Baby Bag

როდიდან აღარ სჯერათ ბავშვებს თოვლის ბაბუის არსებობის?

როდიდან აღარ სჯერათ ბავშვებს თოვლის ბაბუის არსებობის?

ბავშვებს ახალი წლის დღესასწაულთან დაკავშირებული ყველა რიტუალი ძალიან უყვართ. თოვლის ბაბუის მოსვლა და ახალ-ახალი საჩუქრების მიღება პატარებს სადღესასწაულო განწყობას კიდევ უფრო უმაღლებს. მშობლები ვერ ხვდებიან, რა ასაკამდე უნდა გაანებივრონ შვილები თოვლის ბაბუის მოტანილი საჩუქრებით და როდის უნდა უთხრან მათ სრული სიმართლე მის შესახებ. ბავშვთან აღნიშნულ თემაზე საუბარი ძალიან რთულია, რადგან თოვლის ბაბუის ჯადოსნური მითი საბოლოოდ უნდა დაიმსხვრეს. ჩვენს სტატიაში სპეციალურ რჩევებს შემოგთავაზებთ, რომელთა დახმარებით ბავშვს თოვლის ბაბუის შესახებ სიმართლეს უმტკივნეულოდ ეტყვით.

როდიდან აღარ სჯერათ ბავშვებს თოვლის ბაბუის არსებობის?

აღნიშნულ კითხვაზე პასუხის გაცემა ძალიან რთულია. ზოგიერთი ბავშვი თოვლის ბაბუის არსებობას ეჭვქვეშ 5 წლის ასაკიდან აყენებს. ზოგიერთ ბავშვს კი სასწაულის ადრეული თინეიჯერობის ასაკამდე სჯერა. ეს სავსებით ნორმალურია. თუ გრძნობთ, რომ თქვენი ბავშვი თოვლის ბაბუასთან გამომშვიდობებისთვის მზად არ არის, მას ნუ დააჩქარებთ. ბავშვების რწმენაზე ძალიან დიდ გავლენას ახდენს ოჯახში გამეფებული განწყობა. თუ თქვენ პატარას ყოველ ახალ წელს თოვლის ბაბუის მოტანილი საჩუქრებით ანებივრებდით, მისი გადარწმუნება ძალიან გაგიჭირდებათ.

უახლესი კვლევებით დგინდება, რომ ადრეულ ასაკში ბავშვების 86%-ს თოვლის ბაბუის არსებობის გულწრფელად სჯერა.

როგორ ხვდებიან ბავშვები, რომ თოვლის ბაბუის არსებობა მითია?

  • თუ თქვენს მცირეწლოვან შვილს უფროსი და ან ძმა ჰყავს, ის თოვლის ბაბუის არსებობაში ეჭვს ადრეული ასაკიდანვე შეიტანს. პატარა შეამჩნევს, რომ მისი უფროსი და ან ძმა თოვლის ბაბუის მოსვლით მასავით აღფრთოვანებული არ არის და მისთვის წინასაახალწლოდ სპეციალურ წერილებსაც არ წერს. შესაძლოა, მას თოვლის ბაბუის ჯერ კიდევ სჯეროდეს, მაგრამ გარკვეული ეჭვები მაინც შეაწუხებს.
  • თუ თქვენს შვილს მასზე უფროსი მეგობრები ჰყავს, მათი გავლენით ის თოვლის ბაბუის შესახებ სიმართლეს იმაზე ადრე გაიგებს, ვიდრე მისი თანატოლები.
  • ბავშვის რწმენაზე ოჯახური საუბრებიც ახდენს ზეგავლენას. თუ თოვლის ბაბუაზე ოჯახში ხშირად საუბრობთ, თქვენს შვილს მის არსებობაში ეჭვის შეტანა ძალიან გაუჭირდება. თუ პატარა ჯადოსნურ არსებას ყოველწლიურად წერს წერილებს და ახალ წელს დაპირებულ საჩუქრებს იღებს, მას თოვლის ბაბუის არსებობის მტკიცე რწმენა ექნება.

როგორ უნდა უთხრათ ბავშვს, რომ თოვლის ბაბუა არ არსებობს?

თოვლის ბაბუის შესახებ სრული სიმართლის გაგება პატარას ცხოვრებაში ძალიან მნიშვნელოვანი მოვლენაა. თქვენ უნდა აღიაროთ, რომ მას დიდი ხნის მანძილზე ატყუებდით, რაც საკმაოდ რთულია. თუ აღნიშნული მითის შესახებ სრული სიმართლის თქმას გადაწყვეტთ, უმჯობესია, რომ ჭეშმარიტებამდე ბავშვი საინტერესო კითხვების დასმით მიიყვანოთ:

  • ჰკითხეთ თქვენს შვილს, რას ფიქრობს ახალი წლის დღესასწაულისა და თოვლის ბაბუის შესახებ. უმჯობესია, მსგავსი კითხვებით ახალი წლის დადგომამდე რამდენიმე თვით ადრე მიმართოთ. იმის ნაცვლად, რომ ბავშვს თოვლის ბაბუისთვის წერილის მიწერა თხოვოთ, ჰკითხეთ მას, რამდენად დამაჯერებელია მისთვის, რომ თოვლის ბაბუა მის წერილს მართლა წაიკითხავს და მის სურვილებს რეალობად აქცევს.
  • ბავშვთან ერთად ისეთ ფილმებს უყურეთ, რომლებშიც კარგად ჩანს, რომ მშობლები თოვლის ბაბუის ფორმას თავად იცვამენ, რათა შვილები გაახარონ და მათთვის საჩუქრებსაც თავადვე ყიდულობენ.

გახსოვდეთ, რომ თოვლის ბაბუის მოტანილი საახალწლო საჩუქრები თქვენი შვილისთვის ყოველთვის ბავშვობის საუკეთესო მოგონებად დარჩება. 

მომზადებულია momjunction.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ შევაქოთ ბავშვი სწორად სწავლის პროცესში? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები

როგორ შევაქოთ ბავშვი სწორად სწავლის პროცესში? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვის შექების წესებზე ისაუბრა:

„ჩვენ უნდა შევაქოთ ყველა ბავშვი. ჩვენ უნდა ვიცოდეთ, რომ ყველა ბავშვი განსხვავდება ერთმანეთისგან, ერთი მშობლის შვილებიც. ყველა მშობელი იტყვის ამას, რომ ორი თუ სამი სრულიად განსხვავებული არსებაა სახლში. ამიტომ ინდივიდუალობები ძალიან განსხვავებულია და სწავლის სტილიც, ბუნებრივია განსხვავებულია. უნარებიც განსხვავებულია და ამიტომ ჩვენ არ უნდა შევაქოთ ბავშვი ასე: „შენ ხარ ჭკვიანი, შენ ხარ ნიჭიერი. აი შენი ძმა, შენი და როგორ ჭკვიანი და ნიჭიერია.“ ჩვენ ამით ვუსვამთ ხაზს მის უპირატესობას და ისეთ რამეს, რაც მისი დამსახურება არ არის, თანდაყოლილია.

ჩვენ უნდა შევაქოთ ის, რაც ბავშვის დამსახურებაა. ტექსტი არის ასეთი დაახლოებით: „მე ვაფასებ, რომ შენ ამდენი დრო დახარჯე, როგორ მოინდომე.“ მონდომებას ჩვენ არასდროს არ ვაფასებთ იმიტომ, რომ არ ჩანს ეს. ის, რომ ეს ბავშვი ისე კარგად არ სწავლობს, როგორც მეორე, როგორ მოინდომა ამ ბავშვმა ეს უნდა შევაფასოთ და დავაფასოთ. ჩვენ ბავშვი უნდა შევაქოთ ასე: „მე მიხარია, რომ შენ ამაზე ამდენი დრო დახარჯე. არ გამოგდიოდა, მაგრამ ნახე, ახლა უკეთესად გამოგდის.“ ჩვენ ორ რამეს ვაკეთებთ: ვაფასებთ და ვაქებთ ბავშვს მისი ძალისხმევისთვის და მეორე, ჩვენ არ ვადარებთ მას სხვა ბავშვებს.

მშობლებს გვიყვარს ეს, რომ და-ძმას ერთმანეთს ვადარებთ. ჩვენ ვადარებთ ბავშვს მხოლოდ თავის თავს. ნახე, შენ გუშინ ვერ დადიოდი ველოსიპედით და უკვე ისწავლე. ჩვენ ვადარებთ ბავშვს თავის თავს, მის შესაძლებლობებს. ასე მოტივაციას გავუზრდით,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“ 

წაიკითხეთ სრულად