„ჩვენ არ გვიყვარს ბავშვები. სადაც ვის რა ძალაუფლება გვაქვს - ოჯახში ვართ და იქ ვჩაგრავთ, პოლიციელი ვარ და შენობაში ვჩაგრავ, მასწავლებელი ვარ და სადმე მოვიხელთებ ოთახში და იქ ვჩაგრავთ. ჩვენ ყველა ვჩაგრავთ და საბოლოო ჯამში ცოტ- ცოტა უსამართლობა აკეთებინებს ბავშვს იმას, რასაც აკეთებინებს ან სხვას უკეთებს რაღაცას; და სხვას თუ გაუკეთებს, რას ვაკეთებთ? ჩვენგან დაჩაგრული ბავშვი მიგვყავს პენიტენციალურ სისტემაში." - ანა აბაშიძე - ორგანიზაციის „პარტნიორობა ადამიანის უფლებებისთვის“ ხელმძღვანელი.
შეიძლება დაინტერესდეთ
„ჩვილის აღზრდას რა უნდა?! სამი წლის ბავშვსაც მოუვლი ადვილად, ექვსისასაც მოუვლი, მაგრამ როგორ გართულდება აღზრდა, როდესაც ბავშვი მოწიფულობაში შედის,“ - შალვა ამონაშვილი
„ჩვენ არ ვიცით ცხოვრება საით მიაქანებს ჩვენს შვილს. არასოდეს არ ყოფილა იმდენი ნარკომანი მსოფლიოში, რამდენიც ახლაა. არასოდეს არ ყოფილა იმდენი მწეველი, რამდენიც ახლაა. სუიციდები, რაც ახლა არის არასდროს არ ყოფილა მსოფლიოში და საქართველოში მით უმეტეს. რატომ გამრავლდა ეს ყველაფერი?! ბავშვები გახდნენ ასეთები? გარემო შეიცვალა? დიახ, შეიცვალა, მაგრამ ჩვენ არ შევიცვალეთ, ავტორიტარები დავრჩით ავტორიტარებად.“
შალვა ამონაშვილის თქმით, ბავშვი მშობლების ტყვეობაში იმყოფება და გარკვეულ ასაკში ამ ტყვეობისგან გათავისუფლებას ცდილობს:
„გამოდის, რომ ბავშვი იმპერიალისტთა ტყვეობაში იმყოფება. ეს იმპერიალისტები ჩვენ ვართ, მშობლები. ამ ტყვეობას ბავშვი გაუძლებს, ვიდრე ხუთი წლისაა, შვიდი წლისაა, მაგრამ ვეღარ გაუძლებს, როდესაც ცხრა და თორმეტი წლის გახდება. იქ იწყება ჩვენი აღზრდის პრობლემებიც.“
„ჩვილის აღზრდას რა უნდა?! სამი წლის ბავშვსაც მოუვლი ადვილად, ექვსისასაც მოუვლი, მაგრამ როგორ გართულდება აღზრდა, როდესაც ბავშვი მოწიფულობაში შედის. ერთი მეთოდი არის, რომ ვიმეგობროთ ბავშვთან. უნდა უთხრა შვილს: „შვილო, ჩემს სამსახურში იცი რა ხდება, კაცო? ასეთ გაჭირვებაში ვარ. არ ვიცი რა ვქნა, იქნებ შენ მიშველო...“ ბავშვს უნდა დაანახო, რომ ის შენი მეგობარია და იმის რჩევა გჭირდება,"- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.
წყარო: „ამონაშვილის აკადემია“