Baby Bag

არასდროს ეკამათოთ მეუღლეს დისციპლინის საკითხებზე ბავშვის თანდასწრებით

არასდროს ეკამათოთ მეუღლეს დისციპლინის საკითხებზე ბავშვის თანდასწრებით

მშობლები დისციპლინის საკითხებზე ხშირად ვერ თანხმდებიან, რის გამოც ისინი ზოგჯერ ბავშვის თანდასწრებით კამათობენ. ეს ერთ-ერთი ყველაზე დიდი შეცდომაა, რასაც უფროსები ბავშვის აღზრდისას უშვებენ. ბავშვის აღზრდის საკითხებზე განსხვავებული შეხედულებების ქონა ჩვეულებრივი მოვლენაა, თუმცა საკუთარი პოზიციის დაცვისას გარკვეული წესების გათვალისწინება აუცილებელია, რათა მშობლების უთანხმოებამ საბოლოო ჯამში ბავშვი არ დააზიანოს.

როგორ მოვიქცეთ თუ დისციპლინის საკითხზე მეუღლესთან უთანხმოება გვაქვს?

ბავშვების თანდასწრებით დისციპლინის საკითხებზე არასდროს იკამათოთ

თქვენს მეუღლესთან შეთანხმდით, რომ დისციპლინის საკითხზე ბავშვის თანდასწრებით არასდროს იკამათებთ. თავშეკავება აუცილებლად უნდა გამოიჩინოთ. თუ რაიმე არ მოგწონთ, მეუღლეს ცალკე გაესაუბრეთ. აუხსენით მას, რატომ არ ეთანხმებით მის არჩევანს. მეუღლეს პატივისცემით ესაუბრეთ და აგრესიული ნუ იქნებით. თუ რომელიმე მათგანი პოზიციას დათმობთ, შემდგომში ბავშვთან ის მიდგომა გამოიყენეთ, რომელზეც პოზიციას ორივე შეაჯერებთ.

ყურადღებით მოისმინეთ თქვენი მეუღლის არგუმენტები

ყოველთვის მიეცით თქვენს მეუღლეს შესაძლებლობა აგიხსნათ, თუ რატომ ანიჭებს უპირატესობას დისციპლინის გარკვეულ მეთოდებს. პატივი ეცით თქვენი მეუღლის აზრს მაშინაც კი, თუ მას არ ეთანხმებით. მეუღლესთან დისკუსიისა და კამათის ცივილური ფორმები დადებითი შედეგების მომტანია. აუცილებელი არ არის, რომ დისციპლინის საკითხებზე შეუთანხმებლობის გამო მასთან მესამე მსოფლიო ომი წამოიწყოთ.

კომპრომისზე წასვლის უნარი გამოიმუშავეთ

შესაძლოა, ზოგიერთ შემთხვევაში თქვენ ბავშვის აღზრდისას შეცდომას უშვებთ და თქვენი მეუღლის პოზიცია უფრო სწორია. მნიშვნელოვანია, რომ თქვენი შეცდომის აღიარება შეძლოთ და მეუღლის რჩევები გაითვალისწინოთ. თუ თქვენი მიდგომების შეცვლას გადაწყვეტთ, ამაში ცუდია არაფერია. ამით შვილებს მაგალითს მისცემთ, რომ შეცდომებს ყველა ადამიანი უშვებს და მისი გამოსწორება სწორი ნაბიჯია.

დისციპლინა თქვენსა და თქვენს მეუღლეს შორის განხეთქილების მიზეზი არ უნდა გახდეს

დისციპლინის საკითხზე შეუთანხმებლობამ თქვენს ურთიერთობაში ბზარი არ უნდა გააჩინოს. საკუთარ თავს ჰკითხეთ: რა უფრო მნიშვნელოვანია თქვენთვის, მეუღლესთან კამათში გამარჯვება თუ თქვენი ქორწინება? კამათის დროს მსგავს მნიშვნელოვან საკითხებზე დაფიქრება რთულია, მაგრამ აუცილებელია, რომ მოვლენებს ზოგადი პერსპექტივიდან შეხედოთ. დაიმახსოვრეთ, რომ ბავშვის დისციპლინის საკითხებთან დაკავშირებით თქვენ და თქვენი მეუღლე ერთ გუნდში ხართ.

წყარო:​ imom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვების ნაწილს აქვს სეპარაციის შფოთვა. ძალიან რთულია ამ მდგომარეობის გადალახვა,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში შფოთვითი აშლილობების სხვადასხვა ფორმაზე ისაუბრა. მისი თქმით, ბავშვების ნაწილს მშობლებთან განშორება და სასწავლო გარემოსთან შეგუება ძალიან უძნელდება:

„საბავშვო ბაღში წასვლაზე, სკოლაში წასვლაზე, სკოლაში დარჩენაზე ​ძალიან დიდი სიფრთხილზე გვმართებს ჩარჩოების დაწესებასთან დაკავშირებით. ყველა ბავშვი ვალდებულია და უნდა წავიდეს სკოლაში, უნდა დარჩეს იქ, მაგრამ ყველა ბავშვი ამას ვერ ახერხებს, იმიტომ არა, რომ არის განებივრებული, იმიტომ არა, რომ არის თავხედი, იმიტომ არა, რომ არ ემორჩილება დაწესებულ წესებს, უბრალოდ ნაწილს აქვს ე.წ. სეპარაციის შფოთვა. ბავშვი არ რჩება სასწავლო გარემოში უფროსის, ახლობლის გარეშე. ჩვენ ვიცით ასეთი ბავშვები და ძალიან რთულია ამ მდგომარეობის გადალახვა.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ზოგიერთი ბავშვისთვის მშობლის გარეშე დარჩენა პანიკური შეტევის ტოლფასია:

​ბავშვს ეჩვენება, რომ მას დატოვებენ საყვარელი ადამიანები და აღარ მიაკითხავენ. პანიკური შეტევის ტოლფასია ზოგიერთი ბავშვისთვის მშობლის გარეშე დარჩენა. მე არ ვარ მომხრე, როდესაც მასწავლებლები საბავშვო ბაღში მშობელს ეუბნებიან: „მოკეტე კარი, იტირებს და გაჩერდება.“ ეს არ არის ის სიტუაცია, როდესაც ბავშვს კანფეტი უნდა, ჩვენ არ ვაძლევთ კანფეტს, იტირებს და გაჩერდება. ვიცით ბავშვები, რომლებიც მთელი წელი, ზოგიერთი ორი წელიც კი, მშობლის გარეშე არ ჩერდება სკოლაში.“

„არის მეორე ტიპის შფოთვითი აშლილობის ფორმა, რომელიც ჩვენ ხშირად გვხვდება ბავშვებში. ​ეს არის სასკოლო შფოთვა. ბავშვს უხარია სკოლაში წასვლა. სკოლა არ აძლევს იმის საბაბს, რომ არ წავიდეს სკოლაში, უნდა ბავშვს წასვლა, მიდის კარებამდე და იქ იწყებს ტირილს. ესეც არის პანიკური შიშის ტოლფასი. დედა კარგად იქცევა, როდესაც ამ დროს უკან მოჰყავს ბავშვი. ეს არის ირაციონალური შფოთვა, რომელსაც სჭირდება მკურნალობა და მხარდაჭერა. ასეთ ბავშვებს სჭირდებათ ფსიქოთერაპია. მშობელი მარტო ვერ გაუმკლავდება ამას,“- აღნიშნულ საკითხებზე თამარ გაგოშიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად