Baby Bag

უნდა დავუშალოთ თუ არა ბავშვს სათამაშო იარაღით თამაში? - ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოთერაპევტი სალომე საბიაშვილი

უნდა დავუშალოთ თუ არა ბავშვს სათამაშო იარაღით თამაში? - ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოთერაპევტი სალომე საბიაშვილი

ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოთერაპევტმა სალომე საბიაშვილმა ბავშვებში სათამაშო იარაღით თამაშის სიყვარულის შესახებ ისაუბრა და ის შემთხვევები დაასახელა, როდესაც მშობელი მსგავს თამაშს ყურადღებით უნდა მოეკიდოს:

„თუ რაღაც აკვიატებულ ხასიათს ატარებს, უნდა დააკვირდეთ. ომობანას თამაში არის თამაშის ერთ-ერთი ტიპი. მშობელი აკვირდება, რამდენად აგრესიულია ეს თამაში. ესეც განვითარების ეტაპია და გოგოებიც თამაშობენ და ბიჭები განსაკუთრებულად. თუ ეს საზოგადოებაში მიღებულ ნორმებს ეხმიანება, ამ შემთხვევაში აქ საშიში არაფერი არ არის.“

„თუ ეს გადადის აგრესიაში, ფიზიკურ აგრესიაზე გადადიან ბავშვები, აქ სახეზე გვაქვს გადამეტებული აგრესია, რომელიც აუცილებლად უნდა გამოხატოს ბავშვმა და იმიტომ გამოხატავს. როდესაც ბავშვი სათამაშოს აზიანებს, აქაც აგრესია დაუგროვდა მას დღის განმავლობაში. ეს ემოცია არსად არ ქრება, ვეღარ იტევს, ფიქრობს რა გააფუჭოს. რაც შეეხება სათამაშოების აწყობას და დაშლას, ეს განვითარების ეტაპია და მოტორულ ფუნქციებს, კოგნიტურ უნარებს ავითარებს. ძალიან კარგია, თუ ბავშვი იჩენს ინტერესს, რომ დაშალოს სათამაშო,“- აღნიშნულ საკითხზე სალომე საბიაშვილმა ტელეკომპანია „მთავარის“ გადაცემაში „შენი დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„შენი დილა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რაც მეტს იკოტრიალებს, მით უფრო კარგად არის ბავშვი... ბავშვს არ უნდა სიწყნარე,“- ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

„რაც მეტს იკოტრიალებს, მით უფრო კარგად არის ბავშვი... ბავშვს არ უნდა სიწყნარე,“- ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვის განვითარებისთვის კომუნიკაციისა და ფიზიკური აქტივობის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„კომუნიკაცია ბავშვისთვის ძალიან მნიშვნელოვანი ფენომენია. კომუნიკაციის გარეშე ბავშვის განვითარება ძალიან რთულია. მან კომუნიკაციით უნდა ჩამოაყალიბოს სოციალური ურთიერთობების ფენომენი, გაიგოს ვინ ვინ არის. გაიხსენეთ თქვენი თავი, როგორ გვიხაროდა არდადეგებზე წასვლა, მაგრამ როგორც კი მთავრდებოდა არდადეგები, გვენატრებოდა კლასელები, სკოლა კი არა, კლასელები! ეს სულ სხვა რამ არის. ჩვენი სოციუმი გვენატრებოდა. ცოტა მოზრდილ ასაკში დასასვენებლადაც კი კლასელებთან ერთად დავდიოდით.

ის, რაც ბავშვებისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანია, არის ფიზიკური აქტივობა. სახლში ვისაც ფართი არ აქვს, უბრალოდ რამოდენიმე სკამისგან აუწყონ გასართობი ბავშვებს. იმ სკამის ქვეშ იძრომიალონ, გაძვრნენ, გამოძვრნენ, გადაგორდნენ, გადმოგორდნენ. რაც მეტს იკოტრიალებს, მით უფრო კარგად არის ბავშვი. რაც უფრო დასვამთ, მით უფრო ცუდად მიდის მერე საქმე. მისმა ხერხემალმა, მისმა კუნთებმა, მისმა ტვინმა სულ უნდა იმუშაოს. ბავშვი რეალურად უკვე აძვრა ასაძრომზე, გადმოსაგდები გადმოაგდო და ამიტომ ისევ იწყება: „დაჯექი, წყნარი თამაშები ვითამაშოთ.“ არ უნდა იმას სიწყნარე.

მუსიკითა და არტ-თერაპიით ბავშვი რეალიზაციას აკეთებს. თუნდაც ერთი პლასტელინისგან გამოძერწოს რაღაც ბეკეკა. იმ წუთას ის რეალიზებულია და ძალიან შედეგობრივია ეს. იმიტომ, რომ მან მიიღო გარკვეული შედეგი. ეს აუცილებელი პირობაა ბავშვის განვითარებისთვის. ჯერ ერთი, ის ნატიფ მოძრაობებს ავითარებს. ეს ტვინისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია. იგივეა ნებისმიერ მუსიკალურ ინსტრუმენტზე დაკვრა. ნებისმიერი მუსიკალობა ნებისმიერ ინსტრუმენტზე, მხატვრობა, ძერწვა, არის სასარგებლო. არ არის აუცილებელი ეს იყოს „წყნარი თამაშები.“ გადაკოტრიალდეს და ისე გამოძერწოს ბავშვმა, არ არის ეს პრობლემა,“- მოცემულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „დღის კოდი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დღის კოდი“

წაიკითხეთ სრულად