Baby Bag

„უფალს მხოლოდ დათის გამოჯანმრთელება სთხოვა, რომელიც კლინიკაშიც მოინახულა და გვჯერა ამ თხოვნას შეუსრულებს მეგობარი უფალი,“- 8 წლის გიორგის დედა ემოციურ პოსტს აქვეყნებს

„უფალს მხოლოდ დათის გამოჯანმრთელება სთხოვა, რომელიც კლინიკაშიც მოინახულა და გვჯერა ამ თხოვნას შეუსრულებს მეგობარი უფალი,“- 8 წლის გიორგის დედა ემოციურ პოსტს აქვეყნებს

8 წლიოს გიორგის, რომელსაც შუასაყრის სიმსივნე აქვს ისრაელში ურთულესი ოპერაცია ჩაუტარდა. გიორგის დედამ, ნათია ზარიძემ სოციალურ ქსელში შვილის ჯანმრთელობის მდგომარეობის შესახებ ვრცელი პოსტი გამოაქვეყნა. მისი თქმით, ოპერაციამდე გიორგი მხოლოდ ავარიის დროს დაშავებული 8 წლის დათის გამოჯანმრთელებისთვის ლოცულობდა:

„დღის რეპორტი ჩვენთვის უძვირფასესი ადამიანებისთვის.

როგორც იცით, გუშინ ისრაელში ქირურგების უმაგრესმა გუნდმა წარმატებით დაასრულა ურთულესი ოპერაცია, რომელშიც თქვენ უდიდესი წვლილი მიგიძღვით, რისთვისაც კიდევ ერთხელ გიხდით უდიდეს მადლობას.

სრულად ამოაჭრეს ორგანო-თიმუსი,

ფილტვის გარკვეული უბანი

ძვალზე ჩაზრდილი სათუთად „აფხიკეს,” სავარაუდოდ ნერვები არ დაზიანდა.

და ყველა ის წარმონაქმნი, რომელიც გიოს სიცოცხლეს საფრთხეს უქმნიდა!

მოუთმენლად ველოდებით მორფოლოგიის პასუხს - რომ ზუსტად გავიგოთ სიმსივნის თვისება, კარგის მოლოდინი გვაქვს და ცუდს არც ვუშვებთ.

ახლა რაც შეეხება გიოს მდგომარეობას... აქვს ტკივილები და სიცხე 37.8 - რაზეც ექიმები ამბობენ რომ ნორმალურია პოსტოპერაციულ პერიოდში...უკეთებენ გამაყუჩებლებს...ძალიან წუხს და არ ჭამს არაფერს .

დღეს ამოუღეს მილი, რაც დამატებით დისკომფორტს უქმნიდა და მალე უკეთესად იგრძნობს თავს.

ვინც იცნობთ გიოს, გეცოდინებათ როგორი მზრუნველია, როგორ უყვარს სიცოცხლე, როგორ უყვარს ადამიანები, როგორ უყვარს თავისი მეგობარი უფალი და შეუძლებელი იყო ოპერაციის დროს მის „მეგობარს" დაეშვა რამე გართულებულიყო...ყველა ის რისკი, რაზეც ხელი მომაწერინეს და რაც ძალიან გვაშინებდა, არ დაუშვა უფალმა...ნამდვილად დაიმსახურა ეს ჩვენმა სიკეთე ბიჭმა.

„უფალს არ ვთხოვ ჩემს თავზე არაფერსო, ის ხომ ჩემი მეგობარია და არ დაუშვებს რამე დამიშავოსო", არ ვიცი რა ვთქვა, წარმოუდგენლად კეთილი გულის.მხოლოდ დათის გამოჯანმრთელება სთხოვა, რომელიც კლინიკაშიც მოინახულა და გვჯერა ამ თხოვნას შეუსრულებს „მეგობარი უფალი.“

თქვენთან კი მხოლოდ ორი თხოვნა გვაქვს, ილოცეთ გიოსთვის რომ ლაბორატორიიდან კარგი პასუხები მოგვივიდეს და მეორე, დაგვეხმარეთ პოსტის გავრცელებაში.

წინ რეაბილიტაციის დიდი გზა აქვს გასავლელი, კლინიკაში გატარებული ყველა საათი კოლოსალური თანხები ჯდება და გვჯერა, არც ახლა მიატოვებთ გიოს. სრულიად უცხო ადამიანები გახდით ჩვენთვის სიკეთის გმირები. არ ვკარგავთ თქვენს იმედს, გვჯერა თქვენი სიყვარულის, გვჯერა იმ დადებითი ენერგიების, რასაც გიოსთვის გვიგზავნით და გვჯერა ლოცვის, რომელსაც არ იშურებთ.

1 თვის წინ, გიოს ერთერთმა გულშემატკივარმა დაგვიწერა, ყველამ ჩვენი აგური რომ დავდოთ აუცილებლად ავაშენებთ გიორგისთვის ხიდს ისრაელამდე და კვლავ საქართველოსკენო, ისრაელამდე ნამდვილად ავაშენეთ გზა

მადლიერებით სავსე მაქვს გული

მადლობა, მადლობა, მადლობა

#გვიყვარხართ

#გვეიმედებით

თიბისი: #GE98TB7222945068100007

საქ.ბანკი: #GE28BG0000000161845873

მიმღები: ნათია ზარიძე (დედა)

- ბილაინი/მაგთი

საზღვარგარეთიდან დონაცია: https://www.paypal.com/paypalme/natiazaridze

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვმა „მინდასა“ და „უნდას“ შორის განსხვავება უკვე 7 წლის ასაკში უნდა იცოდეს,“ - თამარ გაგოშიძე

„ბავშვმა „მინდასა“ და „უნდას“ შორის განსხვავება უკვე 7 წლის ასაკში უნდა იცოდეს,“ - თამარ გაგოშიძე

თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში სიზარმაცის პრობლემის და მისი დაძლევის მეთოდებზე ისაუბრა. მან სიზარმაცის გამომწვევი მიზეზები დაასახელა:

„სიზარმაცე აბსტრაქტული ტერმინია. რა არის სიზარმაცე? როდესაც ცდილობ, რომ აუცილებელი გასაკეთებელი არ გააკეთო, თავი აარიდო ან გადაწიო. რისი შედეგია ე.წ. სიზარმაცე? 14 წლის ასაკში არის უკვე გვიანი ბავშვის ინტერესების გაღვიძება. ექვსი წლის ბავშვი, რომ რაღაცებს გეკითხება, ცნობისმოყვარე რომ არის, შენ რომ არ გცალია, კითხვებზე პასუხს რომ არ აძლევ და შენი საქმეებით ხარ დაკავებული, ​ეს ცნობისმოყვარეობა მერე ქრება. ცნობისმოყვარეობა გადადის მერე შრომისმოყვარეობაში. მასწავლებელიც და მშობელიც ამ გადასვლას აბრკოლებს ძალიან ხშირად, იმიტომ, რომ არ სცალიათ.“

თამარ გაგოშიძემ ხაზი გაუსვა ბავშვთან დისკუსიის მნიშვნელობას:

„ჩვენ უნდა შევხედოთ ჩვენს თავს, ძალიან ხშირად ​ხომ არ ვაიძულებთ ბავშვს, რომ აუცილებლად ეს გააკეთოს. ბუნებრივია, რომ ვაიძულებთ, იმიტომ, რომ სხვა გზა არ გვაქვს. ჩვენ მოგვიწევს დისკუსია, რატომ უნდა ისწავლოს ბავშვმა. 6-7 წლის ასაკში ეს ასე არ არის, თუმცა 14 წლის ბავშვთან დისკუსია არის ძალიან მნიშვნელოვანი. ხშირად მოსულან ჩემთან მშობლები და უთქვამთ: „ბავშვს ვეუბნები, რომ აი, ის მენაგვე იქნები.“ არაფრით არ შეიძლება ამის თქმა. რას ნიშნავს, მენაგვე იქნები?! მენაგვე ადამიანი არ არის, პერსონა არ არის და საქმე არ არის მენაგვეობა?! ასეთი ტიპის ტექსტები, რომ შენ თუ არ ისწავლე, არ იქნები ისეთი, როგორიც მე მინდა, არის მიუღებელი სტრატეგია. ბავშვი გრძნობს, რომ ეს არ არის სწორი და უბრალოდ ლოზუნგია მშობლის მხრიდან.“

თამარ გაგოშიძემ მშობლებს ურჩია შვილების ინტერესები აღმოაჩინონ და თავადაც დაინტერესდნენ იმით, რაც ბავშვს აინტერესებს:

„ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ​აღმოვაჩინოთ ჩვენი შვილის ინტერესი. ჩვენ უნდა დავინტერესდეთ, რა თამაშებით თამაშობს ჩვენი შვილი და ერთხელ მაინც მასთან ერთად ვითამაშოთ ეს თამაში. თუ თამაში მძიმე და აგრესიულია, მარტო აკრძალვა არ უშველის. ამ შემთხვევაში დისკუსია აუცილებელია. დისკუსიაში უნდა გამოიწვიო ბავშვი, რომ აუხსნა რატომ არის მნიშვნელოვანი მან განახორციელოს „უნდას“ შესაბამისი აქტივობა. ბავშვმა „მინდასა“ და „უნდას“ შორის განსხვავება უკვე 7 წლის ასაკში უნდა იცოდეს. ზუსტად მაშინ არის კრიტიკული პერიოდი, 14 წელიც არის კრიტიკული პერიოდი. ამ ასაკშიც ბავშვს სიამოვნება უნდა, ისევე როგორც, 6-7 წლის ასაკში."

„ჩვენი სკოლები იმისთვის არის, რომ უსიამოვნება მიანიჭონ  და ​ვისაც სწავლა უყვარს, იმასაც გადააყვარონ. მშობელი რას ეუბნება შვილს? „შენ თუ ისწავლი, გექნება ბევრი ფული.“ ძალიან არამყარი არგუმენტია, მინდა გითხრათ. რაც უფრო არ ისწავლი, უფრო მეტი ფული გექნება ხანდახან ჩვენს ქვეყანაში. სწავლისთვის სწავლა, პროცესისგან სიამოვნების მიღება? აქ არის სწორედ ძაღლის თავი დამარხული: ყოფნა თუ ფლობა? ჩვენ ფლობის რეჟიმში ვართ სულ,“ - აღნიშნულ საკითხებზე თამარ გაგოშიძემ რადიო იმედის ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო იმედი

წაიკითხეთ სრულად