​„შვილი რაღაცით ჩვენზე წინ უნდა წავიდეს, თუ ასე არ მოხდა, ესე იგი აღზრდა დავაკელით“

​დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ადამიანებში შურისა და სხვისი სიხარულის გაზიარების სირთულეებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ შური სიხარულს ახლავს თან, ტკივილს კი - არა:

„ტკივილს, განსაცდელს შური თან არ ახლავს. შენ არ შეგშურდება, რომ ვიღაცას შვილი გარდაეცვალა, შენ არ შეგშურდება, რომ იმის შვილს ახლა ძალიან მძიმე დაავადება აქვს. მისმა შვილმა რომ ოქსოფრდში ჩააბარა და​ შენი შვილი უმაღლესში ვერ აბარებს, შეიძლება ამან შენში ძალიან დიდი შური შემოიტანოს, მიუხედავად იმისა, რომ ის შენი ძალიან ახლობელია. შეიძლება გეწყინოს, კი არ გაგიხარდეს ის, რომ აი, ჩემმა შვილმა ვერ ჩააბარა, მაგრამ ჩემი მეგობრის შვილმა ჩააბარა. ნახე, იმან რამდენი იშრომა და მე ძალიან გავიხარე ამით. როგორც ჩემი შვილის წარმატებით გავიხარებდი, ისე სხვისი შვილის წარმატებითაც გავიხარებ. ეს არის ნამდვილი ქრისტიანობა, როდესაც შენ ხარობ სხვისი სიხარულით.“

მამა შალვა კეკელიას თქმით, იმ ადამიანის სული, რომელსაც სხვისი სიხარული არ ახარებს, მძიმე მდგომარეობაშია:

„მე რომ გული მისკდება იმაზე, მე რომ შვილი არ მყავს, იმას რატომ ჰყავს შვილი, წარმოიდგინეთ რა მდგომარეობაში ადამიანის სული. როგორი სული უნდა გქონდეს ადამიანს, რომ შენ სხვისი სიხარული არ გიხაროდეს. რაც უფრო მეტი წარმატებული, მდიდარი, პროფესიონალი ადამიანი იქნება ამ ქვეყანაში, ეს ქვეყანა მით უფრო წინ წავა. რაც უფრო მეტი გაჭირვებული, გაუბედურებული იქნება ამ ქვეყანაში, ეს ხომ ყველას ტკივილი და ტრაგედიაა.“

„შენ ის კი არ უნდა გტკიოდეს, ვიღაცას რომ აქვს, შენ უნდა გტკიოდეს ის, რომ ვიღაცას არ აქვს. ვიღაც რომ სიბნელეშია, მე რომ შუქი მაქვს, ეს რომ მეტკინება, ეს არის ადამიანობა. ის კი არ იქნება ტკივილი, სხვას რომ შუქი აქვს და მე არა, ეს რომ მტკენს გულს. ​ჩემს შვილებს რომ საჭმელი აქვს და სხვისი შვილი რომ მშიერია, ეს რომ მტკივა და ვერ ვისვენებ, ეს არის ადამიანობა. როდესაც მე სხვისი სიხარულით გახარება შემიძლია, ამაზე ძვირფასი არაფერი არ არის. სიხარულს ყოველთვის შური ახლავს თან. ეშმაკი არის შურიანი. ღმერთი არის გამცემი, ღმერთს ყველასთვის ყველაფერი უნდა,“ - აღნიშნა დეკანოზმა შალვა კეკელიამ.

​წყარო