Baby Bag

როგორ აისახება ბავშვზე მშობლის გადაჭარბებული ყურადღება? - ფსიქოლოგი გვირჩევს

როგორ აისახება ბავშვზე მშობლის გადაჭარბებული ყურადღება? - ფსიქოლოგი გვირჩევს

რატომ არის არასასურველი მშობლების მხრიდან შვილებზე გადაჭარბებული მზრუნველობა და როგორ აისახება ის ბავშვზე - საკითხის შესახებ ფსიქოლოგმა, მარინა კაჭარავამ გადაცემაში ,,დილა მშვიდობისა საქართველო" ისაუბრა.

,,ყველას გვაქვს გავლენა და შეცდომებიც დაგვიშვია შვილებთან მიმართებით. ჩვენ შეიძლება, ვიყოთ ტოქსიკურები როგორც შექების დროს, ასევე მაშინ, როცა ვაფასებთ უარყოფითად. ზოგადად, შეფასება ძალიან სახიფათოა. შესაძლოა, დადებითი შეფასებით ბავშვს არაადეკვატურობა ჩამოვუყალიბოთ. ისევე - როგორც, მხოლოდ უარყოფითით. ამ დროს მას უჩნდება განცდა, რომ ჩვენს ყურადღებას მიიქცევს მხოლოდ მაშინ, როდესაც ცუდად იქცევა. დიდი ზომიერებაა საჭირო.

ტოქსიკურობა არის ჰიპერმეურვეობა, ზრუნვა არ არის ნეგატიური, მეურვეობა ძალიან ნეგატიურია, როდესაც ადამიანი შენ ნაცვლად ცხოვრობს, წყვეტს, აკეთებს არჩევანს... შეცდომის დაშვების შესაძლებლობა უნდა მიეცეს ადამიანს, რადგან თუ არ დაუშვებს, ვერც ისწავლის. ძალიან ხშირად ჩვენს ბავშვებს ვაპროგრამებთ ნეგატიურად - შენგან არაფერი გამოვა. საერთოდ, ლინგვისტურ ველს აქვს ძალიან დიდი ძალა. რას ვეუბნებით, ზოგჯერ ამაზე მნიშვნელოვანია, თუ როგორ ვეუბნებით.

კარგია, თუ ჩვენ, მშობლები გავათვითცნობიერებთ, რომ მხოლოდ სიყვარული არ კმარა, ბავშვს პატივისცემა სჭირდება, ზოგჯერ შეიძლება, დაახრჩო ადამიანი შენი სიყვარულით, ზრუნვით, მეურვეობით... უნდა მივცეთ საშუალება, წაიქცეს, შეეშალოს, ადგეს. შემდეგ დიდ ცხოვრებაში ძალიან ეტკინება. რა თქმა უნდა, მშობელს ძალიან უჭირს, უყუროს საკუთარი შვილის გაჭირვებას, როდესაც ის ავად არის ან ჩაგრავენ. ძალიან დიდი მუშაობაა საჭირო საკუთარ თავთან და შემდეგ უკვე ბავშვთან - პატივისცემა, გულწრფელობა, მიღება მოსმენა. ტოქსიკურობასთან დაკავშირებით ძალიან მნიშვნელოვანია წამოძახება - როდესაც მშობელსა და შვილს შორის არის რაიმე კონფლიქტი, ეს თემა იქვე უნდა დაიხუროს", - აღნიშნა მარინა კაჭარავამ.

