Baby Bag

არასდროს ეკამათოთ მეუღლეს დისციპლინის საკითხებზე ბავშვის თანდასწრებით

არასდროს ეკამათოთ მეუღლეს დისციპლინის საკითხებზე ბავშვის თანდასწრებით

მშობლები დისციპლინის საკითხებზე ხშირად ვერ თანხმდებიან, რის გამოც ისინი ზოგჯერ ბავშვის თანდასწრებით კამათობენ. ეს ერთ-ერთი ყველაზე დიდი შეცდომაა, რასაც უფროსები ბავშვის აღზრდისას უშვებენ. ბავშვის აღზრდის საკითხებზე განსხვავებული შეხედულებების ქონა ჩვეულებრივი მოვლენაა, თუმცა საკუთარი პოზიციის დაცვისას გარკვეული წესების გათვალისწინება აუცილებელია, რათა მშობლების უთანხმოებამ საბოლოო ჯამში ბავშვი არ დააზიანოს.

როგორ მოვიქცეთ თუ დისციპლინის საკითხზე მეუღლესთან უთანხმოება გვაქვს?

ბავშვების თანდასწრებით დისციპლინის საკითხებზე არასდროს იკამათოთ

თქვენს მეუღლესთან შეთანხმდით, რომ დისციპლინის საკითხზე ბავშვის თანდასწრებით არასდროს იკამათებთ. თავშეკავება აუცილებლად უნდა გამოიჩინოთ. თუ რაიმე არ მოგწონთ, მეუღლეს ცალკე გაესაუბრეთ. აუხსენით მას, რატომ არ ეთანხმებით მის არჩევანს. მეუღლეს პატივისცემით ესაუბრეთ და აგრესიული ნუ იქნებით. თუ რომელიმე მათგანი პოზიციას დათმობთ, შემდგომში ბავშვთან ის მიდგომა გამოიყენეთ, რომელზეც პოზიციას ორივე შეაჯერებთ.

ყურადღებით მოისმინეთ თქვენი მეუღლის არგუმენტები

ყოველთვის მიეცით თქვენს მეუღლეს შესაძლებლობა აგიხსნათ, თუ რატომ ანიჭებს უპირატესობას დისციპლინის გარკვეულ მეთოდებს. პატივი ეცით თქვენი მეუღლის აზრს მაშინაც კი, თუ მას არ ეთანხმებით. მეუღლესთან დისკუსიისა და კამათის ცივილური ფორმები დადებითი შედეგების მომტანია. აუცილებელი არ არის, რომ დისციპლინის საკითხებზე შეუთანხმებლობის გამო მასთან მესამე მსოფლიო ომი წამოიწყოთ.

კომპრომისზე წასვლის უნარი გამოიმუშავეთ

შესაძლოა, ზოგიერთ შემთხვევაში თქვენ ბავშვის აღზრდისას შეცდომას უშვებთ და თქვენი მეუღლის პოზიცია უფრო სწორია. მნიშვნელოვანია, რომ თქვენი შეცდომის აღიარება შეძლოთ და მეუღლის რჩევები გაითვალისწინოთ. თუ თქვენი მიდგომების შეცვლას გადაწყვეტთ, ამაში ცუდია არაფერია. ამით შვილებს მაგალითს მისცემთ, რომ შეცდომებს ყველა ადამიანი უშვებს და მისი გამოსწორება სწორი ნაბიჯია.

დისციპლინა თქვენსა და თქვენს მეუღლეს შორის განხეთქილების მიზეზი არ უნდა გახდეს

დისციპლინის საკითხზე შეუთანხმებლობამ თქვენს ურთიერთობაში ბზარი არ უნდა გააჩინოს. საკუთარ თავს ჰკითხეთ: რა უფრო მნიშვნელოვანია თქვენთვის, მეუღლესთან კამათში გამარჯვება თუ თქვენი ქორწინება? კამათის დროს მსგავს მნიშვნელოვან საკითხებზე დაფიქრება რთულია, მაგრამ აუცილებელია, რომ მოვლენებს ზოგადი პერსპექტივიდან შეხედოთ. დაიმახსოვრეთ, რომ ბავშვის დისციპლინის საკითხებთან დაკავშირებით თქვენ და თქვენი მეუღლე ერთ გუნდში ხართ.

წყარო:​ imom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

რამ შეიძლება გამოიწვიოს ღამის შიშები ბავშვებში და როგორ დავეხმაროთ პატარებს - ინტერვიუ ნეიროფსიქოლოგ მარიამ ხვადაგიანთან

რამ შეიძლება გამოიწვიოს ღამის შიშები ბავშვებში და როგორ დავეხმაროთ პატარებს - ინტერვიუ ნეიროფსიქოლოგ მარიამ ხვადაგიანთან

ღამის შფოთვები, კოშმარები, სიბნელის და მარტო დარჩენის შიში არაერთ ბავშვს აწუხებს. როგორ უნდა დაეხმარონ მშობლები შვილებს ასეთ შემთხვევებში. ამ საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა კლინიკური ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი.

- ქალბატონო მარიამ, რამ შეიძლება გამოიწვიოს ღამის შიში ბავშვებში?

​- ღამის შიში, ერთი მხრივ, შესაძლოა, გამოწვეული იყოს კოშმარებისგან. 3-დან 6 წლამდე ბავშვებს ხშირად ახასიათებთ გამოღვიძება, რადგან ნახეს ცუდი სიზმარი და ითხოვენ მშობელთან გადასვლას. ამის მიზეზი, თუ რატომ ესიზმრებათ, ზუსტად არ არის ახსნილი, მაგრამ არის გზები, რითაც პრევენციას მოვახდენთ და დავეხმარებით. მსგავსი კოშმარები შესაძლოა, პროვოცირებული იყოს ტრავმით. ეს ტრავმა შეიძლება გამოიწვიოს, მარტივად რომ ვთქვათ, ფოიერვერკის ხმამაც, რომელსაც არ ელოდებოდა და შეეშინდა. ანუ, რაღაც ისეთი ფაქტორი, რამაც შეიძლება, მასში შიში ან სტრესი გამოიწვიოს.

​- რა უნდა გააკეთოს მშობელმა და როგორ უნდა ესაუბროს ბავშვს, რომ დაეხმაროს ღამის შიშების დაძლევაში?

​- როდესაც ბავშვი მსგავსი ტიპის სიზმრებს ნახულობს და ეღვიძება, მშობლებს ეძახის ხოლმე დასახმარებლად, რომ დაამშვიდონ ჩახუტებით ან სიტყვიერად. თუმცა სასურველია, რომ შემდეგ ბავშვი დაბრუნდეს თავის საწოლში. ყოველთვის, როდესაც გაეღვიძება, თუ ის გადაწვება მშობელთან, დარჩება შთაბეჭდილება, რომ იქ ნაკლებად საშიშია, ვიდრე თავის საწოლში, სადაც უფრო შეეშინდება. ამ შემთხვევაში ზღვარია დასაცავი. თავდაპირველად, ვრწმუნდებით, რომ ის უსაფრთხოდ და კარგად გრძნობს თავს და შემდეგ ვუხსნით, რომ შეუძლია მშვიდად განაგრძოს ძილი თავის საძინებელ ოთახში. თუ ბავშვს ეშინია სიბნელის, არის ნათურები, რომლებმაც შეიძლება, დააბალანსოს სინათლე და დაბალ შუქზე იყოს დაყენებული. სასურველია, რომ კარი ღია დავტოვოთ, თუ ცალკე ოთახში სძინავს ბავშვს. ასეთ დროს, იყენებენ ხოლმე სათამაშოს, რომელსაც ბავშვი აირჩევს. მას შეგრძნება რჩება, რომ ამ სათამაშოსთან ერთად იძინებს. ასევე, კარგია აბაზანის მიღება, ოღონდ არა ძლიერი შხაპით, რომ აღგზნება არ მივიღოთ, არამედ უფრო მომადუნებელი პროცედურა.

​კარგი საშუალებაა დღის მანძილზე ვკითხოთ, თუ ახსოვს რა დაესიზმრა, ან ვთხოვოთ დახატოს სიზმარი. არის ერთ-ერთი მეთოდი, რომ შეიძლება თავისი დახატული დახიოს, გადააგდოს და ემოციურად გამოიტანოს შიშები. კიდევ არსებობს წიგნები, ასევე მულტფილმები იმასთან დაკავშირებით, თუ როგორ დავძლიოთ შიში. კარგი იქნება, მშობელმა ბავშვთან ერთად გაიაროს ეს, ოღონდ მარტივ ენაზე. მშობელს შეუძლია თავისი გამოცდილებაც გაუზიაროს, რომ მასაც ესიზმრებოდა ხოლმე, პატარა რომ იყო, თუმცა იცოდა, რომ ეს სიზმარი იყო და შემდეგ აგრძელებდა ხოლმე ძილს.

​- რა არ უნდა გააკეთოს მშობელმა, რომ უარესი შედეგი არ გამოიწვიოს?

​- პრევენციისთვის ბავშვებმა ძილის წინ არ უყურონ საშიში შინაარსის მულტფილმებს და ზოგადად, რეკომენდაცია არის, რომ დაძინებამდე მინიმუმ ორი საათით ადრე ტექნიკასთან ურთიერთობა აღარ ჰქონდეთ. მნიშვნელოვანია, არ მოხდეს იგნორირება, მაგალითად, როდესაც ბავშვი ამბობს, რომ ეშინია ძაღლის, არ უნდა ვუთხრათ, სისულელეა ძაღლის რომ ეშინია. პირველ რიგში, უნდა მივიღოთ ეს ემოცია და შემდეგ გავშალოთ. ზოგჯერ ძაღლი ყეფს და ეს არ ნიშნავს, რომ რამეს დაუშავებს მას, ადამიანები ლაპარაკობენ, ძაღლები ყეფენ.
მშობელმა ჰიპერმზრუნველობაც არ უნდა გამოიჩინოს, რადგან ხელს შეუშლის ბავშვს, რომ შეეჩვიოს მარტო დაძინებას.

​- როდიდან უნდა დაიძინოს პატარა მარტომ და როგორ მივაჩვიოთ ამას?

​- ასეთი სტანდარტი არ არსებობს. დიდ ქვეყნებში ჩვილობიდან აძინებდნენ, თუმცა შემდეგ თქვეს, რომ ჩვილისთვის კარგია ჩახუტება. კვლევებითაც დასტურდება, რომ მშობელთან ერთად ყოფნა მნიშვნელოვანია. ეს არის მშობლის გადასაწყვეტი, თუ ბავშვი უსაფრთხოდ გრძნობს თავს შესაძლოა, მანამდეც, მაგრამ ორი წლიდან უკვე ნამდვილად შეუძლია ბავშვს ცალკე ოთახში დაიძინოს, თუმცა აქაც მთავარია კომუნიკაცია, იმაში დასარწმუნებლად, რომ ის უსაფრთხოდ გრძნობს თავს. 

​ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად