Baby Bag

როდის არის ბავშვის სიმორცხვე პრობლემა

როდის არის ბავშვის სიმორცხვე პრობლემა

უცხო ადამიანებთან ან ახალ გარემოში მოხვედრისას, სიმორცხვე ბავშვის ბუნებრივი რეაქციაა. მნიშვნელოვანია მან იცოდეს ახლობელი და უცხო ადამიანების გარჩევა და ისიც, რომ მათთან განსხვავებული ურთიერთობა უნდა ჰქონდეს: გამოიჩინოს სიფრთხილე, უფრო მეტად ენდოს ახლობლებს და ნაკლებად - უცხოებს. 

ბუნებრივია, ჩნდება კითხვა: როდის არის ბავშვის სიმორცხვე ნორმალური მოვლენა და როდის ხდება საჭირო დახმარება? როგორ უნდა ამოიცნოს მშობელმა სირთულე და როგორ მოიქცეს ასეთის არსებობის შემთხვევაში? სიმორცხვე პრობლემაა, როდესაც:

  • ის ხელს უშლის ბავშვს სხვა ადამიანებთან (უფროსებთან თუ თანატოლებთან) ურთიერთობის პროცესში;
  • აფერხებს სხვადასხვა სოციალურ გარემოში (ბაღში, სკოლაში) მისი ადაპტაციისა და ფუნქციონირების პროცესს.
  • აუარესებს ბავშვის ემოციურ მდგომარეობას, რაც უარყოფითად აისახება მისი ცხოვრების სხვადასხვა ასპექტზე.
  • აღნიშნული სირთულეების გამო ბავშვს უყალიბდება უარყოფითი დამოკიდებულება საკუთარ თავზე;
  • უჭირს მეგობრების შეძენა და შენარჩუნება;
  • უჭირს საკუთარი შესაძლებლობების სრულად რეალიზება.      


ავტორი: ირინე დოღაძე

წყარო: თამარ გაგოშიძის ნეიროფსიქოლოგიის ცენტრი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„გვითხრეს ბავშვს სახლში აცადეთ მშვიდად სიკვდილიო და გამოგვიშვეს... ნიკას გადარჩენის შანსი 1 პროცენტი იყო,“- ნათია გელაშვილი შვილის სასწაულებრივი გადარჩენის შესახებ

„გვითხრეს ბავშვს სახლში აცადეთ მშვიდად სიკვდილიო და გამოგვიშვეს... ნიკას გადარჩენის შანსი 1 პროცენტი იყო,“- ნათია გელაშვილი შვილის სასწაულებრივი გადარჩენის შესახებ

ქართველმა დედამ ნათია გელაშვილმა ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „სიკეთე მარტივია“ შვილის სასწაულებრივი გადარჩენისა და გამოჯანმრთელების შესახებ ისაუბრა:

„შვიდი თვის ორსული ვიყავი, როდესაც გავიგეთ, რომ ბავშვის ზურგის ტვინში იყო თიაქარი ან ტერატომა, რომელიც არის სიმსივნის ფორმა. ექიმმა მირჩია, სამშობიაროში წავსულიყავი და ბავშვის მოშორება სჯობდა. ამ დიაგნოზით მსოფლიოში ხუთი ბავშვი თუ არის და მძიმედ მიდის ამ პრობლემასთან გამკლავებაო. წინა ღამეს სიზმარი ვნახე, ბავშვი იყო ორჯერ გადაჭრილი. ექიმს ჩაწერის გარეშე მივადექი. ყველა ვარიანტში მოშორებას მირჩევდნენ. მაშინ 18 წლის ვიყავი. მთელი ორსულობა იდეალურად მიდიოდა. მეუბნებოდნენ: „წადი, მოიშორე, ახალგაზრდა ხარ, მეორე გეყოლება. ყველა თანახმა იყო საახლობლოში, რომ ასე მომხდარიყო. ექიმს ვუთხარი, ეს არ გაბედო-მეთქი.“

ნათია გელაშვილის თქმით, ბავშვის მძიმე მდგომარეობასთან შეგუება მისთვის რთული აღმოჩნდა:

„ტერატომაზე რომ ვკითხულობდი ინფორმაციას, მშობიარობამდე რამოდენიმეჯერ გულიც კი წამსვლია. ბავშვი რომ დაიბადა და ფეხები დაკიდებული ჰქონდა, ვაიმე ფეხები-მეთქი, დავიძახე და დამაძინეს მაშინვე. რამოდენიმე ოპერაცია გაუკეთდა. სამი თვის იყო ნიკა, გვითხრეს ეს ბავშვი ერთ თვეზე მეტს ვერ იცოცხლებს. სახლში აცადეთ ბავშვს მშვიდად სიკვდილიო და გამომიშვეს ასე.“

ნათია გელაშვილმა აღნიშნა, რომ ნიკოლოზი თურქმა ექიმებმა გადაარჩინეს:

„ნიკოლოზი თურქეთში გადაგვირჩინეს. ის დღეს 8 წლის, სიცოცხლითსავსე ბავშვია. როდესაც იქ ჩავედით, თარჯიმანმა გვითხრა, რომ ბავშვის გადარჩენის შანსი 1% იყო. ბავშვს ხალათი რომ ჩავაცვით, პატარა მანქანა ეჭირა ხელში. ასე შევიდა. 14 საათი რომ გავიდა, ექიმი ცრემლიანი თვალებით გამოვიდა. გვეუბნება: ხელები ამიწევია, ასეთი რამ პრაქტიკაში არ მქონია. ბავშვს, რომელიც 14 საათი ნარკოზში იყო, სათამაშო ხელიდან არ გაუშვია.“

„ყველა უფლის მოშიშები ვართ მეტ-ნაკლებად. მე ვიფიქრე, რომ უფალი ისეთს არაფერს მომივლენდა, რომ ვერ შევძლებდი. არავინ არ ელოდებოდა, რომ ნიკა ცოცხალია და კარგადაა. მეუბნებოდნენ, ბავშვი ვერასდროს ვერ დაჯდება, ვერ ილაპარაკებს, გონებრივადაც პრობლემები ექნებაო. დღეს ნიკოლოზი მეორე კლასელია, არაჩვეულებრივად სწავლობს, არაჩვეულებრივი განვითარება აქვს, ხოხავს. ახლა მუხლებით სიარულს ვასწავლით. ორი წლის წინ მარჯვენა ფეხი აუმოძრავდა ნიკოლოზს. წავედით თურქეთში. ექიმები გაოცებულები დარჩნენ, ეს ყველაფერი თეორიულად შეუძლებელია. ნიკოლოზი ოცნებობს, რომ გაივლის, თანატოლებთან ერთად ირბენს. სანამ პირში სული მიდგას, ყველანაირად ვეცდები, რომ ეს ოცნება ავუსრულო,“ - აღნიშნა ნათია გელაშვილმა.

წყარო: ​„სიკეთე მარტივია“

წაიკითხეთ სრულად