Baby Bag

„სასურველია, რომ ამ აპლიკაციას ყველა მშობელი იყენებდეს,“- ფსიქოლოგი ნინო ფირცხალაიშვილი

„სასურველია, რომ ამ აპლიკაციას ყველა მშობელი იყენებდეს,“- ფსიქოლოგი ნინო ფირცხალაიშვილი

ფსიქოლოგმა ნინო ფირცხალაიშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის ეთერში ინტერნეტსივრცეში არსებული საფრთხეების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მშობელმა შვილი ამ საფრთხეებისგან უნდა დაიცვას:

„გავლენა, რაც არის ინტერნეტსივრცეში ნამდვილად სახიფათოა. სასურველია, რომ მშობელმა არ დაკარგოს კონტაქტი ბავშვთან. ეს არის მასთან ერთად ყოფნა. რა გარემოშია ბავშვი? რა ინტერესი აქვს? ვინ არიან მისი მეგობრები? ინტერნეტში დიდ დროს თუ ატარებს, რით არის დაკავებული? ვისთან აქვს მას კომუნიკაცია? თუ ჰყავს ინტერნეტ მეგობრები? როგორი ურთიერთობა აქვთ მათ?

ძალიან კარგი აპლიკაციაა „უსაფრთხო მშობელი,“ რომელსაც სასურველია, რომ ყველა მშობელი იყენებდეს. ეს გარკვეული კონტროლის საშუალებას იძლევა, თუ რა საიტებს, რა ვებ-გვერდს სტუმრობს ბავშვი, რა ხანგრძლივობით? თუ არის მის პირად შეტყობინებაში რაიმე უხამსი? ან ფოტო, ან სიტყვიერი შეურაცხყოფა. ეს არის ხელმისაწვდომი მშობლისთვის. მცირე ასაკიდანვე არის ეს შესაძლებელი. გარდატეხის ასაკში, როდესაც ბავშვები იზრდებიან, ამ ტიპის ურთიერთობა რთული დასამყარებელია, თუმცა მცირე ასაკში ეს მისაღებია. ცხადია, ეს უნდა მოხდეს თანამშრომლობითი დამოკიდებულებით. ამით ბევრი რამის გაკეთება შეიძლება და ბევრი უსიამოვნებისგან შეგვიძლია დავიცვათ საკუთარი შვილი,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნინო ფირცხალაიშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ზღვარი მარინა კაჭარავასთან ერთად“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ზღვარი მარინა კაჭარავასთან ერთად“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„უმძიმესი ჯვარია შვილის გარდაცვალება... ნურავის განაცდევინოს,“- დეკანოზი სერაფიმე დანელია

„უმძიმესი ჯვარია შვილის გარდაცვალება... ნურავის განაცდევინოს,“- დეკანოზი სერაფიმე დანელია

დეკანოზმა სერაფიმე დანელიამ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც ადამიანისთვის შვილის გარდაცვალებით გამოწვეული ტკივილის შესახებ ისაუბრა:

„უმძიმესი ჯვარია შვილის გარდაცვალება... ნურავის განაცდევინოს...

პირველ დღეებში თითქოს ოკეანის ფსკერზე გულაღმა წევხარ თვალებღია და გახევებული, ირგვლივ კი სიბნელეა და უსაშინლესი დუმილი...

შენს წინ თანაგრძნობით აღბეჭდილი სახეები კადრებივით ერთმანეთს ენაცვლებიან, გისამძიმრებენ, შენც პასუხობ, ოღონდ ფსკერიდან...

გადიან დღეები, დასაფლავება... ხალხის გასტუმრება... დადიხარ, საუბრობ, ლოცულობ, მაგრამ მაინც ფსკერიდან...

მერე ნელა-ნელა იწყებ სახეების გარჩევას და ხედავ სიმარტოვეში და სიჩუმეში მობუზულ საკუთარ შვილებს, შენს დანახვაზე შემკრთალ სახეებს და ძალისძალად იწყებ გამოფხიზლებას...

ო, რა ძნელია ეს გამოფხიზლება და რა რთული პასუხის გაცემა იმ კითხვებზე, რომლებსაც ვერავინ სხვა ვერ უპასუხებს შენს გარდა...

და სადღაც შორს, უსაშველოდ შორს პოულობ სინათლის სხივს, რომელსაც მთელი ძალებით ებღაუჭები და რომელსაც ამოყავხარ ფსკერიდან ზედაპირზე...

,,- დიდება და მადლობა შენ ღმერთო ყველაფრისათვის!

ჩემი შვილი, ხომ შენი შვილიცაა,

მე თუ მიყვარს, შენ ხომ უფრო გიყვარს, რომელმაც შეჰქმენ სიყვარული...

მე თუ მისთვის კარგი მინდა, შენ ხომ უმჯობესი გინდა მისთვის!

შენ ხომ შენი ძე მხოლოდშობილი მომეცი მე, მაშ მიიღე ჩემი შვილიც შენ, როგორც წმიდა შესაწირავი...

საშინელი იყო ჩვენი დაშორება, მაგრამ მჯერა, უფრო დიდი იქნება სიხარული ჩვენი შეხვედრისა!

ამიტომ დიდება და მადლობა შენ ღმერთო ყველაფრისათვის!"

წაიკითხეთ სრულად