Baby Bag

„რამდენჯერ მინატრია, დაბრუნდეს ის ბავშვობა, რომ ჩაგეხუტო და ბოდიში მოგიხადო, რომ ამდენი რამე შემეშალა,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„რამდენჯერ მინატრია, დაბრუნდეს ის ბავშვობა, რომ ჩაგეხუტო და ბოდიში მოგიხადო, რომ ამდენი რამე შემეშალა,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ შვილებთან ჩვენ მიერ დაშვებული შეცდომების აღიარების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„არის ასეთი ტექნიკა. მე მოვდივარ თქვენთან, ჩემსას ვაღიარებ და ვამბობ მე რა შემეშალა თქვენთან ურთიერთობაში, რა მგონია, რომ არასწორად გავაკეთე. ამაზე ბოდიშს ვიხდი. ამით სხვაშიც ჩამოშლით ამპარტავნებას, ბრაზს. იმასაც აუცილებლად უჩნდება სურვილი, რომ გადმოდგას ნაბიჯი. ამ ტექნიკას ჰქვია „ასი ასზე.“ 100%-ით ავიღე პასუხისმგებლობა და თქვენც „გაიძულებთ,“ რომ აგაღებინოთ 100 %-ით. თუ მე თქვენ თითის ქნევით დაგელაპარაკებით, გამორიცხულია, თქვენც გადმოდიხართ შეტევაზე. ეს არ არის კომუნიკაცია. ეს არ არის სწორი.“

„ამას წინათ ჩემი შვილისგან ღამე მომივიდა მესიჯი: „დე, მადლობა, რა მაგრად გამზარდე.“ ისე შემრცხვა, მივწერე: „რამდენჯერ მიფიქრია და მინატრია, დაბრუნდეს ის ბავშვობა, რომ ჩაგეხუტო და ბოდიში მოგიხადო, რომ ამდენი რამე შემეშალა.“ ამას მართლა გულწრფელად ვამბობ. მე რომ ვიფიქრო: „ვაიმე, რა კარგი დედა ვარ,“ არა! ჩვენ ყველას გვეშლება და ყველას გვაქვს ჩვენი თემები მოსაგვარებელი. მე ვაღიარებ ჩემს წილს და მერე დაველოდები ის რას იზამს. მე მაქვს პროგნოზი, რომ ისიც იმავეს იზამს, ნაწილობრივ მაინც. ახალი პატერნი შემოვა ჩვენს ურთიერთობაში გულახდილობის და ურთიერთობა ახალ დონეზე გადავა,“- აღნიშნულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ „აზროვნების აკადემიაში“ ისაუბრა.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა იწვევს მშობლებში გადამეტებულ შფოთვას და რა ზეგავლენას ახდენს ეს ბავშვზე?

რა იწვევს მშობლებში გადამეტებულ შფოთვას და რა ზეგავლენას ახდენს ეს ბავშვზე?
რა იწვევს მშობლებში გადამეტებულ შფოთვას და რა ზეგავლენას ახდენს ეს ბავშვზე? - ამ და სხვა საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი, ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი, მარი ჯოხარიძე.
- ხშირად მშობლები ზედმეტად ბევრს შფოთავენ ბავშვთან დაკავშირებულ ყველა დეტალზე. ცუდად ხომ არ აისახება ეს პატარას ფსიქიკაზე?
- მშობლებს, განსაკუთრებით კი ახალბედა მშობელებს, რომლებსაც ახალშობილი ჰყავთ სახლში, ხშირად აქვთ შფოთვა, შიში ყველა დეტალის გამო, რომელიც ბავშვს უკავშირდება. ეს შფოთვა ხშირ შემთხვევაში ქრება ან მცირდება, დროსთან ერთად, მშობლები მეტ გამოცდილებას იღებენ და უფრო მარტივად უმკლავდებიან ახალ გამოწვევებს. თუმცა ზოგჯერ ისეც ხდება, რომ მშობლის შფოთვა გრძელდება და თან ახლავს ბავშვის განვითარების ყველა ეტაპს, ყოველდღიურობას.

​ბავშვები აკვირდებიან მშობლების რეაქციებს, თუ მშობელი გამუდმებით შეშფოთებული და შეშინებულია, ბავშვი იფიქრებს, დაადგენს, რომ სხვადასხვა სცენარი, მოვლენა საშიშია, თავადაც მოერიდება ახალი გამოცდილებების მიღებას. ასეთ შემთხვევაში, გენეტიკური რისკ-ფაქტორებისა და დასწავლილი ქცევის კომბინაციით, ბავშვსაც გადაეცემა მშობლის შფოთვა.

​- რა განსხვავებაა ამ კუთხით დედებსა და მამებს შორის? თითქოს დედები უფრო მეტად შფოთავენ და მეტ პასუხისმგებლობას გრძნობენ.

​- რადგან დედები უფრო აქტიურად არიან ჩართულები ბავშვის მოვლასა და აღზრდაში, შესაბამისად, უფრო თვალსაჩინოა ხოლმე დედის შფოთვა, რადგან მას უფრო მეტი გადაწყვეტილების მიღება უწევს ბავშვთან დაკავშირებით. თუმცა მამებიც ხშირად განიცდიან შიშს და შფოთვას, განსაკუთრებით, ახალბედა მამები. ორივე მშობლის შემთხვევაში, შფოთვის რისკი უფრო მაღალია მაშინ, როცა წარსულში ადამიანს ჰქონდა დეპრესია ან შფოთვითი აშლილობა. როდესაც ადამიანს არ აქვს ემოციური და სოციალური მხარდაჭერა, აქვს ფინანსური პრობლემები, მშობიარობამ რთულად ჩაიარა, თუ ბავშვს ჯანმრთელობის პრობლემები აქვს და ა.შ.

​მშობლის შფოთვა შეიძლება უკავშიდებოდეს ნებისმიერ საკითხს, ბავშვის ძილს, ჭამას, მის თანატოლებთან ურთიერთობას. შფოთვა, ჩვეულებრივ, ჩნდება მაშინ, როცა მშობელი ფიქრობს, რომ ვერ ახერხებს საკითხის, პრობლემის მოგვარებას.

​- რას ურჩევდით მშობლებს, როგორ დაძლიონ ეს პრობლემა?

​- მშობლებს ვურჩევ, უფრო მეტი ისაუბრონ იმ საკითხებზე, რაც აწუხებთ, ისაუბრონ სხვა მშობლებთან, მეგობრებთან, ოჯახის წევრებთან. ინფორმაციის, გამოცდილების გაცვლა მნიშვნელოვანია. ხშირად მშობელი რაღაცას ძალიან განიცდის, ფიქრობს, რომ სერიოზული პრობლემის წინაშე დგას. სხვა მშობლებთან საუბრის დროს და მათი გამოცდილების მოსმენით, აღმოაჩენს ხოლმე, რომ „პრობლემა“ უბრალოდ ასაკობრივია, მისი გადაჭრის მეთოდები კი მრავალფეროვნი და სახალისო.

​საჭიროების შემთხვევაში, რა თქმა უნდა, სპეციალისტს უნდა მიმართონ.

​ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად