Baby Bag

ერთ მასწავლებელზე ყველაზე მეტი - 32 მოსწავლე ბრაზილიაში მოდის, ხოლო ყველაზე ცოტა - 7 პორტუგალიაში - 5 ფაქტი სასკოლო ცხოვრებაზე

ერთ მასწავლებელზე ყველაზე მეტი - 32 მოსწავლე ბრაზილიაში მოდის, ხოლო ყველაზე ცოტა - 7 პორტუგალიაში - 5 ფაქტი სასკოლო ცხოვრებაზე
1. მსოფლიოში პირველი სასწავლო დაწესებულებები აშენდა ბაბილონში, ასურეთსა და ჩინეთში ძვ.წ. IV ათასწლეულში.

2. სიტყვა „სკოლა“ ძველბერძნულიდან მოდის. მას თავიდან სრულიად განსხვავებული მნიშვნელობა ჰქონდა - „დასვენებას“ აღნიშნავდა.  „დასვენება“ თავისუფალ დროს ფილოსოფიურ საუბრებს გულისხმობდა. დროთა განმავლობაში ფილოსოფოსებს მუდმივი მსმენელები გამოუჩნდათ და ამ ტერმინმაც შემეცნებითი პროცესის მნიშვნელობა შეიძინა.
3. ბევრი ცნობილი პოლიტიკოსი და მეცნიერი იყო მასწავლებელი. მაგალითად,  ლინდონ ჯონსონი სანამ ამერიკის პრეზიდენტი გახდებოდა, მასწავლებლად მუშაობდა. აღსანიშნავია, რომ უკვე 20 წლის ასაკში, ასწავლიდა 3 სკოლაში და სხვადასხვა წყაროს მიხედვით, მისი სწავლების მეთოდი ძალიან კარგი იყო.
4. იუნესკოს მიერ 1994 წელს მიღებული დოკუმენტის თანახმად, ყოველი წლის 5 ოქტომბერს აღინიშნება მასწავლებლების საერთაშორისო დღე.
5. ერთ მასწავლებელზე ყველაზე მეტი - 32 მოსწავლე ბრაზილიაში მოდისხოლო ყველაზე ცოტა - 7 ორტუგალიაში.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მოსწავლეები მდინარის პირას წავიყვანე და ვუთხარი ის ქვა აეღოთ, რომლის სროლასაც მოახერხებდნენ“ - ლადო აფხაზავას საინტერესო ექსპერიმენტი

„მოსწავლეები მდინარის პირას წავიყვანე და ვუთხარი ის ქვა აეღოთ, რომლის სროლასაც მოახერხებდნენ“ - ლადო აფხაზავას საინტერესო ექსპერიმენტი

2017 წლის „მასწავლებლის ეროვნული ჯილდოს“ მფლობელი ლადო აფხაზავა სოციალურ ქსელში საინტერესო ექპერიმენტის შესახებ წერს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:

„მოსწავლეები მდინარის პირას წავიყვანე და ვუთხარი ის ქვა აეღოთ, რომლის სროლასაც მოახერხებდნენ. თან გავაფრთხილე, რომ ქვის სროლა ძალიან რთული დავალება იქნებოდა. ბევრი იცინეს და ბევრი ქვის სროლაც მოასწრეს უმისამართოდ, სანამ მდინარის მეორე ნაპირზე გადავიდოდი და სამიზნეს დავუდგამდი. მათ სამიზნედ ოთკუთხედ ჩარჩოზე გადაჭიმული სიფრიფანა ქაღალდი დავუდე. პირველად ერთი ქვა უნდა მოეძებნათ და სამიზნისთვის ესროლათ. ესროლეს, მაგრამ ვერც ერთმა ვერ გაარტყა. ახლა ორი ქვის სროლის ნება მივეცი, მაგრამ ვერც ახლა მოახერხეს, თუმცა რამდენიმეს ცოტა დააკლდა. იმ დღეს ხუთ ქვაზე ავედით და მხოლოდ ერთმა გაარტყა, ისიც ჩარჩოს და ქაღალდი უვნებელი დარჩა. მაშინ მათ ვუთხარი, რომ, როცა ქვების უმისამართოდ სროლა ძალიან ადვილი იყო მათთვის, მაგრამ როგორც კი სამიზნე გამოჩნდა, ყველაფერი გართულდა.

როცა მარტო ცოდნისთვის ასწავლი, უბრალოდ წაკითხული, დაზეპირებული მეორე დღეს ისევ მოგიყვეს, ეს ძალიან ადვილია და უმისამართოდ ქვის სროლას ჰგავს და მაგრამ, როცა იმას ასწავლი, თუ როგორ და რისთვის ისწავლოს, სამიზნის მათ წინ დადების ტოლფასია, რომელიც არ გასვენებს, სანამ ქვას არ გაარტყამ.

როცა სკოლაში დავიწყე მუშაობა, სამიზნე დადებული მქონდა და ვიცოდი, რისთვის მესროლა. ჰოდა, ნურავის გაუკვირდება, ამდენი წლის შემდეგ რომ გავარტყი. მე ხომ ბევრი ვიმუშავე ამისთვის“, - წერს ლადო აფხაზავა.


წაიკითხეთ სრულად