Baby Bag

„ძლიერი ქალი არასდროს ვარდება დეპრესიაში... დაბრკოლებები და ცხოვრებისეული გამოწვევები გვაძლიერებს,“- ფსიქოლოგი ირმა ჩიტაშვილი

ფსიქოლოგმა ირმა ჩიტაშვილმა ძლიერი ქალების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ შინაგანად ყველა ქალი ძლიერია:

„ზოგადად ყველა ქალი ძლიერია. მიუხედავად იმისა, რომ სუსტი სქესის წარმომადგენლებს გვეძახიან, ყველა ქალში არის ძალიან დიდი ძალა. თუ ზოგიერთი ქალბატონი ამ ეტაპზე არის მსხვერპლის როლში, ეს მხოლოდ ცხოვრებისეული დაბრკოლებებიდან გამომდინარეა და მას შეუძლია ეს გადალახოს. თუ ქალი სიძლიერეს ვერ გამოხატავს, მას მხოლოდ საკუთარ თავზე მუშაობა სჭირდება.

როდესაც ქალი არის ძლიერი, მას ყველანაირად დალაგებული აქვს როგორც პირადი ცხოვრება, ასევე კარიერული. ყველა ძლიერი ქალი ალაგებს ოჯახურ და პირად ცხოვრებას, თუ ის სწორად წარმართავს პრიორიტეტებს. რა არის ქალის ბედნიერება? ჯანმრთელობა უმთავრესია, შემდეგ მოდის, რომ ჰქონდეს პირადი ურთიერთობა დალაგებული და ჰქონდეს კარიერა. თუ აქედან მხოლოდ ერთი სფერო გვაქვს, ქალს მაინც აქვს დანაკლისი. პირადი ურთიერთობა და კარიერა ერთმანეთს ხელს არ უშლის, მით უმეტეს, 21-ე საუკუნეში, როდესაც არსებობენ ძიძები, დამხმარეები.

ვთქვათ, ქალი წავიდა წინ, არის კარიერულად შემდგარი და ხდება, რომ პირად ურთიერთობაში აქვთ არეულობა, ე.ი. სწორ პარტნიორს ვერ შეხვდა, მხოლოდ ეს არის მიზეზი. დამერწმუნეთ, თუნდაც ის შემდგარი ქალები, რომლებიც არიან კარიერულად წინ და მათ არ აქვთ ოჯახი, სრულყოფილად ბედნიერად თავს ვერ გრძნობენ. შეიძლება ეს გარეგნულად არ ჩანს, მაგრამ როდესაც გვაქვს პირადი საუბრები, ისინი სრულყოფილად თავს ვერ გრძნობენ. ყველაზე არ მაქვს საუბარი, უმეტესობაზე ვსაუბრობ.

ძლიერი ქალი არასდროს ვარდება დეპრესიაში. მასაც აქვს დაბრკოლებები, მასაც აქვს პრობლემები, მაგრამ მისთვის იმდენად მნიშვნელოვანია საზოგადოების აზრი, სტატუსი, რომ ამ ყველაფერს არ იმჩნევს. თუ სუსტი ქალები დეპრესიაში არიან, მსხვერპლის როლში არიან, ძლიერი ქალებისთვის დაბრკოლება ამოცანაა, რომელსაც ამოხსნი. მეც სანამ საკუთარ თავზე დავიწყებდი მუშაობას, გარკვეულ პრობლემებს ვუყურებდი უფრო რთულად, დღეს დაბრკოლებას ვუყურებ როგორც ამოცანას, რომელიც უნდა ამოვხსნა, გადავლახო და ამის მერე მეტად ვძლიერდები. დაბრკოლებები გვაძლიერებს, ცხოვრებისეული გამოწვევები გვაძლიერებს. ქალი მაშინ არის ბრძენი, როდესაც თავის სიძლიერეს შეიძლება საერთოდ არ ანახვებს მამაკაცს. აქ შინაგან სიძლიერეზეა საუბარი. ქალი მრავალფეროვანია, ბრძენია და როგორც უნდა ისე იყენებს ამ როლებს,“- მოცემულ საკითხზე ირმა ჩიტაშვილმა ტელეკომპანია „POSTV”-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დღის პოსტი“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მუქარა ეს არის ძალადობა ბავშვზე, შესაბამისად ამის გაკეთება არის მიუღებელი,“ - ფსიქოთერაპევტი ნათია კუჭუხიძე

​ფსიქოთერაპევტი ნათია კუჭუხიძე ბავშვის მიმართ მუქარის გამოყენების მიუღებლობაზე საუბრობს და აღნიშნავს, რომ მუქარა არასდროს ამართლებს:

„მიუხედავად იმისა, რომ ჩემი შვილი ძალიან ცუდად ჭამდა, არასდროს ვემუქრებოდი. მე უბრალოდ ვთავაზობდი სხვა რამეებს, სახალისო საკვებს. შეგვიძლია ვიყოთ უფრო კრეატიულები, გავაფორმოთ საკვები. ყველაზე ცუდია, როდესაც დასჯის მსგავს მეთოდს მივმართავთ, რომელიც არ ამართლებს. ბავშვი არაფერზე აღარ რეაგირებს. ერთხელ დაემუქრეთ, მეორედ, მესამედ და რომ არ ასრულდა მუქარა, მას აღარ სჯერა.“

ნათია კუჭუხიძის თქმით, მუქარა ძალადობაა და მისი გამოყენება დაუშვებელია:

„ბავშვი განცდებით ოპერირებს. მან ზუსტად იცის, როდის რას განიცდის მშობელი. ერთმნიშვნელოვნად უნდა ვიცოდეთ, რომ ​მუქარა ეს არის ძალადობა ბავშვზე, შესაბამისად ამის გაკეთება არის მიუღებელი. ის, რომ ჩვენ ვერ ვახერხებთ ჩვენი ემოციების მართვას, არის ჩვენი პრობლემა, ბავშვის პრობლემა არ არის. ნებისმიერი სახის მუქარა არის ძალადობა. რა ასაკისაც უნდა იყოს, ბავშვს უნდა შევთავაზოთ არჩევანი. ჩემი შვილი ჭამდა მარტო ორ წვნიანს, ბორშს და გუფთას. ეს იყო დიდი შრომის შედეგად მიღწეული.“

ნათია კუჭუხიძე აღნიშნავს, რომ ბავშვთან ურთიერთობისას სხვადასხვა მეთოდის გამოყენებისას დიდი მნიშვნელობა აქვს მის ასაკს:

„პირველ რიგში, უნდა გავითვალისწინოთ ბავშვის ასაკი. ​ორ წლამდე ასაკის ბავშვი სხვაგვარად აღიქვამს გარემოს, ორიდან შვიდ წლამდე ასაკის ბავშვი - აბსოლუტურად სხვაგვარად. თერთმეტი წლიდან ბავშვები ისევე აღიქვამენ გარემოს, როგორც ჩვენ. მუქარა ნებისმიერ ასაკში ძალიან მაღალი რისკის შემცველია, განსაკუთრებით მცირეწლოვანებთან. ბავშვი ფიქრობს, რომ მისთვის სამყარო არ არის უსაფრთხო, სანდო. ის ფიქრობს: „საკმარისია მე ცოტა გავჯიუტდე ან გავბრაზდე და ჩემზე უარს იტყვიან.“ ვერ ვიტყვი, რომ ეს ბავშვს მთელი ცხოვრება გაჰყვება. ადამიანების ფსიქიკა განსხვავდება ერთმანეთისგან. რამდენიც ვართ, იმდენი განსხვავებული ფსიქიკაა. რისკ-ფაქტორებია ჩვენი მოწყვლადობა, გენეტიკური განპირობებულობა, გარემო, რომელშიც ვიზრდებით. რამდენადაც მხარდამჭერია ოჯახი ჩემი, რამდენადაც მისაღებია მათთვის ჩემი გაბრაზება, იმდენად დაცული ვარ. როდესაც გველოდებიან, როდის დავასრულებთ ჩვენს ტრაგედიას, ე.ი. მათთვის ეს მისაღებია.“

„ბავშვი თვითონ ისწავლის მუქარას, ის ისევე იოპერირებს, როგორც ოპერირებდნენ მასთან მშობლები, პედაგოგები. ეს ასე არ ხდება ყოველთვის. დამცავი ფაქტორებიც ბევრია. ყოველთვის არსებობს ოჯახში თუნდაც ერთი ადამიანი, რომელსაც ესმის ჩვენი. ის გვახალისებს, გვეუნება: „არაუშავს, დედა გაბრაზებულია." პედაგოგს ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს. შეიძლება იყოს ძალიან დესტრუქციული ოჯახი, იყოს ბევრი რისკ-ფაქტორი ბავშვისთვის, მაგრამ თუ ​პედაგოგი მხარდამჭერი ადამიანია, მას შეუძლია გააძლიეროს ბავშვი. შეურაცხყოფა არის ძალადობა, ღირსების შემლახველი მიმართვა არის ძალადობა. ნებისმიერი ძალადობრივი ქმედება იწვევს უკუქმედებას. ჩემთვის ქალბატონებს ხშირად უთქვამთ: „იცით მე დედა როგორ მცემდა? მე ისე არ ვცემ.“ მთავარია ღირსება არ შევულახოთ ბავშვებს. მოვექცეთ პატივისცემით,“ - აღნიშნავს ნათია კუჭუხიძე.

წყარო: ​იმედის დღე

წაიკითხეთ სრულად