Baby Bag

„მოგზაურობა ბავშვთან ერთად“ - ცნობილი ბლოგერი ოჯახთან ერთად მოგზაურობაზე

„მოგზაურობა ბავშვთან ერთად“ - ცნობილი ბლოგერი ოჯახთან ერთად მოგზაურობაზე

ცნობილი ბლოგერი ოჯახთან ერთად მოგზაურობაზე თავის ფეისბუქის ლაიქ გვერდზე წერს. გთავაზობთ მის ჩანაწერს სიტყვა-სიტყვით: 

„მოგზაურობა ბავშვთან ერთად 👪

ალბათ ბევრს გაინტერესებთ რამდენად მარტივია ბავშვთან (ბავშვებთან) ერთად მოგზაურობა და რა სირთულეებთან შეიძლება იყოს დაკავშირებული, ახლავე გიამბობთ ჩემს 10 დღიან მოგზაურობაზე ოჯახთან ერთად

ერთ მშვენიერ დღეს ვიზზეარის აპლიკაციაში ფასებს ვათვალიერებდი სხვადასხვა მიმართულებებზე ( ჩვევად მაქვს )) ათენის ფასმა ძლიან მომხიბლა, გადავწყვიტე ოჯახური თრიფი მოგვეწყო საბერძნეთში, რადგან ათენიდან ბევრ ულამაზეს კუნძულზე შეიძლება მარტივად მოხვედრა

ჩავლაგდით და მანქანით დავაწექით ქუთაისისკენ, ჩემი დანიელი 4 წლისაა და გიჟდება ისე მოსწონს როცა სადღაც მივდივართ, უკვე მოასწრო და ამ 4 წელში 8 ქვეყანაში იმოგზაურა))

მივედით ქუთაისში ისე რომ ბავშვი არ დაღლილა საერთოდ, რადგან იცოდა აეროპორტში მივდიოდით და მთელი გზა ისეთი აჟიტირებული და გახარებული იყო დაღლისთვის არ ეცალა. მივუახლოვდით თუ არა ქუთაისის აეროპორტს, ვიზზის თვითმფრინავს მოკრა თვალი, მაგრად მოსწონს ვიზზეარის ბრენდირება, ანუ ის ყველასთვის ნაცნობი დასამახსოვრებელი ფერები, რაც მისთვის ფრენასთან და მოგზაურობასთან ასოცირდება

გავიარეთ რეგისტრაცია, ბორდინგი, წააგორიალა თავის პატარა ჩანთა და ჩავსხედით, ჩვენი ბორტგამცილებლები ღიმილით დაგვხვდნენ და დანიელს კარგი ფრენა უსურვეს, ამასაც ძაან უხაროდა ქართულად რომ ელაპარაკებოდნენ, 2 საათზე ოდნავ მეტი და ათენში დავფრინდით, ამ ხნის განმავლობაში დანიელს გემრიელად ეძინა, ზოგადად ფრენისას ბავშვებს მარტივად ეძინებათ, თუ ბავშვი შედარებით პატარაა 1-2 წლის და არ იძინებს, გირჩევთ აიპადზე ან მობილურში ჩაუწეროთ მულტფილმები და აყურებინოთ, მე ეგრე ვაკეთებდი ხოლმე, როცა ბევრად პატარა იყო და არასდროს გვქონია პრობლემა 4-5 საათიან ფრენაზეც კი, ახლა უკვე იცის რომ თვითმფრინავში თუ დაიძინებს მალე ჩავალთ, ხოდა ასვლისთანავე ცდილობს დაძინებას))

ათენში ერთი დღე გავჩერდით და მეორე დღეს დილით უკვე მეორე ფრენა გვქონდა კუნძულ მიკონოსისკენ, დილით 7ზე გავაღვიძე დანიელი, მამა ადე უნდა გავფრინდეთ ისევ მეთქი და წამოხტა ეგრევე სიხარულით😁❤️

მიკონოსზე ერთი ღამით გავჩერდით და მეორე დღეს გემით წავედით კუნძულ კრეტაზე, გემით ვიმგზავრეთ 5 საათი და აქაც არ შევუწუხებივართ ბავშვს, ხან ეძინა, ხან თამაშობდა თავისთვის რაღაცას, მე უფრო შევწუხდი გემზე ვიდრე ის)) იცოდა კრეტაზე რომ ჩავიდოდით, იცურავებდა ზღვაში და ამიტომ არ იღლებოდა მგზავრობით, მიზანი ქონდა და მისკენ მიიწევდა შემართებით

ასე რომ ვინც ბავშვის გამო იკავებთ თავს და არ მიდიხართ სამოგზაუროდ სულ ტყუილად, თან თუ ორნი ან სამნი არიან ხო მითუმეტეს, ერთად მაგრად გაერთობიან.“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ სკოლასთან დამოკიდებულების მიხედვით მშობლის სამი ტიპის შესახებ ისაუბრა და მათი მახასიათებლები აღწერა:

„პირველ რიგში, შევეხოთ მშობლის გარკვეულ ტიპებს. კონტროლის მიხედვით ასე იყოფა: პირველი, ​მშობელი სრულად აკონტროლებს სკოლას, არ აკონტროლებს შვილს. მეორე ვარიანტია, რომ სრულად აკონტროლებს შვილს, არ აკონტროლებს სკოლას. მესამე ვარიანტია, რომ არც შვილს არ აკონტროლებს და არც სკოლას. ასეთ მშობელს ეხვეწებიან ხოლმე, იქნებ ნიშანი მაინც გაიგო და ჟურნალში ჩაიხედო. მშობელს მიშვებული აქვს ეს პროცესი.“

ზურაბ მხეიძის თქმით, მშობელი, რომელიც სკოლას აკონტროლებს, სასწავლო დაწესებულებაში არ უყვართ:

„თუ არის მშობელი, რომელიც სულ სკოლას აკონტროლებს, ყველაფერზე პრეტენზია აქვს: აგურზე, საპირფარეშოს სუნზე, თუ მისი შვილი არ სწავლობს ან ვერ სწავლობს, მთლიან პასუხისმგებლობას აკისრებს სკოლის მხარეს. ასეთი მშობლები სკოლას თვითონ არ უყვარს ხოლმე. შეიძლება ხშირად ასეთ მშობელზე თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს...“

ზურაბ მხეიძემ აღნიშნა, რომ შვილის მუდმივი კონტროლი და სკოლის მიმართ ლოიალური დამოკიდებულება ბავშვს უსამართლობის განცდას უჩენს:

„მეორე მომენტი, როდესაც შვილს აკონტროლებს მუდმივად და სკოლა უკონტროლოდ რჩება მშობელს, შვილია დამნაშავე ყველაფერში. ასეთ შემთხვევაში ცუდ შედეგს ვღებულობთ ბავშვთან ურთიერთობაში, იმიტომ, რომ შეიძლება გავაჩინოთ არასამართლიანობის კომპონენტი. შეიძლება სკოლა იყოს არასწორი და მე მაინც ჩემს შვილთან ვარჩევდე ურთიერთობებს. ეს ბავშვზე იმოქმედებს.“

„კიდევ ერთი სიტუაციაა, რომლითაც სკოლა სარგებლობს.​ ბავშვები დღის დიდ ნაწილს ატარებენ სკოლაში. ზოგიერთ მშობელს განცდა რჩება, რომ ეს ბავშვები მძევლები არიან ვიღაცების ხელში. მშობლებმა იციან, რომ მათ მიერ სკოლის კრიტიკული შეფასება, შესაძლოა, აისახოს შემდეგ ომში ბავშვთან ურთიერთობაში. ამ მხრივ მე ვუფრთხილდები, რომ სკოლაში მასწავლებელი არ გაბრაზდეს, არ ეწყინოს, დირექტორს არ ეწყინოს,“ - აღნიშნა ზურაბ მხეიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად