Baby Bag

რა შეიძლება იყოს ბავშვის ჩაკეტილობის მიზეზი და რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ?

რა შეიძლება იყოს ბავშვის ჩაკეტილობის მიზეზი და რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ?

რა შეიძლება იყოს ბავშვის ჩაკეტილობის მიზეზი და რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ? - ამ საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა კლინიკური ფსიქოლოგი, ფსიქოთერაპევტი ნანა ფაცაცია.

- როდესაც ბავშვი ჩაკეტილია და არ აზიარებს ემოციებს, რა შეიძლება იყოს ამის მიზეზი?

- მიზეზი თუ რატომ არის ბავშვი ან მოზარდი ჩაკეტილი, შესაძლოა გამოწვეული იყოს სხვადასხვა ფაქტორებით, მათ შორის: გადატანილი ტრავმა, ძლიერი შიში, ძალადობა, სტრესი, ასაკობრივი თავისებურებები, გარდატეხის-ბუპერტატის პერიოდი, ფსიქიკურ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული სირთლეები და.ა.შ. ძალიან მნიშვნელოვანია მშობლების დროული ყურადღება ამ ფაქტორებზე და ფსიქიკური ჯანმრთელობის სპეციალისტთან კონსულტაციის გავლა

- სად გადის ზღვარი მორცხვობასა და ჩაკეტილობას შორის? როგორ უნდა მივხვდეთ რომ ბავშვი ჩაკეტილია?

- სიმორცხვე საკმაოდ გავრცელებული მოვლენაა, როგორც ბავშვებში, ასევე ზრდასრულებში. ის განპირობებულია სოციალური ფაქტორით, ვინაიდან თავს იჩენს იქ, სადაც ორი ან მეტი ადამიანი იწყებს ურთიერთობას. ასეთ დროს, სირთულე ექმნება ინტერპერსონალურ ურთიერთობებს.

სიმორცხვე არის ადამიანის შინაგანი მდგომარეობა, დიდი ყურადღება ეთმობა იმას, თუ რას ფიქრობენ გარშემომყოფები მასზე, ადამიანი ხდება ზედმეტად მგრძნობიარე იმის მიმართ თუ როგორ და რა შეფასებით მიიღებენ მას გარშემომყოფები.

სიმორცხვის დამახასიათებელი ნიშნებია: არაადეკვატურად დაბალი თვითშეფასება, შებოჭილობა, დაბალი ხმის ტემბრით საუბარი, ჩაკეტილობა, საუბრის დაწყების შიში, მოუხერხებლობა, თვალით კონტაქტის დამყარების სიმრთულე და .ა.შ. თამაშის დროს ბავშვები ირჩევენ მეორეხარისხოვან როლს, რათა ნაკლებად შესამჩნევები იყვნენ, არ გამოირჩევიან ინიციატივით, არ უყვართ აუდიტორიის წინაშე გამოსვლა. სიმორცხვის დროს, ადამიანები მწვავედ აღიქვამენ საკუთარ ნაკლს და ყურადღების მიღმა რჩებათ თავიანთი დადებით თვისებები და ძლიერი მხარეები. ასევე, სიმორცხვეს ახასიათებს სომატური გამოვლინებები, სახეზე სიწითლე, ხმის კანკალი, სუნთქვის აჩქარება, რის გამოც უფრო მეტად განიცდიან საკუთარ ვიზუალურ მდგომარეობას.

ბავშვები ადრეულ ასაკში ხშირად განიცდიან სიმორცხვეს, 13 წლის ასაკში კი ეს მდგომარეობა პიკს აღწევს. როგორც წესი, დროთა განმავლობაში ასაკის მატებასთან ერთად და უფროსების სწორი დამოკიდებულების შემთხვევაში, ბავშვი ახერხებს სიმორცხვის დაძლევას. მნიშვნელოვანია მშობლების და სააღმზრდელო დაწესებულებების თანამშრომლების მიერ აქცენტის გაკეთება მათ ძლიერ მხარეებზე, მნიშვნელოვანია, რომ არ უნდა მოხდეს ბავშვისთვის „მორცხვის“ იარლიყის მიკერება, აუცილებელია ზრუნვა მოზარდის თვითშეფასების ამაღლებაზე, რათა განუმტკიცდეს საკუთარი ძალების რწმენა - „შენ შეძლებ და გამოგივა“, „აქ არაფერია საშიში“, „ კარგად ხარ მომზადებული,“ და.ა.შ.

თუ ბავშვის ან მოზარდის ქცევა უეცრად იცვლება და ის ხდება ჩაკეტილი, არ აქვს სურვილი თანატოლებთან ურთიერთობის, საკუთარი ემოციის გაზიარების, არის ოთახში ჩაკეტილი და არ კონტაქტობს ისე, როგორ ადრე, მნიშვნელოვანია მშობლების მხრიდან ყურადღება, ვინაიდან არ მოხდეს უგულებელყოფა ძალადობის ან ბულინგის ფაქტების, ასევე, ასაკობრივი თავისებურებებით გამოწვეული ცვლილებების, მნიშვნელოვანია დროული რეაგირება და ფსიქიკური ჯანმრთელობის სპეციალისტის ჩართულობა, რათა დროულად მოხდეს პრობლემის იდენტიფიცირება და შესაბამისი ინტერვენციის განხორციელება.

- რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ?

- სიმორცხვემ შესაძლოა გამოიწვიოს ფსიქიკურ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული სხვადასხვა პრობლემა, სირთულეები ინტერპერსონალურ ურთიერთობებში, სოციალური შფოთა, დეპრესია, რაც შემდგომში აისახება წარმატების და თვითრეალიზების სიძნელეებთან, ჩაკეტილობა და ა.შ.

- როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი და რა დროს არის საჭირო ფსიქოლოგის დახმარება?

- ნებისმიერ დროს, როცა ბავშვის ან მოზარდის ქცევა უეცრად იცვლება, ხდება უცნაური ან შეუსაბამო, აუცილებელია მშობელმა გაიაროს კონსულტაცია სპეციალისტთან პრობლემის დროული იდენტიფიკაციისთვის და სირთლეების თავიდან არიდებისთვის.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ ვასწავლოთ ბავშვს თავის დამოუკიდებლად დაბანა?

როგორ ვასწავლოთ ბავშვს თავის დამოუკიდებლად დაბანა?

დედებმა კარგად იციან, რომ სანამ ბავშვი პატარაა, მშობლის პასუხისმგებლობაა მას ჩააცვას, გამოკვებოს და მის სისუფთავეზე იზრუნოს. ბავშვის ასაკის მატებასთან ერთად ცხადი ხდება, რომ მას ამ ყოველივეს გაკეთება თავისითაც შეუძლია. შვილის დამოუკიდებელი უნარების ჩამოყალიბება დედებს შრომას უმსუბუქებს. პასუხისმგებლობის უნარის ჩამოყალიბება ბავშვის განვითარებისა და ზრდისთვისაც კარგია. ეს მშობელს არწმუნებს, რომ მისი შვილი ვითარდება და იძენს უნარებს, რომელიც მას მთელი ცხოვრების მანძილზე დასჭირდება.

ერთ-ერთი ამოცანა, რომელსაც ბავშვმა ასაკის მატებასთან ერთად დამოუკიდებლად უნდა შეასრულოს, თავის დაბანაა. დედები ნერვიულობენ, რამდენად კარგად შეძლებენ ამის გაკეთებას მათი შვილები, რამდენად სრულფასოვნად დიაბანენ თავს და სრულყოფილად მოიშორებენ შამპუნს. ბავშვისთვის თავის დამოუკიდებლად დაბანის სწავლება დედებს რთულ ამოცანად ეჩვენებათ, თუმცა სწორი მიდგომის შემთხვევაში, ყველაფერი მარტივდება.

ბავშვების განვითარების ტემპი განსხვავებულია. ზოგიერთი მათგანი უფრო ადრე ეჩვევა დამოუკიდებლობას, ზოგიერთი კი - გვიან. 8 წლის ასაკიდან ბავშვები აქტიურად მონაწილეობენ პირადი ჰიგიენის პროცედურებში და დედებს თავის დაბანისას ეხმარებიან, თუმცა მათი დიდი ნაწილი დამოუკიდებლად თავის დაბანას 10-12 წლიდან ახერხებს. თუ ოჯახში ბევრი ბავშვია, როგორც წესი, უმცროსები უფრო სწრაფად ითვისებენ იმ უნარებს, რომელთა ასათვისებლად უფროსებს მეტი დრო დასჭირდათ.

მშობლები უნდა დარწმუნდნენ, რომ მიზნისკენ ნაბიჯ-ნაბიჯ მიდიან და ბავშვს ახალი უნარის ათვისებაში სწორად ეხმარებიან. ამ გზით ბავშვს ასწავლით, როდის რა მოიმოქმედოს. სასარგებლოა ბავშვისთვის სურათების ჩვენება, რომლებზეც ასახულია თავის სწორად დაბანის პროცესი. სავარაუდოდ, თქვენს შვილს აქტიური წვდომა აქვს ინტერნეტთან. ამ შემთხვევაში, ინტერნეტში მოძიებული წყაროების რესურსად გამოყენება შეგიძლიათ. Youtube-ზე ბევრ ვიდეოს ნახავთ, რომელიც თქვენს შვილს თავის სწორად დაბანას ასწავლის. ყველაზე მნიშვნელოვანია, ბავშვმა შამპუნის სწორად გამოყენება და მისი სრულფასოვნად ჩამობანა ისწავლოს. მშობელი შვილს უნდა დაეხმაროს, რომ თავის დაბანის ყველაზე რთული ეტაპები მან პრაქტიკაში აითვისოს. მნიშვნელოვანია, რომ მშობელმა მხარი დაუჭიროს ბავშვს, როდესაც ის დამოუკიდებლად იწყებს ამ ამოცანის შესრულებას.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად