Baby Bag

„დღეს, 40 წლის ასაკში თუ მკითხავთ, რა არის ყველაზე მნიშვნელოვანი ამ ქვეყანაზე, გეტყვით, რომ ეს არის - სიყვარული...“

„დღეს, 40 წლის ასაკში თუ მკითხავთ, რა არის ყველაზე მნიშვნელოვანი ამ ქვეყანაზე, გეტყვით, რომ ეს არის - სიყვარული...“

„მე დღეს 40 წლის გავხდი.


14,400 დღეა მზის ამოსვლას ვუყურებ, მერე ღამდება, ხან წვიმს, თოვს, მოღრუბლულია, თუმცა აღქმა რომ ეს ყველაფერი გარდა ყოველდღიურობისა, ძალიან მნიშვნელოვანია, ჩემში 35 წლის შემდეგ დაიწყო. ნაოჭების თვლასთან ერთად აღვიქვი წლები და გავაცნობიერე, რომ 40 წელი არც ცოტაა და არც ბევრი იმისათვის, რომ განვლილ გზას გადახედო და შეაფასო კიდევ.


არც გრძელია და არც მოკლე, იმისათვის, რომ ბევრი რამ გადააფასო და რაღაცეების თავიდან დაწყება მოინდომო.


40 წელი შეიძლება იყოს ცხოვრების ნახევარი, ან ნახევარზე ნაკლები, თუმცა, მთავარი ეს არის, მთავარია ამ ყველაფერზე დაფიქრდე….


მე დავფიქრდი. შინაგანმა ხმამ და გარემო ფაქტორებმაც ბევრი რამ მიკარნახა და დამანახა. მივხვდი, რომ სურვილის შემთხვევაში არაფერია შუძლებელი და შემდეგ მივიღე გადაწყვეტილება რომ ყველაფერი თავიდან დამეწყო და დღეს, ამ ასაკში ვარ საკუთარ თავში დარწმუნებული, საკუთარი გადაწყვეტილების შედეგით თავდაჯერებული და რაც მთავარია,
ვარ ბედნიერი!


დღეს, 40 წლის ასაკში თუ მკითხავთ რა არის ყველაზე მნიშვნელოვანი ამ ქვეყანაზე გეტყვით რომ ეს არის - სიყვარული.


სიყვარული ადამიანების, საკუთარი თავის, ქვეყნის, და ყველაფრის, რაც თავად შექმენი.


მე დღეს 40 წლის გავხდი და თავი უნდა დავანებოთ ასაკზე ფიქრს და მითუმეტეს დარდს, ბოლომდე აღვიქვათ ყველაფერი რაც ამ წლებმა დაგვიგროვა, მოგვიტანა, გვასწავლა, უნდა აღვიქვათ და შევირგოთ.
უნდა შევირგოთ ყველა ემოცია რაც განგვიცდია, ყველა მოგონება რომელიც ჩვენი ცხოვრების ნაწილია, შევირგოთ ყველაფერი რაც გვქონია და გვაქვს და არაფერზე ვთქვათ უარი რაც ძალიან გვინდა.


დრო არ ჩერდება, დრო მიდის და ხვალ უფრო დიდები ვიქნებით ვიდრე დღეს ვართ და ხვალ, ჩვენი განვლილი გზის მეხსიერების ბარათზე შემონახული ამბები მხოლოდ პოზიტიურ ემოციებს უნდა გვაწვდიდეს… მხოლოდ უნდა გვეღიმებოდეს… და 40 წლის შემდეგაც უნდა გვიყვარდეს.


ყველას ვინც საერთოდ დაიბადეთ ამ ქვეყანაში, ულამაზეს და უმაგრეს, პატარა მაგრამ ჯადოსნურ საქართველოში გილოცავთ დაბადების დღეს. ვინც სხვაგან დაიბადეთ თქვენც და გისურვებთ ბედნიერებას, თავისუფლებას და სიყვარულს.“


აღნიშნულ პოსტს ჟურნალისტი ნანუკა ჟორჟოლიანი ნანუკა ჟორჟოლიანის შოუს ოფიციაურ ფეისბუქ გვერდზე აქვეყნებს. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ეს სრულიად გასაგებია ახლა, იმიტომ რომ ომია!! არაა დრო ჩვეულებების...''

,,ეს სრულიად გასაგებია ახლა, იმიტომ რომ ომია!! არაა დრო ჩვეულებების...''

ბო­ჭო­რიშ­ვი­ლის კლი­ნი­კის გე­ნე­რა­ლუ­რი დი­რექ­ტო­რი და­ვით გა­დე­ლია მოსახლეობას მიმართავს. გთავაზობთ, მის მიმართვას უცვლელად:

,,მიდის გლობალური ომი და ჩვენი ქვეყანა, სამწუხაროდ, თავით- ფეხებამდე ჩართულია ამ ომში, მიკროსამყაროსთან ომში.

ომის დროს დამახასიათებელია ადამიანების (ყველა დონეზე-ქვეყნების, სოფლის, თუ უბნის) ტრადიციების, ჩვევების შეჩერება-ან, ზოგჯერ, მივიწყებაც კი! ყველა ამჩნევთ, რომ მისალმებისას უკვე არავინ არსად არ ართმევენ ხელს, არაა მისასალმებელი ხვევნა - კოცნა (ჩვენშიც გავრცელებული იყო). 

მათთვის, ვისაც კიდევ აქვს ეჭვები ომთან დაკავშირებით, ვეტყვი: ისეთი გააფთრებული ომია, რომ ქართველები იძულებული ვართ ჩვენთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი, მიცვალებულთა ამქვეყნიურად უკანასკნელი პატივგების ძალიან მყარი ტრადიციებიც კი შევაჩეროთ! თითქმის ყველა გარდაცვლილი, კოვიდით დაავადებული, იმარხება უმოკლეს დღეებში. ძალიან ხშირად - იმავე დღესაც! ისეთ ადამიანებს ვკრძალავთ ყოველგვარი პანაშვიდების, ქელეხების და სათანადო დატირების გარეშე, რომლებიც თავად იყვნენ აუარება ჩვენთაგანის მეოხი მსგავს შემთხვევებში... და ეს სრულიად გასაგებია ახლა, იმიტომ რომ ომია!! არაა დრო ჩვეულებების..

არაა დრო ბევრი რამის.. რაც შეიძლება ნაკლები დანაკარგებით უნდა გამოვიდეთ ამ ომიდან. ჩემი აზრით, არც 24 დეკემბრიდან 3 იანვრამდე შეზღუდვების შეჩერებაა სწორი. გადავიაროთ ერთი ახალი წელი შედარებით მოკრძალებით, როგორც ომიანობას შეჰფერის.

გავრცელების ჯაჭვი უნდა გავწყვიტოთ!

მკურნალობაზე მნიშვნელოვანი და ეფექტური - პროფილაქტიკაა!'' - აღნიშნავს დავით გადელია. 

წაიკითხეთ სრულად