Baby Bag

„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო“

„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო“
„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო. ყველას, ოროსანს, ხუთოსანს, სპორტსმენს, ძველ ბიჭს, მოცეკვავეს, რუსულში მაღალი ნიშანი ჰყავდა.
- გაგაგდებენ - ვეტყოდი ხოლმე.
- კარგი ერთი...
- მაშინ დაგიჭერენ.
- კიბატონო, მაგრამ ჯერ ისინი დაიჭირონ, ზევით - ამბობდა და თვალს მიკრავდა. მთავრობას გულისხმობდა, ცხადია.
- რუსულად “დედა” როგორაა, იცის?
- არა, მაგრამ კარგი ბავშვია. მომეშვი დათუნა.
მანანასთვის არ არსებობდა ცუდი ბავშვი. ყველა კარგი იყო, რაღაცნაირად.
დღეს ყველაზე ცუდი მასწავლებლის და ყველაზე კეთილშობილი ადამიანის დაბადების დღეა. არ მიყვარს, რომ ამბობენ ამდენი და ამდენი წლის გახდებოდაო. ვერ გახდა, ფაქტია. დედაჩემი სულ 42 წლისაა. ამდენის იყო, როცა პირველად ვკითხე და ამდენის იქნება სულ - ცივ სამარეშიც და ჩემს მეხსიერებაშიც.
ხანდახან, როცა მისი არყოფნა განსაკუთრებით აუტანელი ხდება, ვაზისუბანში მივდივარ და მისი ზარდახშის მუსიკას ვუსმენ - ეს უფრო ცუდად მხდის. სუსტი კაცი ვარ, რომ იცოდეთ.
ზოგჯერ იმ ადგილებში ვსეირნობ, ერთად რომ დავდიოდით. ამასწინათ, ბაზრობაზე მისი საყვარელი დახლის მეპატრონემ მკითხა, დედა როგორ არის, სად დაიკარგაო. კარგადაა, ვეღარ იცლის, საქმეები და რამე, ხომ ხვდებით-მეთქი. გამოვბრუნდი და გავსკდი ჯღავილით.
სიტყვა-სიტყვით მახსოვს ჩვენი უკანასკნელი დიალოგი. ასეთივე სიცხადით წარმოვიდგენ ჩვენს სამომავლო შეხვედრას. არ ვიცი, მე რამდენის ვიქნები, მაგრამ დედა... დედაჩემი, როგორც გითხარით, 42 წლისაა. მორცხვად გამიღიმებს, აქ სად მოსულხარ შე მაიმუნოო, მეტყვის და ბევრს მაკოცებს. მერე ამ მთისასაც მოვყვებით და იმ ბარისასაც.
დაბადების დღეს გილოცავ ყველაზე მაგარო გოგო.
დღეს გინახულებ.“

წყარო: ტელეწამყვან და ბლოგერ დათო გორგილაძის ​ფეისბუქი.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ცხრა თვე ვიცხოვრე იმ აზრით, რომ ეს ადამიანი უკვე ჯილდოა... მადლობა ღმერთს, გაჩნდა ადამიანი სრულყოფილება,“ - თეა დარჩია

„ცხრა თვე ვიცხოვრე იმ აზრით, რომ ეს ადამიანი უკვე ჯილდოა... მადლობა ღმერთს, გაჩნდა ადამიანი სრულყოფილება,“ - თეა დარჩია

ცნობილმა მოცეკვავემ თეა დარჩიამ 43 წლის ასაკში ორსულობისა და მეოთხე შვილის გაჩენის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, მისი შემთხვევა განსაკუთრებული იყო:

„მე განსხვავებული შემთხვევა მქონდა. 43 წლის ვარ, მივდივარ, რომ ბავშვის გულისცემა მოვისმინო, ჭკუაზე არ ვარ სიხარულით და მეუბნებიან, რომ დაუნის სინდრომი აქვს ბავშვს და აუცილებლად უნდა გავაგრძელო კვლევა. გავგზავნე გერმანიაში ანალიზები. იქიდან მომივიდა პასუხი, რომ 80%-ით ბავშვს დაუნის სინდრომი ჰქონდა.“

თეა დარჩიას თქმით, მან ორჭოფობა მეუფე დიმიტრი შიოლაშვილთან საუბრის შემდეგ დაასრულა:

„სერიოზული ბრძოლები იყო ჩემს თავშიც, გარემოდანაც. ყველა მეუბნებოდა, სამი ჯანმრთელი შვილი გყავს, ანგელოზები, რად გინდა ახლა ეს? რაში გჭირდება?! ერთადერთი შვილები არ იღებდნენ ხმას. მადლობა ღმერთს, იოტისოდენა რწმენა მაინც მქონდა. მეუფე დიმიტრი შიოლაშვილმა მითხრა: „თეა, აირჩიე, გინდა, რომ იყო მკვლელი დედა თუ განსხვავებულ ადამიანს გაზრდი?! იქ დამთავრდა ნებისმიერი ორჭოფობა ჩემს თავში.“

„ცხრა თვე ვიცხოვრე იმ აზრით, რომ ეს ადამიანი უკვე ჯილდოა. მადლობა ღმერთს, გაჩნდა ადამიანი სრულყოფილება. სამშობიაროში მისვლიდან 45 წუთში 4 კილო და 600 გრამი მეწვინა გულზე, აბსოლუტურად ჯანმრთელი ადამიანი. ასეთი ნიჭიერი არცერთი შვილი არ არის, ასეთი თბილი, ტკბილი. დარმწუნებული იყავით იმაში, რომ თუ ღმერთს არ უნდა, არც ჩაისახება, მაგრამ თუ ღმერთს უნდა, აუცილებლად უნდა გააჩინოთ, რა ასაკშიც არ უნდა იყოთ. ყველა გენიოსი ჩნდებოდა მხცოვანი დედისგან, რამდენადაც მე ვიცი,“ - აღნიშნულ საკითხზე თეა დარჩიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად