Baby Bag

„ცოლ-ქმრულ ურთიერთობას სჭირდება სულის შებერვა, აუცილებელია რომანტიკული საღამოები, შიდა რიტუალები,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„ცოლ-ქმრულ ურთიერთობას სჭირდება სულის შებერვა, აუცილებელია რომანტიკული საღამოები, შიდა რიტუალები,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ცოლ-ქმრულ ურთიერთობაში რომანტიკისა და ურთიერთგაგების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„როგორც კოცონს სჭირდება სულის შებერვა, ისე სჭირდება ურთიერთობას, მით უფრო ცოლ-ქმრულ ურთიერთობას. ამისთვის უნდა გავისარჯოთ. ზოგს ჰგონია, რომ გავთხოვდი და მორჩა. მხოლოდ ზღაპრებშია, რომ გათხოვდა და სამუდამოდ ბედნიერია. ოჯახში აუცილებელია შიდა რიტუალები, რომანტიკული საღამოები, 2-3 დღის წასვლა კურორტზე, განრიდება ყველასგან, მარტო ყოფნა, ერთმანეთის თვალებში ჩახედვა, მოსმენა, მეტი კონტაქტი.

ამას წინათ ერთ ბიჭს ვკითხე, რა ფერის თვალები აქვს შენს ცოლს-მეთქი და ვერ მიპასუხა. არ დავკვირვებივარო. როგორ ვცხოვრობთ, რომ თვალებშიც კი არ ჩაგვიხედავს ერთმანეთისთვის და თვალის კონტაქტიც არ გვაქვს. ძალიან მნიშვნელოვანია პატარ-პატარა შიდა დღესასწაულები. ქალიც და მამაკაციც ყოველთვის უნდა იყოს რაღაცით მომხიბვლელი.

რას ნიშნავს ფუნქციური ოჯახი? როდესაც ოჯახი იქმნება, ორი სხვადასხვა ადამიანი ხვდება ერთმანეთს, განსხვავებული ოჯახებიდან. თუ ადამიანმა, პირველ რიგში, თავის თავზე არ იმუშავა, ძალიან უჭირს ურთიერთობა. თავიდან, როდესაც ეიფორიაშია, ბევრ პრობლემას ვერ ხედავს. დრო რომ გადის, ეჯახება რაღაც ისეთს, რაც მისთვის გაუგებარი და მიუღებელია. იწყება ურთიერთბრალდება, შეურაცხყოფა, უპატიებლობა, წამოძახება, მუდმივი დიდაქტიკური ტონი: მე ასეთი მინდოდა, მე ეს არ მეკადრება, ჩემი ქმარი ასეთი უნდა იყოს, ჩემი ცოლი ისეთი. წყვილი სივრცეს არ აძლევს ერთმანეთს. ფუნქციური ოჯახი ნიშნავს სიყვარულით შექმნილ ოჯახს, სადაც არის ღირებულებითი თახნვედრა. მნიშვნელოვანია, რამდენად შეუძლია წყვილს ემპათიურობა, რამდენად შემიძლია, რომ მიუხედავად ყველაფრისა პატივი ვცე მას, არ ვცადო მისი გადაკეთება. პატივისცემა არის უალტერნატივო,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სამ წლამდე ბავშვს არ ესმის აკრძალვა, პირიქით, ამ დროს ნეგატივიზმი აქვს და უკუღმა აკეთებს ყველაფერს,“ - მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვის აღზრდის ეფექტიანი მეთოდებისა და მიდგომების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, სამ წლამდე ასაკის ბავშვს აკრძალვა არ ესმის:

