Baby Bag

„ამ ფრაზებით ბავშვებს შეიძლება ტყუილებს ვასწავლიდეთ,“- ფსიქოლოგ პაატა ამონაშვილის რეკომენდაცია მშობლებს

„ამ ფრაზებით ბავშვებს შეიძლება ტყუილებს ვასწავლიდეთ,“- ფსიქოლოგ პაატა ამონაშვილის რეკომენდაცია მშობლებს

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა უფროსებს ურჩია, არ გამოიყენონ ისეთი ფრაზები, რომელიც ბავშვებს ტყუილს აჩვევს:

„ტყუილს ბავშვები ეჩვევიან ჩვენს მაგალითებზე. ბავშვებთან მიმართებაში ნათქვამი ტყუილების მაგალითები რომ გავიხსენოთ: „დროზე თუ არ დაწვები, პოლიცია მოვა და წაგიყვანს,“ ან „ამ თეფშს თუ არ მოასუფთავებ, უშნო ცოლი გეყოლება.“ ტუილებს ბავშვებს შეიძლება ვასწავლიდეთ უკვე ამ ფრაზებით. ბავშვი მიხვდება, რომ არ დაიძინებს და არც პოლიციელი წაიყვანს, ე.ი. ყველა ატყუებდა. ეს უკვე მოდელი და ნიმუშია, როგორ მოიტყუოს.“

„მატყუარა ადამიანი ბედნიერი ვერასდროს ვერ იქნება. ადამიანს აქვს სინდისი. სინდისი ყოველთვის არსებობს ჩვენში. ლიტერატურის და ფილოსოფიის ყველაზე დიდი ნაწილია, თუ როგორ მიმართებაში მოდის ჩვენი ქცევები და მოქმედებები სინდისთან. დოსტოევსკი ამის მეტს არაფერს არ წერდა, რატომ გვაწუხებს სინდისი. მოდი, გავასუფთავოთ ჩვენი ურთიერთობები ყველა ადამიანთან, წმინდა გავხადოთ, ის უფრო ზრუნვაზე დავაფუძნოთ, ვიდრე გამორჩენაზე. უფრო ბედნიერები ვხდებით ამის მერე ყველანი,“- აღნიშნულ საკითხზე პაატა ამონაშვილმა „მთავარი არხის“ გადაცემაში „შენი დილა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „შენი დილა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით გმირი ქალი, რომელმაც 300 უკრაინელი დევნილი შეიფარა და გამოკვება

გაიცანით გმირი ქალი, რომელმაც 300 უკრაინელი დევნილი შეიფარა და გამოკვება

ტელეწამყვანმა ნიკოლოზ წულუკიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ გმირი ქალის აურელიას შესახებ ისაუბრა, რომელმაც უკრაინაში 300 დევნილი ადამიანი შეიფარა:

„უკრაინის ყველაზე დიდ საერთო საცხოვრებელში ვიყავით. არ შემიძლია არ ვთქვა ქალბატონ აურელიაზე. რატომღაც მომინდა, რომ აქედან დიდი თაიგული წაგვეღო უკრაინის დროშების ფერით. ვიფიქრეთ, ვინმეს მივართმევთ-თქო. ქალბატონმა აურელიამ 300 ადამიანი შეიფარა. ეს ქალბატონი დიდი ურიკით დადიოდა ქუჩაში და რუპორით ყვიროდა: ვის გაქვთ საჭმელი, რომ დავაპუროთ ადამიანები? მე შევედი სამზარეულოში, სადაც მარიუპოლიდან და ხარკოვიდან დევნილი 300 ადამიანი იდგა საკვების რიგში. გამანადგურებელი სიჩუმე იყო.“

ქალბატონმა აურელიამ 90-იან წლებში მოლდოვაში მიმდინარე მოვლენები გაიხსენა და აღნიშნა, რომ მის შვილს მაშინ მიღებული მძიმე ტრავმა დღემდე არ დავიწყებია.

„90-იან წლებში მოლდოვაში მომხდარი მოვლენების დროს ჩემი შვილი სამწლინახევრის იყო. დღეს ის უკვე 34 წლისაა. როდესაც წლების წინანდელ მოლდოვის ამბებს ვიხსენებთ, ახლაც კი კანკალებს. მომხდარმა მასზე კვალი დატოვა. როდესაც ვუყურებ ბავშვებს, რომლებიც უკრაინის სხვადასხვა ქალაქიდან მოდიან, მახსენდება მოლდოვა. ვფიქრობ, რომ ეს ბავშვები გაიზრდებიან, მაგრამ მომხდარი არასდროს დაავიწყდებათ. ძალიან შეშინებულები არიან. ნებისმიერ, თუნდაც მცირე ხმაურზეც კი ტირილს იწყებენ, ცახცახებენ, დედებს ეძახიან. ეს საშინელებაა, მაგრამ მე არ მეშინია. ბევრი ნათესავი მყავს სხვადასხვა ქვეყანაში. ჩემი და გერმანიაში ცხოვრობს. ჩემი შვილები მთხოვენ, რომ დავტოვო უკრაინა, მაგრამ მე ვერ წავალ. ეტყობა, ჯერჯერობით ყველაფერი არ გამიკეთებია,“- აღნიშნა ქალბატონმა აურელიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად