Baby Bag

„შვილებთან აუცილებლად უნდა წამოიწიოს მამის ავტორიტეტი,“ - ფსიქოლოგი ნანა გოგიჩაშვილი ბავშვის აღზრდაში მამის როლის შესახებ

ფსიქოლოგმა ნანა გოგიჩაშვილმა ბავშვის აღზრდაში მამის მნიშვნელოვანი როლის შესახებ ისაუბრა:

„ძალიან დაბეჯითებით გეუბნებით, რომ ბავშვი არამარტო ხედავს, არამედ გრძნობს ოჯახში კეთილსაიმედო განწყობებია თუ პირიქით, ემოციურად დამუხტული სიტუაციაა. ამის იდენტიფიცირება შეიძლება როგორც ნახატებით, ასევე საუბრებით. ამის უამრავი ტექნიკა არსებობს. მაგალითად, ეტყვით: „მე და მამა...“ წინადადება მან უნდა დაამთავროს. „ერთხელ მამიკომ...“ მან უნდა დაამთავროს. ზღვა ინფორმაცია მოდის ისეთი, რომელზეც მშობელს წარმოდგენაც კი არ აქვს. შესაბამისად, მამის როლი უკიდურესად მნიშვნელოვანია. მამა არის არამხოლოდ ბიოლოგიური სქესის წარმომადგენელი ოჯახში, არამედ მზრუნველი, მფარველი. მამა აყალიბებს გარკვეულწილად წესებს ოჯახში. ფროიდი ამბობს, რომ მამის ხატს ქმნის დედა. ის კი არა: „მამაშენს ვინ ეკითხება, მე ვარ აქ მთავარი.“ შეიძლება სუბიექტურად ფიქრობდე ამას, მაგრამ შვილებთან აუცილებლად უნდა წამოიწიოს მამის ავტორიტეტი: „მამიკო გავახაროთ,“ „მამიკოს ვუთხრათ,“ „მამიკო მოგვეხმარება,“ „ მამიკოს არ ეწყინოს.“ აქ პოზიტიურ ჭრილში შემოდის მამის ხატი. რა თქმა უნდა, მამაც უნდა გვაძლევდეს ამის საშუალებას. დედაც და მამაც არის უსაზღვრო რესურსი ბავშვის განვითარების და რომელიმეს დეფიციტი არსებით დესტრუქციულ ცვლილებებს იწვევს ფსიქო-ემოციურ განვითარებაში.

„არავინ არ მინდა, მამიკოს ჩავეხუტო,“ - ეს მოსმენილიც მაქვს. ჩახუტება არის დაცულობა, უსაფრთხოება. კარენ ჰორნი პირდაპირ გვეუბნება, რომ ამ ასაკში თუ არ არის დაცულობისა და უსაფრთხოების განცდა, ყალიბდება ცხოვრებისადმი ბაზალური შიშები, რაც თავის მხრივ ნევროტული პიროვნების ფორმირებას უწყობს ხელს. უმამოდ გაზრდილ გოგონებს აქვთ საოცარი მიჯაჭვულობის მოთხოვნილება საწინააღმდეგო სქესთან. მან შეიძლება ოჯახი, მიუხედავად იმისა, რომ ის, ძალიან დესტრუქციული ოჯახი იყოს, სწორედ ამიტომ არ დაანგრიოს, რომ გვერდით კაცი უდგას და ამით ივსებს იმ დეფიციტს, რომელიც მას ჰქონდა ბავშვობაში,“- მოცემულ საკითხზზე ნანა გოგიჩაშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ერთსულოვნების დილა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პოსტ-კოვიდურ პერიოდში ყველაზე ხშირი სიმპტომი და ჩივილი არის ქოშინი, რომელიც არ არის ყოველთვის დაკავშირებული ფილტვის პრობლემებთან,“ - პულმონოლოგი დავით ჭყონია

​​პულმონოლოგი დავით ჭყონია კოვიდ-19-ით გამოწვეულ ჯანმრთელობის პრობლემებზე საუბრობს. მისი თქმით, პოსტ-კოვიდურ ეტაპზე გამოჯანმრთელებულ ადამიანებს გარკვეული სიმპტომები რამდენიმე თვის განმავლობაში აწუხებთ:

„პაციენტების ორი ჯგუფი არსებობს. ერთ ნაწილს შედარებით მსუბუქად გადააქვს ვირუსი, მეორე ნაწილს, დაახლოებით თხუთმეტ პროცენტს კი რთულად. სამწუხაროდ ლეტალური შედეგიც დგება. ორივე ჯგუფში შეინიშნება პოსტ-კოვიდური პრობლემები. პოსტ-კოვიდური კლინიკა იმ პაციენტებშიც კი, რომლებსაც მსუბუქად გადააქვთ ვირუსი, შეიძლება სამი თვიდან ერთ წლამდე გაგრძელდეს.“

დავით ჭყონიას თქმით, ​კორონავირუსი მრავალ ორგანოს აზიანებს:

„მთავარი ბრძოლა ორგანიზმში იმ ადგილას იმართება, სადაც ხდება ჟანგბადის ათვისება და ნახშირორშანგის გამოყოფა. კორონავირუსი მრავალ ორგანოს აზიანებს, არამარტო ფილტვს, გულს, თავის ტვინს და ა.შ. მთავარი ბრძოლის ველი არის ის მემბრანა, სადაც ჟანგბადის ათვისება ხდება. იქ არის მთავარი პრობლემები. ტრადიციული პნევმონიების დროს ჩვენ გვაქვს ანთება ფილტვის მხრიდან, აქ კი გვაქვს სისხლძარღვების მხრიდან. ძალიან განსხვავებული რადიოლოგიური სურათია კოვიდის დროს და ტრადიციული ფილტვების ანთების დროს.“

დავით ჭყონია იმ სიმპტომს ასახელებს, რომელიც კოვიდ-19-ისგან გამოჯანმრთელებულ პაციენტებს ყველაზე ხშირად აღენიშნებათ:

„პოსტ-კოვიდურ პერიოდში ​ყველაზე ხშირი სიმპტომი და ჩივილი არის ქოშინი, რომელიც არ არის ყოველთვის დაკავშირებული ფილტვის პრობლემებთან, არამედ სისხლძარღვოვან კომპონენტთან. ამას ჩვენ ვეძახით დიფუზიის უნარს. ჟანგბადის შეთვისება და ნახშირორჟანგის გამოყოფა არის დიფუზიის უნარი. ძალიან მნიშვნელოვანია სწორედ დიფუზიის უნარის გამოკვლევა პოსტ-კოვიდურ პერიოდში. საბედნიეროდ, საქართველოში არის ამის საშუალება. თუ ადამიანს აწუხებს ქოშინი, ტკივილი, ჩემი რჩევა იქნებოდა, რომ ამ დროს გამოკვლეული იქნეს დიფუზიის უნარი. ამის მიხედვით უკვე შეიძლება კომპიუტერული ტომოგრაფიის და სხვა კვლევების ჩატარება.“

პოსტ-კოვიდურ სირთულეებზე საუბრობს კარდიოლოგი ზურაბ ფაღავაც. მისი თქმით, კორონავირუსი თავის კვალს გულზეც ტოვებს:

„სიახლე იყო ის, რომ კორონავირუსი კვალს ტოვებს გულზე. ბოლო ხანებში გერმანულმა კვლევებმა აჩვენა, რომ ​ხდება ვირუსის შეჭრა გულის კუნთში. გულის კუნთში შეჭრილი ვირუსი იწვევს გულის კუნთის ანთებას, ე.წ. მიოკარდიტს. მას ასევე შეუძლია დააზიანოს გულის მკვებავი სისხლძარღვების შიგნითა გარსი და გამოიწვიოს თრომბოზი, თრომბოზმა თავის მხრივ, შესაძლოა, გამოიწვიოს მიოკარდიუმის ინფარქტი. არაიშვიათად არის გულის რიტმის დარღვევები. ბევრად უფრო ხშირად ამგვარი მოვლენები ხდება პოსტ-კოვიდურ პერიოდში. აღარაფერს ვამბობ თრომბოემბოლიაზე.“

„იმის გამო, რომ გულ-სისხლძარღვთა პათოლოგიები უფრო ასაკოვან ადამიანებს აქვთ, რისკ-ჯგუფს ისინი მიეკუთვნებიან. თუმცა კოვიდით გამოწვეული გულ-სისხლძარღვთა პრობლემები თანაბრად გვხვდება ახალგაზრდებსა და ასაკოვან ხალხში. ახალგაზრდებისთვის რისკ-ფაქტორს ჭარბი წონა წარმოადგენს. პოსტ-კოვიდური სიმპტომები არის მრავალმხირვი: დაღლა, არტერიული წნევის ცვლილება, თმის ცვენა და ა.შ. ეს სიმპტომები შეიძლება გაგრძელდეს სამი თვე ან ექვსი თვე. ჯერჯერობით ასე ვიცით ჩვენ. რამდენად უფრო დიდხანს დატოვებს კვალს ​კოვიდი, ეს ჯერ ძნელი სათქმელია,“ - აცხადებს ზურაბ ფაღავა.

წყარო: ​პოსტ ალიონი

წაიკითხეთ სრულად