Baby Bag

ზოგჯერ ბავშვთან ურთიერთობისას ძალის დემონსტრირებაა საჭირო - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ზოგჯერ ბავშვთან ურთიერთობისას ძალის დემონსტრირებაა საჭირო - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვის აღზრდისას რიგ შემთხვევებში მშობლის მხრიდან სიმტკიცის გამოჩენასა და ბავშვისთვის მკაცრი მოთხოვნების წაყენების მნიშვნელობას გაუსვა ხაზი:

„ბავშვი რომ ფანჯარაზე დადგება, ხომ არ დაუწყებ საუბარს: „ხომ არ ჩამოხვიდოდი, შვილო?!“ პირდაპირ ჩამოსვამ. ბავშვს რომ ნარკოტიკს დაუნახავ... რაღაცები არის, რაზეც მკვეთრი ქირურგიული გზები არის საჭირო.“

მარინა კაჭარავას თქმით, ბავშვთან ძალის დემონსტრირება ცემა-ტყეპას ან ყვირილს არ გულისხმობს:

„ერთმა გერმანელმა ფსიქოთერაპევტმა მითხრა, ჩვენ ევროპაში გამოვალაყეთ ბავშვები საუბრითო. ზოგჯერ ბავშვთან ურთიერთობისას ძალის დემონსტრირებაა საჭირო. ა​ქ ცემა-ტყეპა არ იგულისხმება, არც ყვირილი. აქ იგულისხმება ქცევა. თუნდაც თვალის თვალში გაყრა ერთ სიმაღლეზე, ზოგჯერ ხელის მოკიდება, ოდნავ მოჭერა და თვალებში ყურება, ხმის დაწევა, განა აწევა, რომ ძალიან მნიშვნელოვან რაღაცას გეუბნები.“

„თვალის კონტაქტი მაქვს ბავშვთან, სხვაგან კი არ ვიყურები. სხვას კი არ გადარებ, ჩემს ბავშვობას კი არ გადარებ. პირდაპირ რაღაცას მოვითხოვ შენგან. რატომ? 18 წლამდე ჩემი პასუხისმგებლობაა შენი სიცოცხლე. ის, რაც სიცოცხლეს და მორალს ეხება, ის, რამაც შეიძლება ადამიანი დაღუპოს, აქ მშობელი ფუნქციონირებს ისე, როგორც თვლის საჭიროდ,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ბავშვებში მეს" ცნობიერების ჩამოყალიბების საწყის ეტაპზე ისაუბრა და ადრეულ ასაკში ბავშვის მესაკუთრეობის პოზიტიურ მხარეებს გაუსვა ხაზი:

„მეს ცნობიერების ჩამოყალიბება ხდება სამი წლის ასაკიდან. „ეს ჩემია, მე ვარ მე“ - ეს განცდა მაქვს. როგორც კი მე ვარ მე, უკვე მაქვს პასუხისმგებლობა. ორი წლიდან იწყება ჯიუტობის ხანა. ხშირად მშობლები ბავშვებს ეუბნებიან: „მიეცი, ათხოვე, შენი მეგობარია.“ ბავშვი ამბობს, რომ არა, ეს ჩემია. ეს თუ ჩემია, ე.ი. მე ვარ. ისე ჰაერში ვარ, ასეთი რამ არ ხდება. ეს ჩემია, არ მოგცემ. ე.ი. მე ვარ. პატარა ბავშვი გაიხსენეთ. ერთი თვის ბავშვი ხელებს აკვირდება. შეცნობა იწყება.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, როდესაც ბავშვი სათამაშოს ვერ თმობს, მშობელი უნდა ჩაერთოს და ბავშვებს შორის მედიატორის ფუნქცია იკისროს:

​როდესაც ბავშვი ამბობს: „ეს ჩემია,“ ჩვენ უნდა ვუთხრათ: „ხო, ეს შენია, მოდი, ვითამაშოთ.“ შენც უნდა ჩაერთო იმ თამაშში. შენ იქნები მძღოლი, მე ვიქნები მგზავრი, წავიყვანოთ ის ბავშვიც მგზავრად? მაშინვე უნდა იყოს ჩართულობა. ეს 2 წლიდან ოთხ წლამდე გრძელდება. ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია. ეს სიძუნწე არ არის. “

„როდესაც ბავშვი სათამაშოს ართმევს სხვას, ძალიან კარგია. ის ამბობს: „ეს, მე მინდა.“ მშობელმა არ უნდა უთხრას: „ეს შენია,“ მაგრამ უნდა უთხრას: „ძალიან გინდა, ხომ? მოდი, ვითამაშოთ.“ ვკითხოთ მეორე ბავშვს, რა ჰქვია, ვუთხრათ ჩვენი შვილის სახელი. ვუთხრათ: „ვითამაშოთ? დედა ვინ იქნება?“ უნდა ჩაერთოთ თქვენც. თუ თქვენ ჩაერთვებით, ყველაფერი გამოგივათ,“- აღნიშნა ნანა ჩაჩუამ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად