Baby Bag

„ბავშვის ჭირვეულობა იმით კი არ უნდა გავაყუჩოთ, რომ რეალობას ავარიდოთ, ბავშვს სინამდვილე უნდა მივაღებინოთ,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

„ბავშვის ჭირვეულობა იმით კი არ უნდა გავაყუჩოთ, რომ რეალობას ავარიდოთ, ბავშვს სინამდვილე უნდა მივაღებინოთ,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ მშობლებს ურჩია, რომ ბავშვს სინამდვილის მიღება ასწავლონ და მას მანიპულირების შესაძლებლობა არ მისცენ:

„ბავშვი, რომელიც თვითონ არარეალურ სამყაროს წარმოადგენს და თავის ირგვლივ ცვლის იმ ფაქტებს, რასაც რეალურად აქვს ადგილი და უნდა წარმოაჩინოს სხვაგვარად, ძალიან დიდი სიფაქიზით მშობელმა ყოველთვის უნდა მოახერხოს, რომ მას რეალობისკენ მისცეს მიმართულება. ბავშვს არ უნდა დასჭირდეს ტყუილის თქმა მშობელთან. ბავშვები ხშირად იტყუებიან იმის გამო, რომ მშობლის რისხვა, წყენა, საყვედური აირიდონ თავიდან. ბავშვი ცდილობს ისტერიით მშობლის მანიპულირებას. ამას წინათ მეგობარი მეუბნებოდა, დღევანდელ მოვლენებს რომ ვუყურებ, ეს ადამიანები ძირითადად დედის მხრიდან გაუბედურებული ადამიანები არიანო. ყველა დედის წინაშე ბოდიშს ვიხდი. ეს ასე მასშტაბურად არ ვრცელდება, მაგრამ ჩვენ ბავშვის ჭირვეულობა იმით კი არ უნდა გავაყუჩოთ, რომ რეალობას ავარიდოთ, როგორი მტკივნეულიც უნდა იყოს, სინამდვილე არის ის, რომელშიც ადამიანი შეძლებს სრულყოფილ ცხოვრებას.

რეალობას არ უნდა მოწყდეს ადამიანი. რა მტკივნეულიც უნდა იყოს რეალობა, როგორი მწარეც უნდა იყოს, ის არ უნდა მოწყდეს მას. ეს ყველაფერი უნდა მივაღებინოთ ბავშვს ადრეულ ასაკში ისე, რომ მან იგრძნოს თანაგრძნობა. წინააღმდეგ შემთხვევაში ვიღებთ უპასუხისმგებლო ადამიანს, რომელიც ყველაზე და ყველაფერზე ცდილობს მანიპულირებას,“- მოცემულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „იმედი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პედაგოგიკა ეს არის სინამდვილეში, რომ ტკბილი რაღაცები მოგცენ და წამალი მოაყოლონ,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„პედაგოგიკა ეს არის სინამდვილეში, რომ ტკბილი რაღაცები მოგცენ და წამალი მოაყოლონ,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში პერფექციონიზმის პრობლემაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ პერფექციონიზმი ხშირად ბავშვში შფოთვითი აშლილობის გამომწვევი მიზეზი ხდება:

„პერფექციონიზმი ბავშვებში ძალიან დიდი პრობლემაა. ეს იწვევს ბავშვის შფოთვას. როგორც წესი, ბავშვი ასე არ მიჰყავთ ხოლმე სპეციალისტთან. ბავშვი სპეციალისტთან მიჰყავთ იმის გამო, რომ აქვს გენერალიზებული შფოთვითი აშლილობა. მერე აღმოჩნდება, რომ შფოთვა აქვს იმის გამო, რომ უნდა იყოს მოსაწონი ახლობლებისთვის და უნდა იყოს საუკეთესო. ეს შეიძლება არც იყოს დამოკიდებული ოჯახურ სიტუაციაზე. ​ხასიათობრივადაც შეიძლება ტიპი იყოს ასეთი. მშობელს ძალიან დიდი დაკვირვება სჭირდება. მშობლისგან ბავშვს უნდა ესმოდეს ტექსტები, რომ ბავშვს რისი გაკეთებაც შეუძლია, მან ის უნდა გააკეთოს. ბავშვი საბოლოოდ დაიჯერებს იმას, რომ მისი ავტორიტეტი მშობლისთვის მისი მიღწევები არ არის მნიშვნელოვანი და ის ამ მიღწევების გარეშეც ეყვარებათ.“

თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში მოტივაციის ნაკლებობის შესახებაც ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მშობლებმა ხშირად არ იციან ,რა ინტერესები აქვთ მათ შვილებს:

„ხშირად მშობლებს რომ ვეკითხები, ​რა აინტერესებთ-მეთქი თქვენს შვილს, ვერ მპასუხობენ. მერე აღმოჩნდება, რომ ბავშვს რაღაცები აინტერესებს. „ვერაფრით ვერ დავაინტერესე ბავშვი სკოლაში ვერცერთი საგნით,“ - ეს ნიშნავს იმას, რომ მოტივაცია და ჩართულობა არ აქვს ბავშვს. ისმის კითხვა: როგორ უნდა გავუზარდოთ მოტივაცია და ჩართულობა? არ არსებობს ბავშვი, რომელსაც ინტერესი არ აქვს. ეს არის ტყუილი.“

„მნიშვნელოვანია, პედაგოგმა და მშობელმა ერთობლივად იპოვონ ის ველი, სადაც შეიძლება ბავშვს ანკესი მოსდო. ყველა ბავშვის „ყიდვა" შეიძლება ადვილად. მე არ მინახავს ბავშვი, რომელსაც რაღაც ინტერესი არ ჰქონია, უბრლაოდ ჩვენ ამას ცხადად ვერ ვხედავთ. მერე უნდა მოხდეს შეჯვარება იმის, რაც აინტერესებს, იმასთან, რაც არ აინტერესებს და გავხადოთ ეს პროცესი სასიამოვნო. ​პედაგოგიკა ეს არის სინამდვილეში, რომ ტკბილი რაღაცები მოგცენ და წამალი მოაყოლონ,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად