Baby Bag

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ბავშვებში მეს" ცნობიერების ჩამოყალიბების საწყის ეტაპზე ისაუბრა და ადრეულ ასაკში ბავშვის მესაკუთრეობის პოზიტიურ მხარეებს გაუსვა ხაზი:

„მეს ცნობიერების ჩამოყალიბება ხდება სამი წლის ასაკიდან. „ეს ჩემია, მე ვარ მე“ - ეს განცდა მაქვს. როგორც კი მე ვარ მე, უკვე მაქვს პასუხისმგებლობა. ორი წლიდან იწყება ჯიუტობის ხანა. ხშირად მშობლები ბავშვებს ეუბნებიან: „მიეცი, ათხოვე, შენი მეგობარია.“ ბავშვი ამბობს, რომ არა, ეს ჩემია. ეს თუ ჩემია, ე.ი. მე ვარ. ისე ჰაერში ვარ, ასეთი რამ არ ხდება. ეს ჩემია, არ მოგცემ. ე.ი. მე ვარ. პატარა ბავშვი გაიხსენეთ. ერთი თვის ბავშვი ხელებს აკვირდება. შეცნობა იწყება.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, როდესაც ბავშვი სათამაშოს ვერ თმობს, მშობელი უნდა ჩაერთოს და ბავშვებს შორის მედიატორის ფუნქცია იკისროს:

​როდესაც ბავშვი ამბობს: „ეს ჩემია,“ ჩვენ უნდა ვუთხრათ: „ხო, ეს შენია, მოდი, ვითამაშოთ.“ შენც უნდა ჩაერთო იმ თამაშში. შენ იქნები მძღოლი, მე ვიქნები მგზავრი, წავიყვანოთ ის ბავშვიც მგზავრად? მაშინვე უნდა იყოს ჩართულობა. ეს 2 წლიდან ოთხ წლამდე გრძელდება. ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია. ეს სიძუნწე არ არის. “

„როდესაც ბავშვი სათამაშოს ართმევს სხვას, ძალიან კარგია. ის ამბობს: „ეს, მე მინდა.“ მშობელმა არ უნდა უთხრას: „ეს შენია,“ მაგრამ უნდა უთხრას: „ძალიან გინდა, ხომ? მოდი, ვითამაშოთ.“ ვკითხოთ მეორე ბავშვს, რა ჰქვია, ვუთხრათ ჩვენი შვილის სახელი. ვუთხრათ: „ვითამაშოთ? დედა ვინ იქნება?“ უნდა ჩაერთოთ თქვენც. თუ თქვენ ჩაერთვებით, ყველაფერი გამოგივათ,“- აღნიშნა ნანა ჩაჩუამ.

​წყარო

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ბავშვს მორალი ორ წლამდე არ აქვს. მას უნდა, რომ რაც კარგია, მისი იყოს,“ - პედიატრი ქეთი ნე...
​პედიატრი ქეთი ნემსაძე ბავშვის განვითარების უმთავრეს ეტაპზე საუბრობს. ის აცხადებს, რომ პატარები ყველაზე მეტად ნულიდან ორ წლამდე ვითარდებიან. ქეთი ნემსაძის თქმით, ორ წლამდე ასაკის ბავშვის მიმართ ჭარბი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არაფრით არ შეიძლება ისეთი სიტყვების თქმა, როგორიც არის: „თავი გაგიხმეს,“ სიტყვას ძალიან დიდი ძალა აქვს,“ - ფსიქოლოგი ინგა გოჩელეიშვილი

ფსიქოლოგი ინგა გოჩელეიშვილი „სხვა შუადღეში“ სიტყვის ძალის შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ საუბრის დროს ადამიანი წინასწარ უნდა დააკვირდეს საკუთარ ფიქრებს:

„სიტყვას ძალიან დიდი ძალა აქვს. ადამიანის გააზრებულობასთან არის კავშირში, რომ რამდენიმე წამით გააღოს პირი და თქვას სიტყვა საკუთარ თავზე ან სხვაზე. რაც უფრო გააზრებული და დაფიქრებული ხარ, რაც უფრო ნაკლებად იმპულსური, მით უფრო მეტად შეგიძლია ამის კონტროლი. საბედნიეროდ ახლა სულ უფრო და უფრო იშვიათად მხვდება ფენომენი, როგორიც არის წყევლა. ბებოებს რომ აქვთ ასეთი გამართლება, მე თუ გწყევლი, ჩემი ძუძუები გლოცავსო, არ დაიჯეროთ. დედა და ბებია ის ადამიანები არიან, რომელთაგანაც გამოვიზარდეთ ფიზიკურად. ამ ადამიანებთან გვაქვს ჩვენ ბიოლოგიური და ენერგეტიკული კავშირი. არაფრით არ შეიძლება ისეთი სიტყვების თქმა, როგორიცაა: „თავი გაგიხმეს!“ როდესაც ოჯახის წევრისგან მოდის წყევლა, ხდება ქვეცნობიერი დაპროგრამება. ძალიან ხშირად მსმენია გამოთქმა: „გაგიხმეს თავი!“ მერე ზრდასრული ადამიანი ავადდება ალკოჰოლიზმით. გასაგებია, რომ როგორც ფოთოლი ხმება, ისე არ უხმება ადამიანს თავი.“

