Baby Bag

„მოგზაურობა ბავშვთან ერთად“ - ცნობილი ბლოგერი ოჯახთან ერთად მოგზაურობაზე

„მოგზაურობა ბავშვთან ერთად“ - ცნობილი ბლოგერი ოჯახთან ერთად მოგზაურობაზე

ცნობილი ბლოგერი ოჯახთან ერთად მოგზაურობაზე თავის ფეისბუქის ლაიქ გვერდზე წერს. გთავაზობთ მის ჩანაწერს სიტყვა-სიტყვით: 

„მოგზაურობა ბავშვთან ერთად 👪

ალბათ ბევრს გაინტერესებთ რამდენად მარტივია ბავშვთან (ბავშვებთან) ერთად მოგზაურობა და რა სირთულეებთან შეიძლება იყოს დაკავშირებული, ახლავე გიამბობთ ჩემს 10 დღიან მოგზაურობაზე ოჯახთან ერთად

ერთ მშვენიერ დღეს ვიზზეარის აპლიკაციაში ფასებს ვათვალიერებდი სხვადასხვა მიმართულებებზე ( ჩვევად მაქვს )) ათენის ფასმა ძლიან მომხიბლა, გადავწყვიტე ოჯახური თრიფი მოგვეწყო საბერძნეთში, რადგან ათენიდან ბევრ ულამაზეს კუნძულზე შეიძლება მარტივად მოხვედრა

ჩავლაგდით და მანქანით დავაწექით ქუთაისისკენ, ჩემი დანიელი 4 წლისაა და გიჟდება ისე მოსწონს როცა სადღაც მივდივართ, უკვე მოასწრო და ამ 4 წელში 8 ქვეყანაში იმოგზაურა))

მივედით ქუთაისში ისე რომ ბავშვი არ დაღლილა საერთოდ, რადგან იცოდა აეროპორტში მივდიოდით და მთელი გზა ისეთი აჟიტირებული და გახარებული იყო დაღლისთვის არ ეცალა. მივუახლოვდით თუ არა ქუთაისის აეროპორტს, ვიზზის თვითმფრინავს მოკრა თვალი, მაგრად მოსწონს ვიზზეარის ბრენდირება, ანუ ის ყველასთვის ნაცნობი დასამახსოვრებელი ფერები, რაც მისთვის ფრენასთან და მოგზაურობასთან ასოცირდება

გავიარეთ რეგისტრაცია, ბორდინგი, წააგორიალა თავის პატარა ჩანთა და ჩავსხედით, ჩვენი ბორტგამცილებლები ღიმილით დაგვხვდნენ და დანიელს კარგი ფრენა უსურვეს, ამასაც ძაან უხაროდა ქართულად რომ ელაპარაკებოდნენ, 2 საათზე ოდნავ მეტი და ათენში დავფრინდით, ამ ხნის განმავლობაში დანიელს გემრიელად ეძინა, ზოგადად ფრენისას ბავშვებს მარტივად ეძინებათ, თუ ბავშვი შედარებით პატარაა 1-2 წლის და არ იძინებს, გირჩევთ აიპადზე ან მობილურში ჩაუწეროთ მულტფილმები და აყურებინოთ, მე ეგრე ვაკეთებდი ხოლმე, როცა ბევრად პატარა იყო და არასდროს გვქონია პრობლემა 4-5 საათიან ფრენაზეც კი, ახლა უკვე იცის რომ თვითმფრინავში თუ დაიძინებს მალე ჩავალთ, ხოდა ასვლისთანავე ცდილობს დაძინებას))

ათენში ერთი დღე გავჩერდით და მეორე დღეს დილით უკვე მეორე ფრენა გვქონდა კუნძულ მიკონოსისკენ, დილით 7ზე გავაღვიძე დანიელი, მამა ადე უნდა გავფრინდეთ ისევ მეთქი და წამოხტა ეგრევე სიხარულით😁❤️

მიკონოსზე ერთი ღამით გავჩერდით და მეორე დღეს გემით წავედით კუნძულ კრეტაზე, გემით ვიმგზავრეთ 5 საათი და აქაც არ შევუწუხებივართ ბავშვს, ხან ეძინა, ხან თამაშობდა თავისთვის რაღაცას, მე უფრო შევწუხდი გემზე ვიდრე ის)) იცოდა კრეტაზე რომ ჩავიდოდით, იცურავებდა ზღვაში და ამიტომ არ იღლებოდა მგზავრობით, მიზანი ქონდა და მისკენ მიიწევდა შემართებით

ასე რომ ვინც ბავშვის გამო იკავებთ თავს და არ მიდიხართ სამოგზაუროდ სულ ტყუილად, თან თუ ორნი ან სამნი არიან ხო მითუმეტეს, ერთად მაგრად გაერთობიან.“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სოციალური ქსელები 13 წლამდე ბავშვებისთვის არ არის მიზანშეწონილი,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

​ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე  ბავშვების ინტერნეტუსაფრთხოების შესახებ საუბრობს და მშობლებს ურჩევს, რომ ისინი დიგიტალიზაციის საკითხებში თავადაც განათლდნენ:

„ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ ​ჯერ მშობლები განათლდნენ დიგიტალიზაციის თვალსაზრისით. ჯერ ჩვენ უნდა გავიგოთ, რა არის ეს კომპიუტერული ტექნოლოგიები. ეს მარტო Facebook-ი რომ არ არის, რა შესაძლებლობები აქვს სინამდვილეში და როგორ უნდა გამოვიყენოთ პოზიტიურად ბავშვისთვის, ჯერ ეს უნდა ვიცოდეთ. უნდა გავიგოთ, რა საფრთხეები აქვს ინტერნეტს. მე არ ვიცი რა საფრთხეებია, ვდებ ჩემი შვილის ხან ასეთ, ხან ისეთ სურათს. აგერ ბაღში წავიდა ბავშვი, აგერ სკოლაში. წერენ მშობლები რომელ სკოლაში წავიდნენ ბავშვები, რომელ ადგილას. ეს არაფრით არ შეიძლება. აღმოჩნდება, რომ საკუთარი ცხოვრების ასე გამოჭენება, ვიღაც მონადირეებზე ძალიან კარგად მოქმედებს. რეცეპტები არ არსებობს. მე ჩემს თავს ვერ ვაკადრებ იმას, რომ თქვენ ჭკუის სწავლება დაგიწყოთ. მეც მიგრანტი ვარ ამ სივრცეში. ეს ჩვენთვის ახალი რეალობაა. ყველას კეთილგონიერება გვჭირდება იმისთვის, რომ ბალანსი გავიგოთ. ამას ასე ჰქვია: საეკრანო დროის ბალანსი.“

​თამარ გაგოშიძის თქმით, 13 წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის სოციალური ქსელები რეკომენდებული არ არის:

„სოციალური ქსელები 13 წლამდე ბავშვებისთვის არ არის მიზანშეწონილი. ბევრ ქვეყანაში ამ კანონმდებლობის შემოღება დაიწყო. ეს ველური სივრცეა, ძალიან ბევრი ცუდი რამ ხდებოდა. სოციალურ ქსელებთან წვდომა 9 წლის ბავშვს და 8 წლის ბავშვს რატომ უნდა ჰქონდეს? ბავშვი არის ცოცხალი არსება და ცოცხალი, რეალური ურთიერთობა უნდა ჰქონდეს თავისი მეზობლის ბავშვთან. სხვანაირად  როგორ უნდა ისწავლოს კომუნიკაცია? ჩვენი მომავალი თაობის გადარჩენა არის კომუნიკაციაში. დღეს ისეთი ტელქონოლგიური პროცესები მიმდინარეობს, რობოტებს ჩვენ ვერ ვაჯობებთ. ეს ვერ გაიგო ვერც სკოლამ, ვერც მასწავლებელმა და ვერც მშობელმა. რობოტს ადამიანი ვერ აჯობებს, ვერც კომპიუტერს. ​ჩვენი სკოლა და ჩვენ მშობლები ბავშვებისგან ვითხოვთ, რომ ჰქონდეთ 90 მეგაბაიტი თავში. რატომ? რატომ უნდა ჰქონდეთ რაღაც გაუგებარი ცოდნები? ეს კაცმა არ იცის.“