წყარო: ,,დილა მშვიდობისა საქართველო"

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენ დედებს არ ვუფრთხილდებით, ეს მამების საყურადღებოდ მინდა ვთქვა,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ჩვენ დედებს არ ვუფრთხილდებით, ეს მამების საყურადღებოდ მინდა ვთქვა,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

​​ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე ბავშვისთვის უსაფრთხო გარემოს შექმნის აუცილებლობაზე საუბრობს. მისი თქმით, ბავშვი თავის პოტენციალს სწორედ ამგვარ გარემოში განავითარებს:

“რა არის აუცილებელი, რომ ჩვენ, როგორც სტრესის, ასევე ჩვეულებრივ გარემოში, გავითვალისწინოთ ბავშვებთან ურთიერთობაში? ექვს წლამდე ასაკის ბავშვს სჭირდება უსაფრთხო გარემო, კეთილგანწყობილი, მშვიდი, მოსიყვარულე. ბავშვისთვის მნიშვნელოვანია სწრაფად მორეაგირე გარემო, მაგრამ პანიკურად არა. ამას ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს. ბავშვის განვითარება ძალიან კარგად მიდის, მისი პოტენცია, მის ტვინს პოტენციაში რაც აქვს, ის კარგად ვითარდება. ბავშვი ენდობა გარემოს. ის არის ოპტიმისტი, ​ის ნდობით არის განწყობილი მის გარშემო არსებული ადამიანების მიმართ, არ აქვს შფოთვა. ეს არის აუცილებელი პირობა.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ მშობელი თავად იყოს მშვიდად და არ შფოთავდეს, რათა ბავშვმა თავი უსაფრთხოდ და დაცულად იგრძნოს:

„ჩვენ შეიძლება ბავშვს შევუქმნათ ნდობით სავსე, უსაფრთხო გარემო, მაგრამ ჩვენ თვითონ გვქონდეს შფოთვა. არ გამოვა, რომ ჩვენ გვაქვს შფოთვა და ბავშვს ვუქმნით უსაფრთხო გარემოს. ძალიან ხშირად ჩვენთან მოდიან დედები და ჩივიან, რომ ბავშვს აქვს ძილის პრობლემები. აღმოჩნდება, რომ თუ დედას აქვს შფოთვა, ბავშვს სძინავს ცუდად. მით უმეტეს, თუ ძუძუს აჭმევს, ეს ადრენალინი მას გადაეცემა. ​საწყალი დედა შეიძლება ბევრ რამეზე შფოთავდეს. ის დაღლილია, ღამეებს ათენებს, იქ სამსახურში უნდა გაიქცეს, ფორმაში უნდა იყოს, სახლში რაღაც მოთხოვნებია ოჯახში. დედას ძალიან ბევრი საზრუნავი აქვს. ჩვენ დედებს არ ვუფრთხილდებით, ეს მამების საყურადღებოდ მინდა ვთქვა. იგულისხმება, რომ დედამ ყველაფერი უნდა გააკეთოს და არ არის ასე. ის ამას ვერ ახერხებს, შედეგად გვაქვს შფოთვა. ეს შფოთვა ბავშვს გადაეცემა.“

„ყველაფერზე თუ ვნერვიულობ, რაც უნდა ვეცადო, რომ შვილს უსაფრთხო გარემო შევუქმნა, ამას ვერ გავაკეთებ. განსაკუთრებით სტრესის პირობებში, ჯერ მე უნდა ვიყო კარგად. ვიღაც მკითხვას, როგორ უნდა ვიყო მე კარგად და ვიზრუნო ჩემს თავზე, როდესაც ათასი ვინმე მყავს საზრუნავი. ძალიან უკვირთ, როდესაც მშობლებს ვეუბნები: „ჯერ თავო და თავო...“ ჯერ მე უნდა ვიყო კარგად. ​კარგად ყოფნა ნიშნავს იმას, რომ მე ვარ მშვიდად, ვაკონტროლებ სიტუაციას. რასაც ვერ ვაკონტროლებ, იმაზე არ ვნერვიულობ. ჩვენ ყველაფერს ვერ გავაკონტროლებთ. მაგ. პანდემიის პირობებში, ჩვენ ამ ვირუსებს ვერ გავაკონტროლებთ. პანიკაში ჩავარდნას აზრი არ აქვს. რას ვაკონტროლებთ ჩვენ? რაც ჩვენს ხელთ არის, მხოლოდ ამას,“ - აცხადებს თამარ გაგოშიძე.

​წყარო


წაიკითხეთ სრულად