Baby Bag

„თამაში „ჭიტა“ არის ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

„თამაში „ჭიტა“ არის ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგმა მარიამ ხვადაგიანმა თამაშის ტიპებსა და მათ მიერ ბავშვისთვის მოტანილ სარგებელზე ისაუბრა:

„ჩვილობის ასაკში ბავშვები პრიმიტიულ სოციალურ თამაშებს თამაშობენ, მაგალითად, „ჭიტას“ თამაში. ეს არის აბსოლუტურად ემოციური თამაში. ბავშვი იმალება და უნდა გამოჩნდეს. ეს არის თამაში, რომლითაც ვხვდებით საგნის მუდმივობა რამდენად აქვს. 4 თვის ბავშვისთვის საგანი, რომელსაც ვერ ხედავს, არც არსებობს. სწორედ ამიტომ მშობელი შორს რომ მიდის, ტირილს იწყებს. როდესაც ამას აკეთებს და ხელებს გიწევს, ეს ნიშნავს, რომ ბავშვი გეძებს. ეს არის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი. „მოვედი, მოვედი“ თამაში კიდევ და მსგავსი ემოციური თამაშები აუცილებელია ბავშვის ემოციური განვითარებისთვის. ეს თამაშები არის 7-8 თვიდან.

დამოუკიდებელ თამაშში იგულისხმება, როდესაც ბავშვი სხვა ბავშვებით დიდად არ არის დაინტერესებული. ის თამაშობს თავისთვის, დამოუკიდებლად. ორ წლამდე ძირითადად დამოუკიდებელი თამაშია. ორი წლიდან შემოდის პარალელური თამაში, როდესაც ვარ სხვა ბავშვებთან ერთად, ვთამაშობ კუბიკებით, ისინიც თამაშობენ კუბიკებით, მაგრამ კომუნიკაცია არ გვაქვს. სოციალური თამაში არის თამაში, სადაც სხვებთან ინტერაქციაში შევდივარ. სოციალური თამაში იწყება 3-4 წლიდან. 3 წლის ბავშვი სხვებთან ერთად თამაშობს, მაგრამ წესებს ნაკლებად იცავს. სოციალურ თამაშში იგულისხმება როლური თამაშებიც, დრამა. ეს უაღრესად მნიშვნელოვანია, იმიტომ, რომ წარმოსახვას ავითარებს.

წაძღოლითი თამაშია, როდესაც სჭირდება, რომ ვიღაც დაეხმაროს. სიმბოლური თამაშია, როდესაც იღებს სხვა ნივთს და ვითომ ტელეფონია და ლაპარაკობს. სიმბოლური თამაში შეიძლება იყოს ხატვა, მღერა. წესების დაცვით თამაში შემოდის 4-5 წლიდან. 3 წლის ბავშვს უჭირს ამ ჩარჩოს მორჩილება,“- მოცემულ საკითხზე მარიამ ხვადაგიანმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ვინ უნდა ყოფილიყავი, რა ნაძირალა, რომ გოგოს თანდასწრებით შეგეგინებინა ან ჩხუბი დაგეწყო,“ - ნიკო ლეკიშვილი ძველ თბილისში ქალებისადმი დამოკიდებულების შესახებ

„ვინ უნდა ყოფილიყავი, რა ნაძირალა, რომ გოგოს თანდასწრებით შეგეგინებინა ან ჩხუბი დაგეწყო,“ - ნიკო ლეკიშვილი ძველ თბილისში ქალებისადმი დამოკიდებულების შესახებ

თბილისის ყოფილმა მერმა ნიკო ლეკიშვილმა ძველ თბილისში ქალებისადმი დამოკიდებულების და ქალთან ურთიერთობის დამკვიდრებული წესების შესახებ ისაუბრა:

„რა თქმა უნდა, ჩხუბიც იყო, ცუდი რაღაცებიც ხდებოდა, მაგრამ ეს ყველაფერი რაღაც ჩარჩოებში იყო. მერე ძირითადად შერიგებით მთავრდებოდა. რაც შეეხება გოგოებთან ურთიერთობას, ერთ ამბავს მოგიყვებით. მე და ჩემი ახლო ნათესავი ვართ კონცერტზე. ის ცხოვრობდა მთაწმინდაზე. ამ კონცერტის პირველი მოქმედება რომ მთავრდებოდა, მითხრა, გარეთ ბიჭები დგანან, უთანხმოება მოგვივიდა და ჩემს გასალახად არიან მოსულებიო. გავიხედე, დავინახე ეს ბიჭები, ნახალოვკელები იყვნენ. ჩემს მეგობარ გოგოს დავურეკე და ვუთხარი, სასწრაფოდ მოდით-მეთქი. მოვიდა სამი გოგო. კონცერტი რომ დამთავრდა, გოგოებთან ერთად გამოვედით. იქ გავიგონე, რომ თქვეს: გოგოებთან ერთად არიან, თავი დაანებეთ. გაჩერდნენ და ჩვენ წამოვედით.“

„გოგოს თანდასწრებით ჩხუბი რომ დაგეწყო, ან შეგეგინებინა, ვინ უნდა ყოფილიყავი და რა ნაძირალა?! პლეხანოვზე ვიდექით, გოგონებიც იყვნენ. ერთმა ჩვენმა თანამეინახემ ბილწი ანეკდოტი მოყვა. გოგოები რომ წავიდნენ, გალახეს ბიჭებმა, ეს როგორ გაბედეო,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნიკო ლეკიშვილმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ -ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

წაიკითხეთ სრულად