Baby Bag

„ეს არის ბავშვის განვითარების კანონი, განვითარება მხოლოდ ამ პროცესში მოხდება,“- შალვა ამონაშვილი

„ეს არის ბავშვის განვითარების კანონი, განვითარება მხოლოდ ამ პროცესში მოხდება,“- შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბავშვის განვითარების კანონზე ისაუბრა, რომლის გარეშეც ის ვერ განვითარდება:

„ბავშვში არის ძლიერი მისწრაფებები, რომელსაც ის უმკლავდება და უნდა, რომ ჰქონდეს. ბავშვს არ შეუძლია მათ არ დაემორჩილოს. ბავშვს უნდა განვითარება. რომ არ განვითარდეს, ცხოველურ დონეზე დარჩება. ვინც მას ამაში შეეშველება, ის უთუოდ შეუყვარდება. ვინც ამაში ხელს შეუშლის, იმას განუდგება. ბავშვს განვითარებაში დიდი უნდა წაეშველოს. აგერ ავიდა ბავშვი სადღაც და გადმოხტა. შენ ეუბნები: „უი, უი, არ ახვიდე.“ აგერ 4 წლის გოგონა საწოლის ქვეშ შეძვრა. „გამოდი ახლავე,“ - ეუბნებით. ბავშვი ყველაფერს აკეთებს ზღვარზე, უნდა, რომ უფსკრულში ჩაიხედოს. დედას გული უსკდება. ბეწვის ხიდზე გაივლის ბავშვი. ზღვარს ეძებს ის. როდესაც დიდი არ ეხმარება, ის თვითონ ცდილობს განვითარებას. როდის ხდება განვითარება? როდესაც ბავშვი სიძნელეს ეჭიდება. განვითარება მოხდება, მხოლოდ სიძნელეთა გადალახვის პროცესში. ეს არის განვითარების კანონი.

ერთხელ მე და პაატა ავდიოდით მეცხრე სართულზე. ლიფტი იყო გამორთული. მე ვეუბნები: „იცი, შოთა ძიამ, მათემატიკოსი რომ არის, მითხრა, რომ ბავშვი თურმე შეიძლება დაეწიოს მამას ასაკით.“ ეგ როგორო, მკითხა პაატამ. მეორე კლასში იყო მაშინ. ვუთხარი, მამა 19 წლისაა, შვილი ერთის, რამდენჯერ დიდია მამა? მითხრა, 19-ჯერო. მამა 20-ისაა, შვილი 2-ის, რამდენჯერ დიდია? 10-ჯერო. ხომ ხედავ, ეწევა-მეთქი. ვერასდროს დაეწევაო. ხომ ხედავ, მათემატიკა ასე ამბობს-მეთქი. ბევრი იჯახირა. მეგობრებიც ჩართო და მიხვდა. შენ მეკითხები რამდენჯერ, უნდა მკითხო, რამდენითო, რადგან ვერასდროს დაეწევა შვილიო. ვუთხარი, უი, ძია შოთასაც შეშლია-მეთქი. მერე ძია შოთასაც დავურეკე და ვუთხარი: „შოთა, შენ შეგეშელა.“ არადა, განგებ მოგონილი სიძნელე მივეცი ბავშვს გონებრივი. იქვე ვდგავარ, რომ შევეშველო თუ გაუჭირდება, რომ გადალახოს. ძნელი რამე აკეთებინე ბავშვს, ააწევინე, გადაადგმევინე. თან იქვე უნდა ედგე, რომ შეეშველო. არ წაიქცეს, არ დაეცეს! ცხოვრების გამოცდილება უნდა მიიღოს ბავშვმა. რაც მეტს ავაცდენთ ამ გამოცდილებს, მით უმწირაფი იქნება ის. დაისვი, როდესაც მანქანას ბორბალი უნდა გამოუცვალო, დაიხმარე ის. რა თქმა უნდა, მისი გაკეთებული სასაცილო იქნება, მაგრამ რომ აკეთებს ამას, ამაში ის იზრდება და ვითარდება,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩემი რჩევა არის ხოლმე მშობლებისთვის, რომ დავბრუნდეთ ჩვენს ბავშვობაში, გავიხსენოთ, ჩვენ როგორ ვთამაშობდით,“- ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ჩემი რჩევა არის ხოლმე მშობლებისთვის, რომ დავბრუნდეთ ჩვენს ბავშვობაში, გავიხსენოთ, ჩვენ როგორ ვთამაშობდით,“- ნეიროფსიქოლოგი  თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის ადრეული განვითარების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„ადრეული განვითარება არის ყველაზე მნიშვნელოვანი, არის ფუნდამენტი იმისი, თუ როგორი იქნება და რა იქნება ადამიანი უკვე მოზრდილ ასაკში. ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს იმას, ​პირველი თვეებიდანვე ჩვენ როგორ ვუწყობთ ხელს ბავშვის განვითარებას. ძალიან მნიშვნელოვანია, ჩვენ როგორ გარემოს შევუქმნით ბავშვს. ცხადია, მოვლა არის ძალიან მნიშვნელოვანი, ბავშვის ფიზიკური ზრდა არის ძალიან მნიშვნელოვანი.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ბავშვის სრულფასოვან პიროვნებად ჩამოყალიბებისთვის მხოლოდ მისი მოვლა საკმარისი არ არის:

„ძირითადად ჩვენ რაზე ვართ გადართულები?! გვინდა, რომ კარგად ვაჭამოთ, კარგად დავაძინოთ, კარგი რეჟიმი ჰქონდეს, რაც აუცილებელია, მაგრამ არასაკმარისი პირობაა იმისთვის, რომ ბავშვი სრულფასოვან და საზოგადოებისთვის სასარგებლო პიროვნებად ჩამოყალიბდეს. ამიტომ არის მნიშვნელოვანი, რომ ადრეულ განვითარებას ხელი შევუწყოთ.“

„ეს არ არის დამოკიდებული ძვირფას სათამაშოებს ვუყიდით, თუ არა. არც იმაზეა დამოკიდებული ძვირფას გასართობ ადგილებში წავიყვანთ თუ არა. ჩვენ უნდა გვქონდეს ფოკუსი იმაზე, რომ ​დღეში ნახევარი საათი მაინც გამოვნახოთ იმისთვის, რომ ბავშვს წავუკითხოთ ზღაპარი. არ გისმენთ?! არ აქვს მნიშვნელობა. დაათვალიერებინეთ სურათები. არ უყურებს?! ჩვენ მაინც ვაგრძელებთ. ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს, როგორ ვეთამაშებით ჩვენს შვილს. თუ ეს არის ჩვენი ვალის მოხდა, ამ თამაშს ეფექტი არ ექნება. ჩემი რჩევა არის ხოლმე მშობლებისთვის, რომ დავბრუნდეთ ჩვენს ბავშვობაში, გავიხსენოთ, ჩვენ როგორ ვთამაშობდით. ეს ისეთი სიამოვნებაა, ისეთი სიხარულია. სხვათა შორის, ფსიქოთერაპიული ეფექტი აქვს მშობლებისთვის. ჩვენს ტვინში გამოიყოფა ენდორფინები, ბედნიერების ჰორმონები და ჩვენც ისევე გვიხარია, როგორც ჩვენს შვილს,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „ასოციაცია ანიკა“

წაიკითხეთ სრულად