Baby Bag

საქართველოს უნივერსიტეტის სამართლის სკოლის საერთაშორისო წარმატება

საქართველოს უნივერსიტეტის სამართლის სკოლის საერთაშორისო წარმატება

საქართველოს უნივერსიტეტმა ძალიან დიდ წარმატებას მიაღწია INADR - საერთაშორისო მედიაციის ამერიკულ კონკურსში. სამართლის სკოლის გუნდი ფინალისტ 4 გუნდს შორის მოხვდა, ბოლო რაუნდში ირლანდიის ბელფასტის უნივერსიტეტს შეხვდა და დაამარცხა.

2019 წლის შეჯიბრი საბერძნეთში, ქ. ათენში, 14-17 მარტს ჩატარდა და მასში მსოფლიოს წამყვანი უნივერსიტეტების სამართლის სკოლების 52 გუნდი მონაწილეობდა. საქართველოს უნივერსიტეტის სამართლის სკოლის გუნდი პირველი მონაწილე გუნდი იყო საქართველოდან.

განსაკუთრებული ისიც იყო, რომ ნახევარფინალში სამართლის სკოლის გუნდი ორივე ქვე-ჯგუფში გადავიდა: მედიატორებად და მომლაპარაკებლებად. UG-ის გუნდის გარდა მხოლოდ სამმა ამერიკული გუნდმა მიაღწია იგივე წარმატებას.

უნივერსიტეტის გუნდი სამი სამართლის სტუდენტისგან შედგებოდა: მარიამ თურმანიძე, ლაშა ლურსმანაშვილი და ანა ჯიქია. გუნდის ქოუჩები ნატა სტურუა და ანა ხურციძე იყვნენ.

ფინალში ერთადერთი არამშობლიურ ინგლისურ ენაზე მოლაპარაკე გუნდი სწორედ საქართველოს უნივერსიტეტის გუნდი იყო და 4 ფინალისტიდან მეორე ადგილზე გავიდა. კონკურსში მომლაპარაკებელ გუნდებს შორის პირველი ადგილი აიღო ტორონტოს უნივერსიტეტმა, მეორე - საქართველოს უნივერსიტეტის სამართლის სკოლამ, მესამე - ბელფასტის უნივერსიტეტმა და მეოთხე - ბერკლის სამართლის სკოლამ.

ეწვიეთ საქართველოს უნივერსიტეტის ოფიციალურ ვებ-გვერდს. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასეთი საშინაო კითხვა უნდა იყოს ოჯახური ცხოვრების თანამგზავრი,“ - შალვა ამონაშვილი

„ასეთი საშინაო კითხვა უნდა იყოს  ოჯახური ცხოვრების თანამგზავრი,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბავშვისთვის წიგნის შეყვარების გზებსა და მეთოდებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვი დაბადებიდან წიგნების გარემოცვაში უნდა იყოს:

„ბავშვმა წიგნი უნდა დაინახოს დაბადების პირველი დღიდან. სახლში უნდა იყოს წიგნების კარადა, თაროები, სადაც წიგნები აწყვია. უნდა ხედავდეს ბავშვი, როდესაც იზრდება, რომ მამამ წიგნი აიღო ხელში, განმარტოვდა, კითხულობს, დედას წიგნი უჭირავს, ბებიასაც წიგნი აქვს. მკითხველი ხალხი უნდა დაინახოს ბავშვმა. მერე დედა დაუჯდება, ზღაპარს წაუკითხავს, ლექსებს წაუკითხავს, ასევე ბებიაც, მამაც. მე მესმის ხშირად, რომ ბავშვს ეუბნებიან: „ხომ იცი კითხვა, წადი და წაიკითხე!“​ ​არ შეიძლება ასე, ჩემო ძვირფასებო. ბავშვმა კითხვა კი იცის, მაგრამ მეოთხე-მეხუთე კლასამდე ბავშვებს უყვართ, როდესაც უფროსები უკითხავენ მათ.“

​შალვა ამონაშვილმა საოჯახო კითხვის მნიშვნელობას გაუსვა ხაზი და მშობლებს ურჩია ოჯახში ერთად კვირაში ერთხელ მაინც იკითხონ:

„მახსოვს ჩემი მეუღლე დაჯდებოდა კიბის საფეხურზე, შემოუსხდებოდნენ სოფლის ბავშვები, შვილიშვილები, კითხულობდნენ მთელი გატაცებით, იცინოდნენ. ხალისობდნენ. ამას დავარქვათ საშინაო კითხვა. როგორც ადრე „ვეფხისტყაოსანს“ კითხულობდნენ და შემოუსხდებოდნენ ხოლმე. ასეთი საშინაო კითხვა კვირაში ერთხელ რა გაგვიჭირდა, რომ არ გვქონდეს ოჯახში?! ვკითხულობდეთ ილიას, აკაკის, ვაჟას, ვკითხულობდეთ საუკეთესო პოეტებს, მწერლებს. ეს უნდა იყოს თანამგზავრი ოჯახური ცხოვრების. ბავშვი გახდება 12-15 წლის და იტყვის: „მე თვითონ წავიკითხავ.“ თვითონ დაიწყებს კითხვას.“

„ჩემო ძვირფასო ლიტერატურის მასწავლებლებო, არ შეიძლება ასე, რომ ბავშვი გამოიძახო კლასში და უთხრა: „აბა, მომიყევი პირველი თავი.“ ​არ შეიძლება ასეთი გაკვეთილებით ბავშვს წიგნი შევაყვაროთ. ლიტერატურის მასწავლებელმა უნდა გაიგოს, რომ მისი ლიტერატურა არ არის საგანი, ეს არის ბავშვის განვითარების, მსოფლმხედველობის, აღზრდის ძალა და ღერძი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე შალვა ამონაშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად