Baby Bag

​თავდაპირველად ჩემი ოჯახის წევრები შეეცადნენ, გადაწყვეტილება შემეცვალა - 19 წლის ვალენტინა ელექტროობას სწავლობს

​თავდაპირველად ჩემი ოჯახის წევრები შეეცადნენ, გადაწყვეტილება შემეცვალა - 19 წლის ვალენტინა ელექტროობას სწავლობს

19 წლის ვალენტინა ზიბზიბაძე ფოთში, კოლეჯ „ფაზისში“, პროფესიული საგანმანათლებლო პროგრამის ფარგლებში, ელექტროობას სწავლობს.

„ბაბუა ელექტრიკოსი მყავდა. მამა და ორი ძმაც ელექტრიკოსები არიან, თუმცა თავად არასდროს მეგონა, რომ იგივე პროფესიას ავირჩევდი. მის მიმართ ინტერესი მოგვიანებით აღმოვაჩინე და დღეს ელექტროობა ნამდვილად ის საქმეა, რომელშიც სამომავლოდ საკუთარ თავს ვხედავ.

თავდაპირველად ჩემი ოჯახის წევრები შეეცადნენ, გადაწყვეტილება შემეცვალა. ხვდებოდნენ, ყოველდღე მომიწევდა მტკიცება, რომ ნამდვილად შემიძლია, ნამდვილად გავაკეთებ. სამწუხაროდ, საქართველოში ჯერ კიდევ არ სჯერათ ქალების, რომლებიც სტერეოტიპულად „კაცურ“ პროფესიებს ეუფლებიან. თუმცა, საბოლოოდ ჩემს გადაწყვტილებას დასთანხმდნენ. მართლაც, ბევრისგან იყო კრიტიკა და შენიშვნა, რომ არასწორი ნაბიჯი გადავდგი, მაგრამ ყურადღებას არ ვაქცევდი. თუმცა, იყვნენ ისეთებიც, მხარი რომ დამიჭირეს და გამამხნევეს.

მარტივი არცერთი პროფესია არ არის. მთავარია, გაინტერესებდეს, გიყვარდეს და გინდოდეს, მეტი იცოდე. ყველაზე ძალიან ელექტროობაში ის მომწონს, რომ შემიძლია გავიგო, რა ნაწილი რისგან შედგება, ვინ შექმნა, როდის შეიქმნა და როგორ მივიდნენ ამა თუ იმ გადაწყვეტილებამდე. ახლა კიდევ უფრო მიყვარს ეს საქმე და ვხვდები, რომ უბრალოდ პროფესია კი, ჩემი ცხოვრების ნაწილია".

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,სამივეს გვინდა სიცოცხლე ძალიან და რას არ მივცემდით ახლა აცრილები რომ ვიყოთ!''

,,სამივეს გვინდა სიცოცხლე ძალიან და რას არ მივცემდით ახლა აცრილები რომ ვიყოთ!''

,,ავი­ა­კო­მუ­ნი­კა­ტო­რის" პრე­ზი­დენ­ტი თა­მუ­ნა თან­დაშ­ვილი მეორედ დაინფიცირდა კორონავირუსით. ის ამჟამად კლინიკაში იმყოფება და იქ არსებულ სიტუაციას პოსტში აღწერს:

,,20 დღეა კორონას ვებრძვი

მეორე შტამს, უფრო ვერაგსა და საშიშს, ვიდრე პირველი იყო.

ისევ რეანიმაციაში ვარ, დაფრიალებენ შავი პარკები, რეანიმაციებში კივიან აპარატები, ყველას სუნთქვა უნდა, მაგრამ ულიმიტო არ არის ადგილები ((( სიცოცხლეც რა ცოტა ყოფილა.

37 წლის მე, 65 წლის ვულკანი ქალი ინეზა და სასულიერო პირი- მამაო. ერთად ვცდილობთ გადარჩენას.

ვინ რა იცის ვინ ვიზე კეთილი, ლაღი, მკაცრი თუ თავისებური ადამიანები ვართ, რა გაგვიკეთებია ან რა უნდა გავაკეთოთ,

სამივეს გვინდა სიცოცხლე ძალიან და რას არ მივცემდით ახლა აცრილები რომ ვიყოთ!

სამივე ვიბრძვით დაუნდობლად, ექიმების ხელში ვართ, გულიკო ქილიფთარი მთელი თავისი გუნდით სიკვდილის დარაჯია, კლანჭებით უჭირავს ჩვენნაერი მშიშრები.

აცრილები რო ვიყოთ, ესე მძიმედ არ ვიქნებოდით. ინეზა მღერის, შვილიშვილი ელოდება, არ დათმობს არაფერს. ესეთი სევდიანი და ოპტიმისტური მელოდია აჩუმებს აგუგუნებულ აპარატებს ((((

არ მოგიწოდებთ, გთხოვთ რომ აიცრათ და აქ არ მოხვდეთ,'' - აღნიშნავს თამუნა თანდაშვილი. 

წაიკითხეთ სრულად