​თამარ გაგოშიძე თვლის, რომ თანამედროვე ბავშვებს სკოლა და მშობლები იმაზე მეტს სთხოვენ, ვიდრე საჭიროა:

„მე რომ ვსწავლობდი, მაშინ ადეკვატური იყო მოთხოვნები. 90 მეგაბაიტი თან უნდა მეტარებინა მაშინ, იმიტომ, რომ ერთადერთი ეს ბიბლიოთეკა იყო. უცხოურ ლიტერატურას სად იპოვიდი?! მე 90 მეგაბაიტი და კიდევ მეტი თან უნდა მეტარებინა, იმიტომ, რომ ვერსად ვერაფერს ვნახავდი. ეს ცოდნა მე უნდა მქონოდა. დღეს, როდესაც არის უზარმაზარი საინფორმაციო სივრცე, ამ მეგაბაიტებს დამატებით რატომ ვაწვდით ბავშვებს? მიზანი ხომ უნდა გვქონდეს. ჩვენ ინტერნეტ სივრცის პერიოდში რა უნდა მოვთხოვოთ ჩვენს მოზარდებს? პირველ რიგში, უსაფრთხოება უნდა ვასწავლოთ. არ შეიძლება ჩვენი პასვორდები ვინმეს მივცეთ, თუნდაც მეზობელს. ეს ჯერ ჩვენ უნდა ვისწავლოთ, მერე ჩვენს შვილებს ვასწავლოთ. ბავშვებს უნდა ვასწავლოთ, რომ ინფორმაციას ანალიზი უნდა გაუკეთონ. მან უნდა იცოდეს, რომელია ყალბი წყარო, რომელია ნამდვილი. ეს ჯერ ჩვენ არ ვიცით.“

„ჩვენი საქმე ისე მიდის, რომ ძალიან ბევრი პროფესია გაქრება. რობოტიზაცია და კომპიუტერიზაცია ისეთი ტემპით მიდის, რომ წარმოდგენაც კი არ შეგვიძლია. ახალ თაობას შეუძლია ამის წარმოდგენა. მათ ძალიან ბევრი რამის გაკეთება შეუძლიათ. ადამიანის უპირატესობა მანქანასთან შედარებით არის ეს: ჩვენ ვასწავლით კომუნიკაციას, ურთიერთობას, ანალიზს, შედარებას, ნამდვილის არანამდვილისგან გარჩევას და ეთიკას. მანქანას ეთიკა არ აქვს. ცოტა ხანში არც ჩვენ გვექნება, უკვე არ გვაქვს, რაც არის ძალიან სამწუხარო. მე თუ არ მაქვს ეთიკა ურთიერთობაში, ინტერნეტში რა ეთიკა მექნება?! ბავშვს უნდა ავუხსნათ, რომ მას 13 წლამდე არ სჭირდება სოციალური ქსელი. შეიძლება ტელეფონი ჰქონდეს, რომ დამიკავშირდეს. ​მან რეალური ურთიერთობა უნდა ისწავლოს. მას ღიად უნდა ვესაუბროთ იმ შთაბეჭდილებებზე, რომელიც აქვს ინტერნეტიდან. უნდა ვითამაშოთ ის თამაშები, რომლებსაც ისინი თამაშობენ, რომ გავიგოთ რა ხდება. ეს თამაშები ჩამთრევია, ჩვენთვისაც ჩამთრევია და ბავშვისთვის მით უმეტეს ასეა. ჩვენი გადამკიდე ბავშვებს აქვთ შფოთვა. ეს თამაშები ამ შფოთვას ამცირებს. ჩვენ უნდა ვიპოვოთ შფოთვის შესამცირებელი ალტერნატიული საშუალება. ეს არის მამაპაპური თამაშები, ექსკურსიებზე სიარული. ამის თავი ვის აქვს? ამის საშუალება უნდა გქონდეს, ენერგია უნდა გქონდეს, რაც ვერ ხერხდება,“ - აცხადებს თამარ გაგოშიძე.

​წყარო


წაიკითხეთ სრულად