Baby Bag

,,გაჯეტები მოზარდებს ხდის დამოკიდებულს, იწვევს სტრესს, რომელიც დეფიციტს აჩენს''

,,გაჯეტები მოზარდებს ხდის დამოკიდებულს, იწვევს სტრესს, რომელიც დეფიციტს აჩენს''

ფსიქოლოგმა თინათინ ცერცვაძე გაჯეტების შესახებ გადაცემაში ,,წესები მშობლებისთვის'' ისაუბრა.

მისი თქმით, სამწუხაროდ, გაჯეტები მოზარდებს და ზრდასრულებს დამოკიდებულს ხდის: 

,,ადამიანი დამოკიდებული შეიძლება იყო, როგორც ნებისმიერ ნარკოტიკზე, ასევე გაჯეტებზე. უცებ რომ ამოიღო გაჯეტები მათი ცხოვრებიდან, ეს  გამოიწვევს სტრესს და გაართულებს მდგომარეობას. 

და საიდან მოდის ეს პრობლემა?

პირველი, მშობელი ვერ აღიქვამს ეს როგორი ძლიერი დამოკიდებულებაა და ადვილად აძლევს შვილს გაჯეტზე წვდომის საშუალებას. 

მეორე, ცოცხალი კომუნიკაციები იმდენად დეფიციტური გახდა, რომ ბავშვი თავის პატარა სამყაროს მარტივად იქმნის ამ მოწყობილებების გამოყენებით და ეს გარემო მისთვის კომფორტულია. 

მიუხედავად იმისა, რომ საქართველო ძალიან სოციალურ საზოგადოებად ითვლება, მაინც ხშირად გვჭირდება იმის სწავლება როგორ უნდა ჰქონდეთ ადამიანებს ერთმანეთთან კომუნიკაცია, რა შეიძლება შევთავაზოთ იმისთვის, რომ ჩავანაცვლოთ გაჯეტები ცოცხალი კომუნიკაციით,'' - აღნიშნა თინათინ ცერცვაძემ. 

წყარო: ​,,წესები მშობლებისთვის''

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ხანდახან ლექსს ისწავლის ბავშვი, ან სურათს დახატავს და უცბად გვინდა, რომ გენიოსობა დავაბრალოთ,“- შალვა ამონაშვილი მშობლების შეცდომებზე

„ხანდახან ლექსს ისწავლის ბავშვი, ან სურათს დახატავს და უცბად გვინდა, რომ გენიოსობა დავაბრალოთ,“- შალვა ამონაშვილი მშობლების შეცდომებზე

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბავშვებში ნიჭის გამოვლენის თავისებურებებსა და შვილის ნიჭიერებისადმი მშობლების არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„ჩვენ რომ ბავშვები გვეზრდებიან, ხანდახან ლექსს ისწავლის ბავშვი, ან სურათს დახატავს, ან რაღაცას გააკეთებს და უცბად გვინდა, რომ გენიოსობა დავაბრალოთ მას. შეიძლება, ბავშვებს ბევრი ტალანტი მოაქვთ, მაგრამ იცოდეთ, რომ მარტო თქვენი შვილი კი არ არის გენიოსი და ტალანტი, სხვებისაც არის. არ ვეცადოთ, რომ ტელევიზიაში ვუჩვენოთ ბავშვი. შეიძლება, გავიდეს 7-10 წელი და ეს აღარ შედგეს.“

„ნიჭი უცნაური მოვლენაა. ახლა არის და მერე უკან დაიხევს, ან მერე გამოჩნდება გვიან და ბავშვობაში თითქოს არანაირი ნიჭი არ ჰქონდა. ბავშვს არ უნდა გავუფუჭოთ სახელი. ვაცადოთ, თუ ნიჭიერია, გამოჩნდება. როდესაც პატარა ბავშვზე ვამბობთ, გინდა თუ არა ყველაზე ნიჭიერი ჩემიაო, ეს უფრო ჩვენი პატივმოყვარეობის დაკმაყოფილებაა და არა ბავშვის განვითარებაზე ზრუნვა. მოცარტი მამას დაჰყავდა ქალაქიდან ქალაქში. ხან მეფეებს და იმპერატორებს უჩვენებდა მის დაკვრას და ამაში ფულს აძლევდნენ მას. ამის ჟინი ჰქონდა მამას, თორემ მოცარტი მოცარტი იქნებოდა და შეიძლება მისი მემკვიდრეობა მეტიც კი დაგვრჩენოდა, იმიტომ, რომ მისმა ბავშვურმა ცხოვრებამ მას სიცოცხლე შეუმოკლა,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ „ამონაშვილის აკადემია"

წაიკითხეთ სრულად