Baby Bag

როდის არის ბავშვის სიმორცხვე პრობლემა

როდის არის ბავშვის სიმორცხვე პრობლემა

უცხო ადამიანებთან ან ახალ გარემოში მოხვედრისას, სიმორცხვე ბავშვის ბუნებრივი რეაქციაა. მნიშვნელოვანია მან იცოდეს ახლობელი და უცხო ადამიანების გარჩევა და ისიც, რომ მათთან განსხვავებული ურთიერთობა უნდა ჰქონდეს: გამოიჩინოს სიფრთხილე, უფრო მეტად ენდოს ახლობლებს და ნაკლებად - უცხოებს. 

ბუნებრივია, ჩნდება კითხვა: როდის არის ბავშვის სიმორცხვე ნორმალური მოვლენა და როდის ხდება საჭირო დახმარება? როგორ უნდა ამოიცნოს მშობელმა სირთულე და როგორ მოიქცეს ასეთის არსებობის შემთხვევაში? სიმორცხვე პრობლემაა, როდესაც:

  • ის ხელს უშლის ბავშვს სხვა ადამიანებთან (უფროსებთან თუ თანატოლებთან) ურთიერთობის პროცესში;
  • აფერხებს სხვადასხვა სოციალურ გარემოში (ბაღში, სკოლაში) მისი ადაპტაციისა და ფუნქციონირების პროცესს.
  • აუარესებს ბავშვის ემოციურ მდგომარეობას, რაც უარყოფითად აისახება მისი ცხოვრების სხვადასხვა ასპექტზე.
  • აღნიშნული სირთულეების გამო ბავშვს უყალიბდება უარყოფითი დამოკიდებულება საკუთარ თავზე;
  • უჭირს მეგობრების შეძენა და შენარჩუნება;
  • უჭირს საკუთარი შესაძლებლობების სრულად რეალიზება.      


ავტორი: ირინე დოღაძე

წყარო: თამარ გაგოშიძის ნეიროფსიქოლოგიის ცენტრი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს სჭირდება, რომ მამის ხატი არ იყოს ნეგატიური...მშობლის ხატი ძალიან მნიშვნელოვანია,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვისთვის მშობლის ხატის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მე ხშირად ვამბობ ხოლმე, რომ ძალიან მნიშვნელოვანია, რა ხატი აქვს ბავშვს მამის ან დედის. პასუხი ხშირად არის, რომ ბავშვი თვითონ მიხვდა, რომ მამა ან დედა არის ცუდი, მე არაფერი მითქვამს მისთვის ცუდი. თუ არაფერი უთქვამთ მშობლებს პირადად მისთვის, ბავშვს ესმის, რომ მშობლები ასე მეტყველებენ, ასეთ რამეს ამბობენ. ბავშვს ესმის მაშინ, როდესაც ძინავს, მაშინ, როდესაც თამაშობს, როდესაც არ არის სახლში, მაშინაც ესმის. ის გრძნობს, ემოციური ველი აქვს ასეთი.“

მარინა კაჭარავამ ერთ-ერთი ბიჭის შემთხვევის შესახებ ისაუბრა, რომელსაც მამის ნეგატიური ხატის გამო ფსიქოლოგიური პრობლემები ჰქონდა:

„იყო ასეთი შემთხვევა, 16 წლის ბიჭი იყო, მამა მისთვის იყო მთლიანად შავი ლაქა ცხოვრებაში. ამ ბიჭს ჰქონდა ხასიათის შიზოიდური ხაზები. დედამისს ვკითხე, ჰქონდა თუ არა შვილისთვის მამაზე რაიმე მოყოლილი. დედამ მიპასუხა: „მამამისი არაკაცია“ და რა უნდა მქონდეს მოყოლილი.“ ბავშვს მივეცი დავალება, რომ მამაზე 10 დადებითი თვისება მოეფიქრებინა. მან მითხრა, რომ არცერთი დადებითი თვისება არ ჰქონდა მამას. ეს არ სჭირდება მამას,​ ეს სჭირდება ბავშვს, რომ მამის ხატი არ იყოს ნეგატიური. რომ მოვიდა ეს ბიჭი, ძალიან ბევრი რამ ჩამოთვალა. თურმე მამა იყო ნიჭიერი, კარგი პროფესიონალი, კარგი მეგობარი, იუმორის გრძნოობით.“

„რაღაც, რაც ხელმოსაკიდი არის, ის ბავშვისთვისთვის უნდა იყოს შეთავაზებული. მესმის, რომ მშობელი თვითონ გაბზარებულია, შეურაცხყოფილია შეიძლება, მაგრამ ბავშვი თავის თავს აბრალებს ამას. მას ჰგონია, რომ ეს მის გამო მოხდა. დედასთანაც აღარ აქვს კარგი ურთიერთობა. ავტორიტეტი არ არსებობს მისთვის, არაფერი წმინდა აღარ არსებობს,” - აღნიშნულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ზღვარი მარინა კაჭარავასთან ერთად“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ზღვარი მარინა კაჭარავასთან ერთად“

წაიკითხეთ სრულად