ინგა გოჩელეიშვილის თქმით, ადამიანები ნეგატიურ ფიქრებზე უფრო დიდ დროს და ენერგიას ხარჯავენ, რის გამოც ჩვენი უარყოფითი მოლოდინები უფრო მეტად იქცევა რეალობად, ვიდრე პოზიტიური სურვილები:

„წარმოვიდგინოთ, რომ კვირას ეკლესიაში მიხვიდეთ და რაღაც კარგი სთხოვოთ თქვენი ოჯახისთვის ღმერთს. ამაზე რამდენ ხანს ხარჯავთ? ალბათ, ხუთ-ათ წუთს ან ერთ საათს. როდესაც რაღაცის გვეშინია, როდესაც არ გვინდა, რომ ეს მოხდეს, ამაზე შეუჩერებლად ვფიქრობთ. ნეგატიურ ემოციებს და ფიქრებს მუდმივად ვაცოცხლებთ გონებაში. ჩვენი ფიქრი არის ერთგვარი წყალი, რომელ მცენარესაც დაუსხამ წყალს, ის ამოვა.“

ინგა გოჩელეიშვილი ექსპერიმენტის შესახებ საუბრობს, რომელიც სიტყვის უდიდეს ძალას უსვამს ხაზს:

„სიტყვის ძალაზე გამახსენდა ექსპერიმენტი. ორ იდენტურ ლანგარში დათესეს ბრინჯი. ერთ ლანგარს მუსიკას ასმენინებდნენ, ტკბილ სიტყვებს ეუბნებოდნენ, მეორეს კი ლანძღავდნენ და წყევლიდნენ. ერთ ლანგარში ბრინჯი აყვავდა, მეორეში კი დაობდა და გაფუჭდა. არის ასეთი ბრძნული გამონათქვამი: „ჩვენ ვერ დავუშლით ჩიტებს, რომ იფრინონ ჩვენს თავზე ცაში, მაგრამ ჩვენს თავზე ბუდეს გაიკეთებენ თუ არა, ეს ჩვენზეა დამოკიდებული.“ ფიქრიც ასევეა. მნიშვნელოვანია, რომ ადამიანმა დაიჭიროს, თუ რაზე ფიქრობს დღის განმავლობაში. ჰკითხეთ საკუთარ თავს, რაზე ფიქრობთ.“

ინგა გოჩელეიშვილი აცხადებს, რომ ადამიანი ახლობლებთან საუბრისას წინასწარ უნდა დაფიქრდეს, თუ რა მიზნის მიღწევა სურს მას მათთან საუბრისას:

„როდესაც ადამიანს მიმართავთ, მით უმეტეს, ახლობელს, შვილს ან მეუღლეს, უნდა დაფიქრდეთ, თუ რა შედეგის მიღება გინდათ. ადამიანებს ასეთი რამ გვახასიათებს, რომ ერთ ხერხს ამოვირჩევთ ხოლმე ურთიერთობების მოგვარების და სულ მას ვიყენებთ ხოლმე. ადამიანი უნდა დაფიქრდეს, თუ ის ვერ იღებს შედეგს თავისი ქმედებით და სიტყვებით, მან ეს უნდა შეცვალოს.“

„ძალიან ბევრი ნეგატიური სიტყვა გვაქვს, რომელიც უნდა შევცვალოთ: „ვაიმე, უიმე, გული დამწყდა, გული გამისკდა.“ ფრაზა „გული გამისკდა“ უნდა შევცვალოთ ფრაზით: „შემეშინდა.“ სად უბრალოდ შეშინებული ადამიანი და სად გულგახეთქილი. დავუფიქრდეთ საკუთარ სიტყვებს და სწორი სიტყვები ვთქვათ. დილით რომ ვიღვიძებთ, გასაგებია, რომ ხანდახან ცუდ ხასიათზე ვართ, მაინც უნდა გავუღიმოთ საკუთარ თავს. იმ ცუდ ხასიათზე ყოფნა რას გაძლევთ?“ - აღნიშნავს ინგა გოჩელეიშვილი.

წყარო: ​სხვა შუადღე

წაიკითხეთ სრულად