Baby Bag

„რა გააკეთოს დედამ, თუ მას არც ფხვნილი აქვს და არც რძე?“ - ევგენი კომაროვსკის მძიმე კითხვა, რომელსაც პასუხს ვერავინ სცემს

„რა გააკეთოს დედამ, თუ მას არც ფხვნილი აქვს და არც რძე?“ - ევგენი კომაროვსკის მძიმე კითხვა, რომელსაც პასუხს ვერავინ სცემს

ცნობილი უკრაინელი პედიატრი ევგენი კომაროვსკი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც დედებს გამოუვალ ვითარებაში ჩვილებისთვის ძროხის რძის განზავებული ნარევის მომზადებას ასწავლის:

„შორეულ 1996 წელს, ჩემი წიგნის „თქვენი შვილის ცხოვრების დასაწყისი“ პირველ გამოცემაში, შემდეგი რამ დავწერე: „შესაძლებელია, რომ ამ წიგნის მკითხველი ცივილიზაციისგან შორს ცხოვრობს, ჰყავს ძროხა, მაგრამ არ აქვს მაღაზია, სადაც ადაპტირებულ რძის ფორმულას შეიძენს ბავშვისთვის. ამის გათვალისწინებით, ძროხის რძის გამოყენება ამგვარად შეგიძლიათ: 120 მილილიტრ გადადუღებულ რძეს დავუმატოთ 80 მილილიტრი გადადუღებული წყალი და 1,5 ჩაის კოვზი შაქარი. ძროხის განზავებული რძით ჩვილის გამოკვება ერთი თვის განმავლობაში შეგიძლიათ მისი ჯანმრთელობისთვის საფრთხის შექმნის გარეშე. ძალიან სასურველია, რომ ამ ერთი თვის განმავლობაში დაუკავშირდეთ ცივილიზებულ სამყაროს და ბავშვისთვის ადაპტირებული რძის ფორმულა შეიძინოთ. კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, ნებისმიერი ფორმულა ძროხის რძეზე უკეთესია. ის არის უფრო სუფთა, აქვს სტაბილური შემადგენლობა და შეიცავს ვიტამინებს.“

ეს რეცეპტი მე თავად არ გამომიგონია. საბჭოთა პედიატრიის სახელმძღვანელოდან ავიღე, რომელიც, სავარაუდოდ, 1968 წელს გამოიცა. 2000 წლის შემდეგ ეს ტექსტი ჩემს წიგნში აღარ შემიტანია. ის უკვე ძალიან უცნაურად და აპოკალიპტურად გამოიყურებოდა. დღეს ეს რეალობად იქცა. „რა გააკეთოს დედამ, თუ მას არც ფხვნილი აქვს და არც რძე?“ - ამ კითხვამ უკვე ბევრჯერ გაიჟღერა. ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაცია და UNICEF-ი მკაფიო პასუხს არ იძლევიან,“ - წერს ევგენი კომაროვსკი.

​წყარო

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენმა შვილმა სიამოვნებით ისწავლოს, არ გვქონდეს ჭიდაობა მეცადინეობის პროცესში, ეს კომპონენტები უნდა გავითვალისწინოთ,“- თამარ გაგოშიძე

„თუ ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენმა შვილმა სიამოვნებით ისწავლოს, არ გვქონდეს ჭიდაობა მეცადინეობის პროცესში, ეს კომპონენტები უნდა გავითვალისწინოთ,“- თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის სწავლის პროცესით დასაინტერესებლად მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„განათლების სისტემის მიზნები არის სწორედ ის, რომ შენ რაც შეიძლება ბევრი ცოდნა მოგცეს. კომპიუტერული სამყაროს პირობებში ეს უკვე მოძველებულია. ეს ჩემს დროს იყო ფუნდამენტური ცოდნა მნიშვნელოვანი, იმიტომ, რომ თან უნდა გეტარებინა, იმიტომ, რომ კომპიუტერი არ იყო. უფრო ნაკლებ დროს დახარჯავდი, ვიდრე მერე რომ ბიბლიოთეკაში გევლო. მთელი ჩვენი პროგრამები, სილაბუსები გავსებულია ინფორმაციით, რომლის გადამუშავების სტრატეგიასაც არ ვასწვალით ჩვენ ბავშვებს. შესაბამისად თვითკომპეტენტურობა კლებულობს, ამდენს მაინც ვერ ითვისებს და დემოტივაციაც იწყება. ეს არის ის კომპონენტები, რომელიც ჩვენ, როგორც მშობლებმა უნდა გავითვალისწინოთ, თუ ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენმა შვილმა სიამოვნებით ისწავლოს, არ გვქონდეს ჭიდაობა, საომარი ბატალიები მეცადინეობის პროცესში.“

„ჩვენ არ გვჯერა ხოლმე, რომ ჩვენი შვილი რაღაცას თავისით გააკეთებს. ხშირად მშობელი გვეუბნება ხოლმე, მე თუ არ დავჯექი, მე თუ არ ვუთხარი, მე თუ არ გავაკეთე, არ აკეთებს. აქ ყველაზე მთავარ საკითხთან მივდივართ. თვითკომპეტენტურობას სჭირდება პასუხისმგებლობა და არჩევანი. ჩემი არჩევანია, ამას გავაკეთებ თუ არა. თუ ამას არ გავაკეთებ და შემდგომში მოჰყვება სანქცია მასწავლებლის მხრიდან, ვისწავლი იმას, რომ თვითონ მომიწევს ამის კეთება. დედაჩემი რომ მეუბნება: ამის მერე ის უნდა გააკეთო, იმის მერე ეს უნდა გააკეთო, შიგნით ეს სქემა არ მიყალიბდება. ძალიან დიდი ძალისხმევა გვჭირდება მშობლების დასაჯერებლად, რომ შეთანხმდით, მიეცით ბავშვს გეგმა და თვითონ აკეთოს. რომ ვერ გააკეთოს, თვითონ უნდა აგოს პასუხი და არა თქვენ. უნდა იყოს ბავშვი წარუმატებელი, უნდა დაუშვას შეცდომა, რომ ამით ისწავლოს წინააღმდეგობის გადალახვა. ჩვენ გვაქვს ძალიან კარგი შედეგები რთული განვითარების ბავშვებთანაც კი, როდესაც ასეთ მიდგომას ვიყენებთ. ძალიან მნიშვნელოვანია ინტერესი, ბავშვის ცნობისმოყვარეობის დაკმაყოფილება, თვითკომპეტენტურობის განცდა, რომელიც ჩვენ უნდა აღვზარდოთ ბავშვში, ასევე შეცდომის ლეგიტიმაცია, მოლოდინი იმაზე მეტი, რისი შესაძლებლობებიც ბავშვს აქვს,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად