Baby Bag

როდის არის ბავშვის სიმორცხვე პრობლემა

როდის არის ბავშვის სიმორცხვე პრობლემა

უცხო ადამიანებთან ან ახალ გარემოში მოხვედრისას, სიმორცხვე ბავშვის ბუნებრივი რეაქციაა. მნიშვნელოვანია მან იცოდეს ახლობელი და უცხო ადამიანების გარჩევა და ისიც, რომ მათთან განსხვავებული ურთიერთობა უნდა ჰქონდეს: გამოიჩინოს სიფრთხილე, უფრო მეტად ენდოს ახლობლებს და ნაკლებად - უცხოებს. 

ბუნებრივია, ჩნდება კითხვა: როდის არის ბავშვის სიმორცხვე ნორმალური მოვლენა და როდის ხდება საჭირო დახმარება? როგორ უნდა ამოიცნოს მშობელმა სირთულე და როგორ მოიქცეს ასეთის არსებობის შემთხვევაში? სიმორცხვე პრობლემაა, როდესაც:

  • ის ხელს უშლის ბავშვს სხვა ადამიანებთან (უფროსებთან თუ თანატოლებთან) ურთიერთობის პროცესში;
  • აფერხებს სხვადასხვა სოციალურ გარემოში (ბაღში, სკოლაში) მისი ადაპტაციისა და ფუნქციონირების პროცესს.
  • აუარესებს ბავშვის ემოციურ მდგომარეობას, რაც უარყოფითად აისახება მისი ცხოვრების სხვადასხვა ასპექტზე.
  • აღნიშნული სირთულეების გამო ბავშვს უყალიბდება უარყოფითი დამოკიდებულება საკუთარ თავზე;
  • უჭირს მეგობრების შეძენა და შენარჩუნება;
  • უჭირს საკუთარი შესაძლებლობების სრულად რეალიზება.      


ავტორი: ირინე დოღაძე

წყარო: თამარ გაგოშიძის ნეიროფსიქოლოგიის ცენტრი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი მშიერი არ დარჩება, არ დაიტოვებს მშიერს თავს, ეს წარმოუდგენელია,“ - ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

„ბავშვი მშიერი არ დარჩება, არ დაიტოვებს მშიერს თავს, ეს წარმოუდგენელია,“ -  ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

​​ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა მშობლებს გადაჭარბებული ზრუნვისგან თავშეკავებისკენ მოუწოდა და აღნიშნა, რომ ზედმეტი ყურადღებით ბავშვზე ზეწოლას ვახდენთ:

„მშობლებს ხშირად უჩნდებათ გადამლაშების ფენომენი. ეს ეხება ბავშვთან ურთიერთობის ისეთ განსაკუთრებულ ასპექტებს, რომელიც მერე გაყვანილია ამაგსა და ზრუნვაში. ბავშვის ძალით კვება, არასწორი ჩაცმა, არასწორი დასწავლის ფენომენი - ეს ყველაფერი ზეწოლაა თავისი შინაარსით, ჩვენ კი ზრუნვას ვეძახით.“

ბაკურ კოტეტიშვილის თქმით, როდესაც ბავშვს ჭამა აღარ უნდა, მისთვის საკვების დაძალება სწორი არ არის:

„აღარ უნდა ბავშვს ჭამა. ეს ხომ ძალიან მარტივია, მაგრამ მე მაინც ვცდილობ, რომ ულუფა ბოლომდე ვაჭამო. ჭამა ინსტინქტური ქცევაა, გადარჩენისთვის აუცილებელი თანდაყოლილი მოდალობაა, ამას არავინ არ სწავლობს. წარმოუდგენელია, რომ ბავშვმა არ ჭამოს. რა თქმა უნდა, ამას არ გამოვრიცხავ,​ თუ არის კუჭ-ნაწლავის, ტვინის სერიოზული პრობლემები. ეს სხვა საკითხია და მაშინ სპეციალისტია საჭირო.“

„სავსებით დასაშვებია, რომ ეს ზეწოლაზე პროტესტული პასუხი იყოს. ბავშვი უფროსს ფიზიკურად ვერ მოერევა, ამიტომ ქცევას პოულობს. რა თქმა უნდა, ხასიათი შეიცვლება, იმიტომ, რომ ჩვენ საკვებიდან ვიღებთ აუცილებელ ინგრედიენტებს, მათ შორის გლუკოზას, ნახშირწყლებს, ცილებს, ცხიმებს. ეს ყველაფერი ტვინისა და ნერვული სისტემის საშენი მასალაა. ქცევის განმსაზღვრელი ტვინია.​ თუ საკვები არასრულფასოვანია და ასაკის შესაბამისი არ არის, რა თქმა უნდა, იქნება ქცევის შეცვლაც. მშობელმა ზედმეტობით არ უნდა გააფუჭოს საქმე. აჩემებული სიტყვებია: „დარჩა მშიერი.“ არ დარჩება მშიერი, ბავშვი არ დაიტოვებს მშიერს თავს, ეს წარმოუდგენელია," - აღნიშნულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „დღის კოდი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დღის კოდი“


წაიკითხეთ სრულად