Baby Bag

როგორ მოქმედებს დედის ბრაზი ბავშვებზე?

როგორ მოქმედებს დედის ბრაზი ბავშვებზე?

დედა ჩვეულებრივი ადამიანია, რაც ხშირად გვავიწყდება. ბევრი ადამიანი ფიქრობს, რომ დედა ყოველთვის ბედნიერი, გაღიმებული და მშვიდი უნდა იყოს. რა თქმა უნდა, ეს შეუძლებელია და დედები ყველა იმ ემოციას განიცდიან, რასაც სხვები. დედები ყოველთვის დატვირთულები არიან, რაც ხშირად სტრესის, სევდის, გამოფიტვისა და ბრაზის გამომწვევი ხდება. რა თქმა უნდა, დედებს აქვთ უფლება ჰქონდეთ განსხვავებული ემოციები, თუმცა ისინი ბავშვებისთვის როლურ მოდელებს წარმოადგენენ. მშობლებმა შვილებს ემოციებთან გამკლავება და მათი სწორი ფორმით გამოხატვა უნდა ასწავლონ, რის გამოც დედას უდიდესი სიფრთხილე მართებს, როდესაც შვილების წინაშე უარყოფით ემოციებს მძაფრად გამოხატავს.

მართალია, ბრაზი ადამიანური ემოციაა, თუმცა დედის ბრაზი ბავშვებზე ძლიერ ზეგავლენას ახდენს. მშობლების ემოციები ბავშვებისთვის გადამდებია. ისინი ემოციებთან გამკლავებას სწორედ მშობლების მაგალითზე სწავლობენ. ჩვეულებრივი, ყოველდღიური ემოციები ბავშვზე დიდ გავლენას არ ახდენს, მაგრამ დედის ბრაზი მასზე ძალიან ზემოქმედებს.

დედის ძლიერი ბრაზი ბავშვს კონცენტრაციის უნარს უქვეითებს. მათ უჭირთ სკოლაში სწავლაზე ფოკუსირება და საკუთარი ჰობის მიმართაც ინტერესს კარგავენ. ბავშვებს უძნელდებათ თამაში და სხვა ბავშვებთან კომუნიკაცია. დედის ინტენსიურმა ბრაზმა, შესაძლოა, ბავშვი ჩუმ და მშიშარა ადამიანად აქციოს. რიგ შემთხვევებში ის ბავშვებში ძილის პრობლემების გამომწვევიც ხდება.

ძლიერი ბრაზი დედასა და შვილს შორის კავშირზეც ზემოქმედებს. თუ ბავშვი ხედავს, რომ დედა ბრაზს ყვირილით გამოხატავს, შესაძლოა, თავადაც ყოველთვის იყვიროს, როდესაც ბრაზს იგრძნობს, რაც მშობელსა და შვილს შორის კავშირს აზიანებს. როდესაც დედა გრძნობს, რომ მისი ბრაზი უკონტროლოა და ის ყველაფერზე ღიზიანდება, მან საკუთარ თავზე ზრუნვა უნდა დაიწყოს, საჭიროების შემთხვევაში კი პროფესიონალის დახმარებაც ითხოვოს. თუ დედა გრძნობს, რომ ბრაზის გაკონტროლება უჭირს, ის ცოტა ხნით უნდა მოშორდეს ბავშვს, გავიდეს გვერდით ოთახში, გააკეთოს სუნთქვითი ვარჯიშები, დამშვიდდეს და კვლავ ბავშვთან დაბრუნდეს. ამგვარად, ის უკონტროლო ბრაზის შემოტევისგან დაიცავს თავს და ბავშვის ემოციებსაც გაუფრთხილდება.

წყარო: ​moms.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ორი-სამი წლიდან იწყება პროტესტი კვებაზე. ამ პერიოდში ბავშვს უნდა მივცეთ არჩევანის გაკეთების შესაძლებლობა,“ - პედიატრი მაია ხერხეულიძე

პედიატრმა მაია ხერხეულიძემ ბავშვის უჭმელობისა და უმადობის პრობლემაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვის უჭმელობა ხშირად მშობლის ზედმეტ მღელვარებასთან არის კავშირში:

„ხ​შირად ჩვენი ბავშვის უჭმელობა დაკავშირებულია ჩვენს ზედმეტ აღელვებასთან და ნერვიულობასთან. პირველი პრობლემები მოდის ძუძუთი კვებასთან დაკავშირებით. როდესაც ხელოვნურ კვებაზეა ბავშვი, დედა ხედავს, რამდენს მიირთმევს ბავშვი. ძუძუთი კვების დროს დედა ვერ ხედავს, რამდენს მიირთმევს ბავშვი. ამიტომ მუდმივად არის შეგრძნება, რომ თითქოს მას არ ჰყოფნის საკვები. ძუძუთი კვება არის მოთხოვნილების მიხედვით. ეს გულისხმობს, რომ როდესაც ბავშვს შია ან წყურია, ის ძუძუთი იკვებება. ზოგჯერ ბავშვი იწყებს ტირილს არა იმიტომ, რომ შიმშილი უნდა დაიკმაყოფილოს, არამედ წყურვილს იკმაყოფილებს. რა თქმა უნდა, თუ წყურვილს იკმაყოფილებს, ის იმ რაოდენობით რძეს არ მიიღებს, რასაც მაშინ, როდესაც მშიერია.“

მაია ხერხეულიძის თქმით, ძუძუთი კვებაზე მყოფ ბავშვს რძის დეფიციტი არ აქვს, თუ ის წონაში კარგად იმატებს:

„იმისთვის, რომ ვიცოდეთ, ბავშვს ნამდვილად ჰყოფნის თუ არა რძე, პირველი მაჩვენებელი არის წონის ნამატი. თვეში 500 გრამზე ნაკლები არ უნდა მოიმატოს ბავშვმა, რომელიც ძუძუთი კვებაზე იმყოფება პირველი ექვსი თვის განმავლობაში. შემდეგ 400 გრამზე ჩამოდის ეს ნამატი. ყველაზე კარგი მაჩვენებელი კიდევ არის შარდვის სიხშირე. ბავშვი, რომელიც იმყოფება მხოლოდ ძუძუთი კვებაზე, სითხეს იღებს მხოლოდ დედის რძის სახით. მისი შარდვის სიხშირე მთლიანად დამოკიდებულია იმაზე, თუ რამდენად მიიღო მისთვის საჭირო რაოდენობის სითხე. თუ ოცდაოთხ საათში შარდვა არის ექვსი და მეტი, მშობელი უნდა იყოს მშვიდად. ე.ი. ბავშვისთვის რძე საკმარისია.“

​უმადობა უმეტეს შემთხვევაში არის ქცევითი დარღვევა და არ არის ასოცირებული რაღაც დაავადებასთან. როდესაც არის ბავშვი, რომელსაც არ აქვს მადა, ჩვენ გვეშინია, ხომ არ არის რაღაც დაავადება, რომელიც უმადობას იწვევს. როდესაც არის უმადობა, ჩვენი მთავარია ამოცანაა, გამოვრიცხოთ, ხომ არ არის რაიმე დაავადება. თუ ბავშვის წონა და სიგრძე ნორმალურია, მშობელი უნდა იყოს მშვიდად. ჩვენ გარკვეულწილად უნდა შეცვალოთ ბავშვის მიდგომა კვებასთან დაკავშირებით. ორი-სამი წლიდან იწყება პროტესტი კვებაზე. ეს ის პერიოდია, როდესაც ბავშვს ყველაფერი აინტერესებს, მოდის პიროვნული მე. თუ მშობლები ბავშვს მანამდე ხშირად აძალებდნენ კვებას, თუ კვება იყო დაკავშირებული სტრესთან, ბავშვს მოჰყვება ეს ემოცია. მას შეიძლება ძალიან შიოდეს, მაგრამ მაინც არ მიირთვას. ერთი კვების და ორი კვების გამოტოვება არაფერს არ გვიცვლის. ამ პერიოდში მას უნდა მივცეთ არჩევანის გაკეთების შესაძლებლობა. თუ ბავშვს უმადობა უვლინდება, ძალიან კარგია ოჯახურ სადილზე დავსვათ ბავშვი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მაია ხერხეულიძემ ტელეკომპანია GDS-ის გადაცემაში „შუადღე GDS-ზე“ ისაუბრა.

წყარო: „​შუადღე GDS-ზე“


წაიკითხეთ სრულად