Baby Bag

„უფალს მხოლოდ დათის გამოჯანმრთელება სთხოვა, რომელიც კლინიკაშიც მოინახულა და გვჯერა ამ თხოვნას შეუსრულებს მეგობარი უფალი,“- 8 წლის გიორგის დედა ემოციურ პოსტს აქვეყნებს

„უფალს მხოლოდ დათის გამოჯანმრთელება სთხოვა, რომელიც კლინიკაშიც მოინახულა და გვჯერა ამ თხოვნას შეუსრულებს მეგობარი უფალი,“- 8 წლის გიორგის დედა ემოციურ პოსტს აქვეყნებს

8 წლიოს გიორგის, რომელსაც შუასაყრის სიმსივნე აქვს ისრაელში ურთულესი ოპერაცია ჩაუტარდა. გიორგის დედამ, ნათია ზარიძემ სოციალურ ქსელში შვილის ჯანმრთელობის მდგომარეობის შესახებ ვრცელი პოსტი გამოაქვეყნა. მისი თქმით, ოპერაციამდე გიორგი მხოლოდ ავარიის დროს დაშავებული 8 წლის დათის გამოჯანმრთელებისთვის ლოცულობდა:

„დღის რეპორტი ჩვენთვის უძვირფასესი ადამიანებისთვის.

როგორც იცით, გუშინ ისრაელში ქირურგების უმაგრესმა გუნდმა წარმატებით დაასრულა ურთულესი ოპერაცია, რომელშიც თქვენ უდიდესი წვლილი მიგიძღვით, რისთვისაც კიდევ ერთხელ გიხდით უდიდეს მადლობას.

სრულად ამოაჭრეს ორგანო-თიმუსი,

ფილტვის გარკვეული უბანი

ძვალზე ჩაზრდილი სათუთად „აფხიკეს,” სავარაუდოდ ნერვები არ დაზიანდა.

და ყველა ის წარმონაქმნი, რომელიც გიოს სიცოცხლეს საფრთხეს უქმნიდა!

მოუთმენლად ველოდებით მორფოლოგიის პასუხს - რომ ზუსტად გავიგოთ სიმსივნის თვისება, კარგის მოლოდინი გვაქვს და ცუდს არც ვუშვებთ.

ახლა რაც შეეხება გიოს მდგომარეობას... აქვს ტკივილები და სიცხე 37.8 - რაზეც ექიმები ამბობენ რომ ნორმალურია პოსტოპერაციულ პერიოდში...უკეთებენ გამაყუჩებლებს...ძალიან წუხს და არ ჭამს არაფერს .

დღეს ამოუღეს მილი, რაც დამატებით დისკომფორტს უქმნიდა და მალე უკეთესად იგრძნობს თავს.

ვინც იცნობთ გიოს, გეცოდინებათ როგორი მზრუნველია, როგორ უყვარს სიცოცხლე, როგორ უყვარს ადამიანები, როგორ უყვარს თავისი მეგობარი უფალი და შეუძლებელი იყო ოპერაციის დროს მის „მეგობარს" დაეშვა რამე გართულებულიყო...ყველა ის რისკი, რაზეც ხელი მომაწერინეს და რაც ძალიან გვაშინებდა, არ დაუშვა უფალმა...ნამდვილად დაიმსახურა ეს ჩვენმა სიკეთე ბიჭმა.

„უფალს არ ვთხოვ ჩემს თავზე არაფერსო, ის ხომ ჩემი მეგობარია და არ დაუშვებს რამე დამიშავოსო", არ ვიცი რა ვთქვა, წარმოუდგენლად კეთილი გულის.მხოლოდ დათის გამოჯანმრთელება სთხოვა, რომელიც კლინიკაშიც მოინახულა და გვჯერა ამ თხოვნას შეუსრულებს „მეგობარი უფალი.“

თქვენთან კი მხოლოდ ორი თხოვნა გვაქვს, ილოცეთ გიოსთვის რომ ლაბორატორიიდან კარგი პასუხები მოგვივიდეს და მეორე, დაგვეხმარეთ პოსტის გავრცელებაში.

წინ რეაბილიტაციის დიდი გზა აქვს გასავლელი, კლინიკაში გატარებული ყველა საათი კოლოსალური თანხები ჯდება და გვჯერა, არც ახლა მიატოვებთ გიოს. სრულიად უცხო ადამიანები გახდით ჩვენთვის სიკეთის გმირები. არ ვკარგავთ თქვენს იმედს, გვჯერა თქვენი სიყვარულის, გვჯერა იმ დადებითი ენერგიების, რასაც გიოსთვის გვიგზავნით და გვჯერა ლოცვის, რომელსაც არ იშურებთ.

1 თვის წინ, გიოს ერთერთმა გულშემატკივარმა დაგვიწერა, ყველამ ჩვენი აგური რომ დავდოთ აუცილებლად ავაშენებთ გიორგისთვის ხიდს ისრაელამდე და კვლავ საქართველოსკენო, ისრაელამდე ნამდვილად ავაშენეთ გზა

მადლიერებით სავსე მაქვს გული

მადლობა, მადლობა, მადლობა

#გვიყვარხართ

#გვეიმედებით

თიბისი: #GE98TB7222945068100007

საქ.ბანკი: #GE28BG0000000161845873

მიმღები: ნათია ზარიძე (დედა)

- ბილაინი/მაგთი

საზღვარგარეთიდან დონაცია: https://www.paypal.com/paypalme/natiazaridze

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასე არაფრით არ შეიძლება ბავშვების დაშინება, საშინელებაა ეს,“ - თამარ გაგოშიძე ბავშვებში კოვიდით გამოწვეულ სტრესზე

„ასე არაფრით არ შეიძლება ბავშვების დაშინება, საშინელებაა ეს,“ - თამარ გაგოშიძე  ბავშვებში კოვიდით გამოწვეულ სტრესზე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მიერ ბავშვის დაშინების ნეგატიურ შედეგებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვთან საუბრისას ლინგვისტიკის კონტროლი აუცილებელია:

​როდესაც მშობელი თავისდაუნებურად აშინებს ბავშვს, თვითონ არის პანიკაში და ბავშვს ეუბნება: „ხელი ამას არ მოკიდო, ხელი იმას არ მოკიდო,“ ეს არ შეიძლება. ყველაფერს ვერ გავაკონტროლებთ. ამ კონტროლის ზომა უნდა ვიცოდეთ. ჩვენ უნდა გავარკვიოთ, რისი გაკონტროლება შეგვიძლია. რასაც ვერ გავაკონტროლებთ, უნდა დავივიწყოთ.“

​თამარ გაგოშიძის თქმით, სტრესის შესამცირებლად ჩვენი რესურსები და გარემოს მოთხოვნები უნდა დავაბალანსოთ:

„გარემოს მოთხოვნები და ჩვენი რესურსები უნდა დავაბალანსოთ. მაშინ აღარ გვექნება ასეთი სტრესული მდგომარეობა. თუ ჩვენ კარგად გავაცნობიერებთ, რასთან გვაქვს საქმე, რისი გაკონტროლება შეგვიძლია და რისი არა, ასეთი არც შფოთვა გვექნება და არც სტრესული განცდა. მე, როგორც უფროსი, თუ ასე შევაშინებ ბავშვს, თუ სულ ვუმეორებ, რომ თუ ხელი არ დავიბანეთ, აგერ ბებოს გადაედება, ბებო მოკვდება, საშინელებაა ეს.“

„ბავშვს შფოთვა ეწევა, სიკვდილის შიში მოდის, მით უმეტეს, ექვს წლამდე ასაკში ეს ძალიან ხშირია ისედაც, ყოველგვარი კორონას გარეშე. ამ ასაკში წარმოსახვა ვითარდება და ეს ძალიან ბუნებრივია. ასე არაფრით არ შეიძლება ბავშვების დაშინება. მერე შეიძლება იყოს ღამის შიშები, კოშმარები, ზოგადად შიშები, სიკვდილის შიში. ამას უკვე მერე სპეციალისტი სჭირდება. „არ შეჭამ საჭმელს, დასუსტდები და კორონა დაგემართება,“ - ასეთი შეშინებები არ გვჭირდება. ​ჩვენ უნდა ვაკონტროლოთ, რას ვეუბნებით ბავშვებს. ისინი სენსიტიურები არიან. მესამე ოთახში რომ ლაპარაკობდე, იმან იცის, რაზე ილაპარაკე. ბავშვებთან უნდა გავაკონტროლოთ ჩვენი ლინგვისტიკა,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად