Baby Bag

„მშობლებისგან ბავშვისთვის ხელში გაჯეტების მიჩეჩების პრობლემა რეალურად არის,“- ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

„მშობლებისგან ბავშვისთვის ხელში გაჯეტების მიჩეჩების პრობლემა რეალურად არის,“- ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ ბავშვების ეკრანდამოკიდებულების პრობლემასა და მის გამომწვევ მიზეზებზე ისაუბრა:

„გაჯეტი მუდმივად გახსნადია. აქ მუდმივად ახალი რაღაც არის. ბავშვს აინტერესებს და იტაცებს ფერები. ის მომენტი არის, რომ ამის მიმართ ბუნებრივი ინტერესი აქვს და თან ამოუწურავია. იმდენი რაღაც შეიძლება ნახო, რომ ერთ ნივთს მიეჯაჭვო. მეორე არის მშობლებისგან ხელში მიჩეჩება გაჯეტების, რომ თვითონ კარგად იყვნენ. ახალგაზრდა ქალთან რომ მიხვალ და ბავშვს გამოართმევ, თუ გენდობა, უკან კი არ იბრუნებს, ოღონდ ცოტა ხანი დაისვენოს. ეს პრობლემაც რეალურად არის.

თუ ბავშვი ურთიერთობაში მივიდა გაჯეტთან, მშობლებს ეწყებათ ეჭვები, აუტიზმი ხომ არ აქვს. გაჯეტი მიეცი შენ, შენ მოაშორე სოციალურ გარემოს და მერე რატომ გიკვირს ეს, რომ ბავშვს უჭირს საუბრის დაწყება?! თაობა შეიცვალა. თუ თქვენთვის აღმოჩენა იყო გაჯეტი, ამათთვის აღმოჩენა იქნება ურთიერთობა. ზიმბარდო წერდა, რომ თაობები კარგავენ სოციალური ურთიერთობების ჩვევას. ის, რაც ჩემი თაობისთვის კომფორტული იყო, ამათთვის პირიქით არის. სიცილაკებით უნდა გიგზავნო რა ემოციაა. ტექნიკური პროგრესი არ არის კულტურული პროგრესის თანმდევი, ხშირად მას ახლავს რეგრესი.

ჩემი შვილები მე არ დამისვამს გაჯეტებთან, არ მიჩვენებია, არ შემითავაზებია. ნორმის ფარგლებში ჩაიარა ამ პერიოდმა. ბავშვებს ვერ დაუშლით გაჯეტებთან ურთიერთობას. ამას აზრი არ აქვს. ბავშვს აქვს ქცევის შაბლონები. რასაც ხედავს სახლში, იმ ინტერესს გაუჩენ. ჩოგბურთზე შეიყვანე ბავშვი, რაღაც წრეზე მიიყვანე,“- მოცემულ საკითხზე ზურა მხეიძემ „ტელეკომპანია პირველის“ გადაცემაში „შუადღე Live“ ისაუბრა.

წყარო: ​„შუადღე Live”

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი სიტყვებზე მეტად სხეულის ენას ენდობა, მან იცის, რომ სიტყვებით ადამიანები ტყუიან,“ - ტრენერი ია ბერსენაძე

ტრენერი ია ბერსენაძე გადაცემაში „იმედის დღე“ ბავშვებთან კომუნიკაციისას სხეულის ენის მნიშვნელობის შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ ბავშვები სიტყვებს ნაკლებად ენდობიან:

„ბავშვმა იცის, რომ სიტყვებით ადამიანები ტყუიან. ის ამას შესწრებია. შეუძლებელია, რომ მას ეს არ გამოეცადა. ჩვენ ვეუბნებით ბავშვებს: „ეს არ უთხრა მეზობელს,“ ან „ლია დეიდა რომ მოვა, ამას ნუ ეტყვი.“ შეიძლება ჩვენ ამას ძალიან კეთილი მიზნებით ვეუბნებით ბავშვს, მაგრამ ეს მისთვის ინფორმაციაა. მან უკვე იცის, რომ სიტყვები ტყუიან, ამიტომ ის სხეულის ენას უყურებს, როგორც ძალიან გულწრფელ არხს. ითქმის, რომ სხეულის ენა არასდროს ტყუის, ის ძალიან გულწრფელია. გაგიკვირდებათ, მაგრამ ყველაზე გულწრფელია ფეხები. პოკერის მოთამაშემ ძალიან კარგად იცის, როგორ მართოს სახე და თვალი, მაგრამ თუ მაგიდის ქვეშ მის ფეხებს დავინახავთ, მაშინვე მივხვდებით, ტყუის თუ არა.“

ია ბერსენაძის თქმით, სხეულის ენა მეტყველებამდე არსებობდა, რის გამოც მისი ძალა საკმაოდ დიდია:

„ბავშვი სიტყვებზე მეტად სხეულის ენას ენდობა. თუ სხეულის ენა და სიტყვები ერთმანეთს არ ემთხვევა, მას გაორება აქვს. ის ინფორმაციას ფილტრის ქვეშ ატარებს. მეტყველებამდე არსებობდა სხეულის ენა. თუ თქვენ მე გაბრაზებული სახით მიყურებთ, მაშინაც კი, როდესაც მეუბნებით, რომ კმაყოფილი ხართ ჩემი ქცევით, ჩემთვის თქვენი შეჭმუხნული სახე უფრო მეტს მეტყველებს, ვიდრე სიტყვები. ამიტომ თქვენს სიტყვებს ეჭვქვეშ ვაყენებ.“

ია ბერსენაძის მტკიცებით, ბავშვების ნდობის მოსაპოვებლად აუცილებელია, რომ მშობელი გულწრფელი იყოს:

„გამოსავალი ყოველთვის არის გულწრფელობა. ჩვენი სხეულის ენა და სიტყვები ერთსა და იმავე ემოციაზე უნდა მიუთითებდეს. ამას ბავშვი აუცილებლად იგრძნობს. ყველაზე პატარა ბავშვსაც მისთვის გასაგებ ენაზე შეიძლება ძალიან რთული რამ აუხსნათ. მან შეიძლება კოგნიტურად ეს ვერ გაიგოს, მაგრამ ემოციურად თუ სწორ გზავნილს გადასცემთ, ის ამას სწორად მიიღებს, გენდობათ და დაიწყებს რეფლექსიას. ბავშვის მიმღებლობა უფრო მაღალი იქნება და მას წინააღმდეგობა არ ექნება."

„როდესაც რთულ თემებზეა ოჯახში საუბარი, მშობლები ხშირად ამბობენ: „ჯერ პატარაა, ვერ გაიგებს, გაიზრდება და მერე ვეტყვი.“ ეს არავითარ შემთხვევაში არ უნდა გაკეთდეს. ბავშვს ნებისმიერ ასაკში უნდა აუხსნათ, თუ რა ხდება,“- აღნიშნავს ია ბერსენაძე.

წყარო: ​იმედის დღე

წაიკითხეთ სრულად