„სამ წლამდე ბავშვს არ ესმის აკრძალვა, პირიქით, ამ დროს ნეგატივიზმი აქვს და უკუღმა აკეთებს ყველაფერს. ჩვენს არაცნობიერს „არ“ არ ესმის. „არ“ ესმის უკუღმა. ეს პირდაპირ ეგზავნება ადამიანს, მის არაცნობიერს, რომ ეს გააკეთოს. ბავშვს უნდა ველაპარაკოთ პოზიტიური წინადადებებით. როდესაც ბავშვი, ჩვენი აზრით, უწესოდ იქცევა, მას მივაქციოთ ყურადღება. მისი ქცევა იმ მომენტში დავაიგნოროთ,​ გადავრთოთ რამე სხვა ქცევაზე. სანამ ბავშვს აქვს უნარი, რომ გაიგოს, მანამდე მასთან შესვლა პოლემიკაში ძალიან წამგებიანია. არაფერი არ ესმის, შენც გაღიზიანდები, ისიც გაღიზიანდება. ბავშვი შეიძლება ჩავარდეს ისტერიკაში. როგორ გავუმკლავდეთ მას? ქცევის იგნორით და დაბალი ხმით.“

მარინა კაჭარავამ აღნიშნა, რომ ბავშვს ყვირილის დროს არაფერი ესმის , რადგან ძალიან დასტრესილია:

„ბავშვს ძალიან ძაბავს, როდესაც დაბალ ხმაზე ელაპაკარები, თუ მოლოდინი აქვს სხვა. მან იცის, რომ ცუდად მოიქცა. ყვირილის დროს ბავშვი ისე ისტრესება, რომ არაფერი არ ესმის. როდესაც ბავშვს მიუახლოვდები, თვალი თვალთან უნდა გქონდეს. ზემოდან, ვერტიკალზე ურთიერთობა არ შეიძლება. ან ჩვენც იატაკზე უნდა დავსხდეთ, ან ავწიოთ ბავშვი. თვალის კონტაქტს აქვს ძალიან დიდი მნიშვნელობა. ​რაც უფრო დაუწევ ხმას და მშვიდად დაელაპარაკები, მით უფრო თავის მნიშვნელოვნებას გრძნობს. ფიქრობს: „მე პატივს მცემენ, მესაუბრებიან.“ თუ ყურში ვეტყვი რაღაცას, ფიქრობს: „მე საიდუმლოს მანდობენ.“ ეს ძალიან მოსწონთ ბავშვებს.“

მარინა კაჭარავას თქმით, გარკვეულ შემთხვევებში ბავშვთან პოლემიკაში შესვლა რეკომენდებული არ არის:

„შეიძლება ზამთარია, ბავშვმა მოინდომა მაისურით და ტრუსებით ეზოში ჩასვლა. აქ თუ პოლემიკაში შეჰყვები: „გაცივდები, არ გაცივდები,“ აუცილებლად ბეჭზე დაგდებს, მოგიშლის ნერვებს, ​შეიძლება უყვირო ან რაღაც მსგავსი. არა, არ განიხილავ ამას. პირდაპირ ეუბნები: „ეზოში ჩასვლა თუ გინდა, ამას ჩაიცვამ თუ ამას?“ ორივე მე უნდა მაწყობდეს. არ განვიხილავ მის იმ მდგომარეობაში ჩასვლას. როდესღაც მას ეს მობეზრდება. თუ უნდა ეზოში ჩასვლა, კმაყოფილი დარჩება, რომ არჩევანის საშუალება მიეცა.“

„ეს მშობლის დიდი ტრაგედიაა. ადამიანი, რომელიც ხელს აწევს უსუსურზე, თავისზე ბევრად პატარაზე, ბევრად სუსტზე, ე.ი. რა დღეშია მისი ფსიქიკა. ძალიან ბევრ მშობელს მერე დანაშაულის განცდა აქვს. ამით არავინ ტრაბახობს: „რა კარგია, ვცემე.“ პირიქით, მერე განიცდის, შეიძლება იტიროს კიდეც. ამით არაფერი აღარ სწორდება. მე მას დავასწავლე აგრესიული პასუხი. დღეს სამყაროში ამდენი აგრესიაა ისედაც. სახლში ლაღად გაზრდილი ადამიანი ბევრად უფრო ადვილად უმკლავდება გარე პრობლემებს, ვიდრე ის, ვისაც ჩაგრავენ. ​იარლიყი არაფრით არ შეიძლება. რასაც ვაბრალებთ, იმას შეგვისრულებს მერე ბავშვი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ - ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

წაიკითხეთ სრულად