„მიჯაჭვულობას საფუძველი ეყრება 1-დან 2 წლამდე. ეს განსაკუთრებული პერიოდია. ხშირად გვსმენია: „არ აიყვანო ხელში ჩვილი, რადგან შეიძლება ხელში ყოფნით გაფუჭდეს.“ პირიქით, ამ პერიოდში აუცილებელია დედის ტაქტილური შეხება, ემოციური კავშირი, მზერა. აი, აქ ეყრება საფუძველი სანდო და უსაფრთხო მიჯაჭვულობას. როდესაც ჩვილს აქვს დედის ან აღმზრდელის მიმართ ჯანსაღი დამოკიდებულება, ემოციური კავშირი, ეს არის გადამწყვეტად მნიშვნელოვანი.
მნიშვნელოვანია, როდესაც მყისიერად სრულდება ბავშვის მოთხოვნილება. ბავშვი რომ ტირის, უნდა მივიდე და მივხვდე, რა საჭიროება აქვს. მისი მოთხოვნილების გადადება არ შეიძლება. მშობლები ხშირად ღელავენ: „ბავშვს ჩვენთან ძინავს.“ ბავშვმა უნდა იგრძნოს მშობლის ემოციური კავშირი და ჩახუტება გარკვეულ ასაკამდე. ეს არის გადამწყვეტად მნიშვნელოვანი. 4 წლამდეც აუცილებელია, რომ ბავშვმა იგრძნოს ეს. შემდეგაუცილებლად უნდა მოხდეს პოზიტიური კუთხით ბავშვის ოთახის შერჩევა, ცალკე კუთხის გამოყოფა.
როდესაც მოზარდები ცდილობენ მშობლებთან დაძინებას, ეს ნამდვილად არ არის ჯანსაღი. 10-12 წლის ბავშვისთვის უკვე მიუღებელია ეს. მას მშობლებთან არ უნდა ეძინოს და ცალკე უნდა ჰქონდეს გამოყოფილი კუთხე,“ -მოცემულ საკითხზე თაკო ნავერიანმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.
წყარო: რადიო „ფორტუნა“
-(1).jpg)