Baby Bag

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

​​ფილოლოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც ქართველი ხალხის სახელმწიფოებრივი და საზოგადო საქმისადმი დამოკიდებულებას აკრიტიკებს. მის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:

ჩვენში, რატომღაც, ყველაფერი კერძო საპატიო მიზეზია, რომ საზოგადოებისა თუ სახელმწიფოსთვის მნიშვნელოვანი საქმე არ (ვერ) გააკეთონ.

„მე რომ ექსკურსიაზე მივდივარ?!"

„მე რომ გუშინ კბილი მტკიოდა?!"

„ხვალ რომ ჩემი დაბადების დღეა"?

„უგუნებოდ რომ ვარ?!"

„ბავშვი რომ მყავს დასატოვებელი?!"

„ძალიან რომ ცხელა?!"

„ძალიან რომ ცივა?!"

​„დრო რომ არ მაქვს?!"

„რომ დამავიწყდა?!"

„რა მოხდა - სულ მესამედ დამაგვიანდა!"

„მალე ცოლი რომ მომყავს?!" ("რომ ვთხოვდები?!")

„მე მეგონა, სხვანაირად იყო საჭირო..."

„კი მითხარით, მაგრამ ვიფიქრე, ასე არ უნდა გამეკეთებინა..."

„მე რომ განსაკუთრებული ვარ?!")

მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი განწყობა", „ჩემი ინტერესები", „ჩემი უფლებები", „ჩემი ტანჯვა" და „ჩემი ბედნიერება"...

ჰოდა, მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე.

ეს ამბავი ასე მთავრდება:

​„ღმერთმა მიმატოვა", „ბედი არ მაქვს", „ყველა და ყველაფერი ჩემ წინააღმდეგაა..."

კლასიკური ისტორიული რეცეპტი ასეთია:

შეხედე შენ თავს სხვისი თვალებით, გონებით, გულით და დაინახავ, რომ სამყაროს ცენტრში მთლად მარტო შენ არ ხარ - სხვა ადამიანიც არის, საქართველოც, დედამიწაც, "ირმის ნახტომიც" და მთელი სამყაროც.

ხანდახან ცოდნას მნიშვნელობით გამოცდილება აღემატება.

ვიღაც ძალიან მაღლა მდგომმა მაგალითებით ლაპარაკი იცის.

და ამაზე დიდი სკოლა არ არსებობს.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„აწმყო თუ არა გვწყალობს, მომავალი ჩვენია“ - 12 ლიტერატურული ფრაზა, რომლებიც არაფრით კარგავ...
​ფილოლოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში აქვეყნებს 12 ლიტერატურული ფრაზას, რომლებიც არაფრით კარგავს აქტუალურობას საქართველოში. გთავაზობთ მის პოსტს:„12 ლიტერატურული ფრაზა, რომლებიც არაფრით კარგავს ა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ერთხელ, ახალი წლის დადგომის წინ, მოსწავლეებს დავავალე (თუ ვთხოვე?), რომ ჩემთვის წერილი მოეწერათ...“

„ერთხელ, ახალი წლის დადგომის წინ, მოსწავლეებს დავავალე (თუ ვთხოვე?), რომ ჩემთვის წერილი მოეწერათ...“

ეს წერილი, რომელიც 2 წლის წინ მარიამ ნინიძემ (სად ხარ, მარიამ? - სალამი შენ!) მომწერა, ზოგადად ჩემი მოსწავლეების საჩუქარია. შეიძლება 1-2 მცირე ხარვეზი ახლავს, მაგრამ ეს რა მოსატანია იმ მისტიკასთან, მასწავლებლისა და მოსწავლის მარადიული ურთიერთობა რომ ჰქვია?!

ვინ თქვა, რომ ღმერთი არ გველაპარაკება?

მოუსმინეთ მათ, ვინც გვერდით გიდგათ და მის ხმას გაიგონებთ.

ერთხელ, ახალი წლის დადგომის წინ, მოსწავლეებს დავავალე (თუ ვთხოვე?), რომ ჩემთვის წერილი მოეწერათ. ყველა ძალიან საინტერესო იყო. ეს წერილიც ფეისბუქმა დღეს შემახსენა.

ალბათ, მარიამმა არც კი იცის, ამწუთას კიდევ ერთხელ როგორ გამახარა - არა მხოლოდ თავისი ფიქრითა თუ ემოციით, არამედ, როგორც თავად ამბობს - უბრალოდ არსებობით.

არ არსებობს უბრალო დღეები - ყოველი მათგანი რაღაც მნიშვნელოვანზე მოგვითხრობს.

ეს - ღმერთი გვიყვება თავის თავგადასავალს.

საჭირო სიტყვები?

მათ ის საკუთარ გამომხატველებს ყოველთვის ზუსტად მოაძებნინებს.

ფილოლოგი გია მურღულია

წაიკითხეთ სრულად