Baby Bag

თუ ბავშვს აქვს მარტო ძილის შიში, მშობლებმა უარი არ უნდა უთხრან, რომ ბავშვმა მათთან დაიძინოს - ფსიქოლოგი ზაზა ვარდიაშვილი

თუ ბავშვს აქვს მარტო ძილის შიში, მშობლებმა უარი არ უნდა უთხრან, რომ ბავშვმა მათთან დაიძინოს - ფსიქოლოგი ზაზა ვარდიაშვილი

ფსიქოლოგმა ზაზა ვარდიაშვილმა ბავშვებში მარტო ძილის შიშსა და ძილის ჰიგიენაზე ისაუბრა:

„ხუთ-ნახევარი, ექვსი წლის ასაკიდან ბავშვს ეწყება ისეთი შიშები, როგორიც არის მარტო ძილის შიში. ის ბავშვებიც კი, რომლებიც მარტო იძინებდნენ, ამ ასაკიდან უარს ამბობენ მარტო დაძინებასა და მშობლის გარეშე ყოფნაზე. ამას აქვს თავისი ევოლუციური მნიშვნელობა. ეს ფენომენი გვხვდება ყველა კულტურაში და საკმაოდ გავრცელებულია საქართველოშიც. ერთადერთი რეკომენდაცია ამ დროს შეიძლება იყოს ის, რომ მშობლებმა არ უთხრან უარი ბავშვს, რომ მათთან დაიძინოს.“

​როდესაც ბავშვს ეწყება ეს პერიოდი, სასურველია, რომ ამ დროს მშობელმა უარი არ უთხრას, რომ მასთან დაწვეს. ეს ყველაფერი ძალიან მალე ალაგდება. თუ მოხდება უარის თქმა, შესაძლებელია ბავშვს ეს პრობლემები გაუგრძელდეს 11 წლის ასაკამდე და ამ ყოველივემ მეორადად გამოიწვიოს რომელიმე მძიმე ემოციური მდგომარეობები,“ - აღნიშნა ზაზა ვარდიაშვილმა.

წყარო: ​„ქართული არხი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

უნდა მივცეთ თუ არა პატარას დამამშვიდებელი უძილობის მიზეზით?
რა იწვევს უძილობას ბავშვებში, როგორ გადავჭრათ პრობლემა და უნდა მივცეთ თუ არა დამამშვიდებელი მედიკამენტი ამ მიზეზით? - აღნიშნულ თემაზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ექიმი-პედიატრი, რადიოლოგი ნანა საპა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს თუ შეეშალა, შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები... რა მოხდა მერე?! უნდა გჯეროდეს, რომ ის გააკეთებს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ბავშვს თუ შეეშალა, შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები... რა მოხდა მერე?! უნდა გჯეროდეს, რომ ის გააკეთებს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებთან შემეცნებით და სწავლების სფეროში ზედმეტი სიმკაცრის გამოჩენის მიზანშეუწონლობაზე ისაუბრა:

„ჩვენ ვართ ძალიან მკაცრები და შეუბრალებლები შემეცნებით და სწავლების სფეროში და სრულიად პლასტელინივით უფორმოები ქცევით-ემოციურ სფეროში. ბავშვს რომ მუქარის ტონით ვესაუბრებით, მას ვაგრძნობინებთ, რომ შენ არ ხარ კომპეტენტური, შენ არაფერი არ შეგიძლია. შენ ვერაფერს ვერ გააკეთებ, მე შენ ასეთს არ გიღებ. შენ, მშობელი ხარ ავტორიტეტი მისთვის. შენ ხარ ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანი, რომელსაც იმედს გიცრუებს. კიდევ უფრო შფოთვა აქვს მას ამ დროს და კიდევ უფრო ვერ გააკეთებს რაღაცას.

მუქარები და მსგავსი ტექსტები სწავლების პროცესში არის კატეგორიულად მიუღებელი. ჩვენ ვცდილობთ, რომ ბავშვები წავახალისოთ. არ ვეუბნებით მას, რომ ყველაფერი შეგიძლია, შენ ყველაზე მაგარი ხარ. ამას არ ვეუბნებით. ჩვენ მას ვეუბნებით, რომ შენ შეგეშალა. რა მოხდა მერე?! შენ უნდა გჯეროდეს ამის. შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები. შენც უნდა გჯეროდეს ამის, მაგრამ არ გჯერა, იმიტომ, რომ შენც ნერვები გეშლება, რომ შეეშალა. რა მოხდა მერე?! შენ ხომ ისწავლე ველოსიპედის ტარება. ხომ არ იცოდი და ხომ იცი ახლა?! ისიც ასეა. მოდი, აბა კიდევ ვცადოთ. ჩვენ ვაფიქსირებთ, რომ ბავშვს შეეშალა, მაგრამ გვჯერა, რომ გააკეთებს. ეს არის ყველაზე მნიშვნელოვანი. საერთოდ პედაგოგიკის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი საფუძველი არის ის, რომ ჩვენ გვჯერა,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „დიალოგოსი“ 

წაიკითხეთ სრულად