Baby Bag

არასდროს ეკამათოთ მეუღლეს დისციპლინის საკითხებზე ბავშვის თანდასწრებით

არასდროს ეკამათოთ მეუღლეს დისციპლინის საკითხებზე ბავშვის თანდასწრებით

მშობლები დისციპლინის საკითხებზე ხშირად ვერ თანხმდებიან, რის გამოც ისინი ზოგჯერ ბავშვის თანდასწრებით კამათობენ. ეს ერთ-ერთი ყველაზე დიდი შეცდომაა, რასაც უფროსები ბავშვის აღზრდისას უშვებენ. ბავშვის აღზრდის საკითხებზე განსხვავებული შეხედულებების ქონა ჩვეულებრივი მოვლენაა, თუმცა საკუთარი პოზიციის დაცვისას გარკვეული წესების გათვალისწინება აუცილებელია, რათა მშობლების უთანხმოებამ საბოლოო ჯამში ბავშვი არ დააზიანოს.

როგორ მოვიქცეთ თუ დისციპლინის საკითხზე მეუღლესთან უთანხმოება გვაქვს?

ბავშვების თანდასწრებით დისციპლინის საკითხებზე არასდროს იკამათოთ

თქვენს მეუღლესთან შეთანხმდით, რომ დისციპლინის საკითხზე ბავშვის თანდასწრებით არასდროს იკამათებთ. თავშეკავება აუცილებლად უნდა გამოიჩინოთ. თუ რაიმე არ მოგწონთ, მეუღლეს ცალკე გაესაუბრეთ. აუხსენით მას, რატომ არ ეთანხმებით მის არჩევანს. მეუღლეს პატივისცემით ესაუბრეთ და აგრესიული ნუ იქნებით. თუ რომელიმე მათგანი პოზიციას დათმობთ, შემდგომში ბავშვთან ის მიდგომა გამოიყენეთ, რომელზეც პოზიციას ორივე შეაჯერებთ.

ყურადღებით მოისმინეთ თქვენი მეუღლის არგუმენტები

ყოველთვის მიეცით თქვენს მეუღლეს შესაძლებლობა აგიხსნათ, თუ რატომ ანიჭებს უპირატესობას დისციპლინის გარკვეულ მეთოდებს. პატივი ეცით თქვენი მეუღლის აზრს მაშინაც კი, თუ მას არ ეთანხმებით. მეუღლესთან დისკუსიისა და კამათის ცივილური ფორმები დადებითი შედეგების მომტანია. აუცილებელი არ არის, რომ დისციპლინის საკითხებზე შეუთანხმებლობის გამო მასთან მესამე მსოფლიო ომი წამოიწყოთ.

კომპრომისზე წასვლის უნარი გამოიმუშავეთ

შესაძლოა, ზოგიერთ შემთხვევაში თქვენ ბავშვის აღზრდისას შეცდომას უშვებთ და თქვენი მეუღლის პოზიცია უფრო სწორია. მნიშვნელოვანია, რომ თქვენი შეცდომის აღიარება შეძლოთ და მეუღლის რჩევები გაითვალისწინოთ. თუ თქვენი მიდგომების შეცვლას გადაწყვეტთ, ამაში ცუდია არაფერია. ამით შვილებს მაგალითს მისცემთ, რომ შეცდომებს ყველა ადამიანი უშვებს და მისი გამოსწორება სწორი ნაბიჯია.

დისციპლინა თქვენსა და თქვენს მეუღლეს შორის განხეთქილების მიზეზი არ უნდა გახდეს

დისციპლინის საკითხზე შეუთანხმებლობამ თქვენს ურთიერთობაში ბზარი არ უნდა გააჩინოს. საკუთარ თავს ჰკითხეთ: რა უფრო მნიშვნელოვანია თქვენთვის, მეუღლესთან კამათში გამარჯვება თუ თქვენი ქორწინება? კამათის დროს მსგავს მნიშვნელოვან საკითხებზე დაფიქრება რთულია, მაგრამ აუცილებელია, რომ მოვლენებს ზოგადი პერსპექტივიდან შეხედოთ. დაიმახსოვრეთ, რომ ბავშვის დისციპლინის საკითხებთან დაკავშირებით თქვენ და თქვენი მეუღლე ერთ გუნდში ხართ.

წყარო:​ imom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„გაზიარება, თვალით კონტაქტი და თანატოლებთან თამაში რომ არ უყვარს ბავშვს, ეს ძალიან საყურადღებოა,“ - ბავშვთა ნევროლოგი სოფო ტატიშვილი

„გაზიარება, თვალით კონტაქტი და თანატოლებთან თამაში რომ არ უყვარს ბავშვს, ეს ძალიან საყურადღებოა,“ - ბავშვთა ნევროლოგი სოფო ტატიშვილი

ბავშვთა ნევროლოგმა სოფო ტატიშვილმა ბავშვებში გავრცელებულ ნეიროგანვითარების დარღვევებზე ისაუბრა. მისი თქმით, მსგავსი დარღვევების მქონე ბავშვებთან მუშაობის პროცესში მშობლების ჩართულობა ძალიან მნიშვნელოვანია:

„ზოგადად ნეიროგანვითარების დარღვევები არ არის მიჩნეული დაავადებად. ​ეს არ არის ისეთი დაავადება, რომელსაც შემდეგ მედიკამენტით უმკურნალებ და გამოჯანმრთელდები. ის ეხება ფუნქციურ მიზნებს და საჭიროებებს. რა თქმა უნდა, ამას მულტიდისციპლინური მიდგომა სჭირდება. მულტიდისციპლინური გუნდის ყველაზე მნიშვნელოვან რგოლს წარმოადგენს ოჯახი. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ მშობელი იყოს მაქსიმალურად ჩართული ამ პროცესში. ამ ერთი წლის განმავლობაში დისტანციურად გვიწევს მუშაობა. როდესაც მშობელი არის ჩართული პროცესში, ძალიან კარგი შედეგები გვაქვს.“

სოფო ტატიშვილის თქმით, მშობელი ყურადღებით უნდა დააკვირდეს, რამდენად სწორად ვითარდება მისი შვილი:

„ინტერნეტში არსებობს სხვადასხვა ვებ-გვერდი, სადაც მითითებულია, როგორ უნდა ვითარდებოდეს ბავშვი ყოველ თვე, რას უნდა აკეთებდეს ერთი თვის, ორი თვის ბავშვი და ა.შ. მშობელი უნდა დააკვირდეს, როდის უნდა დაიჭიროს ბავშვმა თავი, როდის უნდა დაიწყოს თვალის გაყოლება. ერთ თვეზე ბავშვმა თავი უნდა დაიჭიროს, მზერის ფიქსაცია ერთი თვიდან უნდა დაიწყოს, თვალის გაყოლება ორი თვიდან. ადრე თუ იყო, რომ რვა თვეზე ბავშვი აუცილებლად უნდა იჯდეს, ახლა გადაიწია ათ თვეზე. ​ჯდომის ელემენტებიც სამ ეტაპად დაიყო. საყრდენი ჯდომა ცალკეა, როტაციები ცალკეა. ახლა ამაზე არ შევჩერდები. თვრამეტი თვის ბავშვმა დამოუკიდებლად სიარული აუცილებლად უნდა იცოდეს. ოციდან ოცდაოთხ თვემდე ყველაზე ეფექტიანია დიაგნოსტირება და ჩარევა. გამოსავალი ბევრად უფრო კეთილსაიმედოა, როდესაც დროულად იწყება მკურნალობა. ამიტომ ასეთ რაღაცებს მშობლის მხრიდან ყურადღება უნდა მიექცეს.“

„გაზიარება, თვალის კონტაქტი და თანატოლებთან თამაში რომ არ უყვარს ბავშვს, ეს ძალიან საყურადღებოა. აუცილებლად უნდა მიაქციონ ამას ყურადღება, რომ ​ნეიროგანვითარების დარღვევა, მაგ. აუტისტური სპექტრი არ იყოს. მე არ შევაშინებ მშობლებს, მაგრამ თუ დამატებითი ნიშნებიც არის (თვალით კონაქტის, კომუნიკაციის და მეტყველების პრობლემა), საყურადღებოა ნამდვილად. შეიძლება მოტორულად კარგი განვითარების ბავშვი იყოს, მაგრამ იყოს ემოციური, სოციალური და სოციალური ინტეგრაციის პრობლემები. ვგულისხმობ თამაშს, რაღაცის გაზიარებას. მნიშვნელოვანია მზერით კონტაქტი. არსებობს ნეიროგანვითარების დარღვევები, რომლებიც შეიძლება გამოგვეპაროს. აუცილებლად უნდა მიაქციოს მშობელმა ამას ყურადღება,“ - აღნიშნულ საკითხზე სოფო ტატიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად