Baby Bag

„2020 წლიდან 4-ჯერ გაიზარდა სიძულვილის ენა სოციალურ ქსელში... სავარაუდოდ, ეს დაკავშირებულია ვაქცინაციის საკითხთან,“- ფსიქოლოგი ირინა ტაბუციძე

„2020 წლიდან 4-ჯერ გაიზარდა სიძულვილის ენა სოციალურ ქსელში... სავარაუდოდ, ეს დაკავშირებულია ვაქცინაციის საკითხთან,“- ფსიქოლოგი ირინა ტაბუციძე

ფსიქოლოგმა ირინა ტაბუციძემ სოციალურ ქსელებში სიძულვილის ენის აქტიური გამოყენების შესახებ ისაუბრა:

„სიძულვილის ენის გავრცელება მარტო ომთან არ არის დაკავშირებული. მთელს მსოფლიოში აღმოჩნდა, რომ 2020 წლიდან 4-ჯერ გაიზარდა სიძულვილის ენა სოციალურ ქსელში. სავარაუდოდ ეს დაკავშირებულია ვაქცინაციის საკითხთან, როდესაც ძალიან გაიყო საზოგადოება და ერთი მეორეს ისე გამეტებით ლანძღავდა, წარბს არ იხრიდა არავინ. ახლა დაგვემატა საომარი სიტუაცია. რამდენი წელია უკვე ამ დღეში ვართ, რომ ვერც მოვთვლი.“

ირინა ტაბუციძის თქმით, ადამიანები მარტივად აყენებენ შეურაცხყოფას სხვებს, რადგან ფიქრობენ, რომ თვითონ მართლები არიან:

„ჩვენ არ ვართ ერთიანი გუნდის და ერთი ჯგუფის წევრები. რაც უფრო გამყარებული მაქვს ჩემი აზრი, მით უფრო ადვილად შევდივარ დებატებში, ადვილად შემიძლია ვიღაცას შეურაცხყოფა მივაყენო, იმიტომ, რომ ვფიქრობ, რომ მართალი ვარ. რაც უფრო მეტად გვაქვს ერთ ჯგუფთან მიკუთვნების განცდა, ნაკლებია ასეთი შეურაცხყოფის მიყენების ალბათობა. ახლა იქამდე მივედით, რომ ერთი ჯგუფი კი არა მტრის ხატიც კი არ გვაქვს საერთო ადამიანებს. ყველაზე მარტივი რჩევა იქნება, რომ დიდ ჯგუფებს უნდა მოერიდოთ. კომენტარები დიდ, საჯარო ჯგუფებში არ გააკეთოთ. ბოლო წლებია ჰობად მექცა, მგონი. პირველ რიგში, კომენტარებს ვკითხულობ და მერე ინფორმაციას. იქ ჩანს ადამიანების სახე და საზოგადოება როგორ უყურებს ყველაფერს. უმძიმესი სიტუაციაა. ჩვენ ერთადერთი გადაგვარჩენს ერთ ჯგუფად განცდის მომენტი.“

„ამ თვალსაზრისით მოწყვლადები არიან თინეიჯერები, ფსიქოლოგიური პრობლემების მქონე ადამიანები და მარტოსული ადამიანები. სჯობს, სოციალურ ქსელში მეტი კონტროლის მექანიზმი იყოს. ამ მხრივ სკოლებშიც საშინელი სიტუაცია გვაქვს. ბულინგი უმწვავევი თემაა. სოციალური ქსელები სარკეა ამის, რომ შეგიძლია შეხვიდე და ნახო, რა გვჭირს,“ -აღნიშნულ საკითხზე ირინა ტაბუციძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ამ შაბათ-კვირას“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ამ შაბათ-კვირას“

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა ნიშნებით ამოვიცნოთ ჰიპერაქტიურობა და ყურადღების დეფიციტი ბავშვებში? - ფსიქიატრი ტატა ბაზღაძე

ფსიქიატრმა ტატა ბაზღაძემ ბავშვებში ჰიპერაქტიურობისა და ყურადღების დეფიციტის ძირითადი ნიშნების შესახებ ისაუბრა:

„ჰიპერაქტიურობისა და ყურადღების დეფიციტის ძირითადი ნიშნები ორ ძირითად ჯგუფად იყოფა. ყურადღების პრობლემები სკოლის ასაკის პერიოდში არის თვალშისაცემი. ბავშვი არის გაფანტული, დაბნეული, გაკვეთილზე არ უსმენს მასწავლებელს და თითქოს სადღაც დაფრინავს. ასეთი ბავშვები ხშირად კარგავენ ნივთებს, ავიწყდებათ წიგნების წაღება სკოლაში, ავიწყდებათ რა აქვთ დავალება, უჭირთ დავალების ბოლომდე დასრულება. მეორე ჯგუფს რაც შეეხება, ბავშვი ჭარბად აქტიურია, ვერ ისვენებს ერთ ადგილას, მუდმივად ლაპარაკობს გაკვეთილზე, სიტყვის წამოსროლა იცის გაკვეთილზე, როდესაც კითხვა ბოლომდე არ არის დასმული.

რას უნდა მივაქციოთ ყურადღება? ეს დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე. 3 წლამდე არის ჭარბი აქტივობა. ვხედავთ, რომ ბავშვმა რაც სიარული დაიწყო იმის მერე დარბის და არ დადის. ძალიან რთულია მისი ერთ ადგილას გაჩერება ისეთი აქტივობის დროსაც, როგორიც არის ჭამა. ორი წლის ბავშვს თავისუფლად შეუძლია 10 წუთი საკვებ სკამში იჯდეს ან მაგიდასთან და მშვიდად ჭამოს. ჰიპერაქტიური ბავშვები ერთ ადგილზე ვერ ჩერდებიან, მშობლები კოვზით დასდევენ და აჭმევენ, ან ურთავენ ტელევიზორს, ხელში აძლევენ პლანშეტს, რომ ეკრანზე იყოს მიჯაჭვული და მშობელმა აჭამოს, რაც კიდევ უფრო აღრმავებს პრობლემას. ჰიპერაქტიურ ბავშვებს სარისკო ქცევები აქვთ, სულ მუდმივად სჭირდებათ ყურადღება.

4-5 წლის ბავშვებს, როდესაც აქვთ აქტივობები, სადაც ჯდომა და მოსმენაა საჭირო, ასეთი ბავშვები თავისთვის თამაშობენ, დარბიან. შეიძლება ჩართული იყოს ბავშვი პროცესში, გაიგონოს, დაიმახსოვროს, მაგრამ მოძრაობს. ასეთ ბავშვებს ბაღის პერიოდში უნდა მივცეთ საშუალება, რომ იმოძრაოს, თუ ის უსმენს. არიან ბავშვები, რომლებიც არ მოძრაობენ ბევრს, მაგრამ არ უსმენენ მასწავლებელს და ხშირად სჭირდებათ პედაგოგის მხრიდან ყურადღების მიქცევა. შეკითხვები არის ძალიან კარგი საშუალება, რომ ბავშვი პროცესში მოაბრუნო,“- მოცემულ საკითხზე ტატა ბაზღაძემ ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „ჯანმრთელობის ფორმულა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ჯანმრთელობის ფორმულა“ 

წაიკითხეთ სრულად