.jpg)
„ბოლო ხუთი წელია ეს დღე ყველაზე მძიმეა ჩემთვის, როცა დედის დღეს მილოცავენ. თუმცა ჩემი ცხოვრების ყველაზე მთავარი გადაწყვეტილება სწორედ დღეს მივიღე. როგორც კი ეს შესაძლებელი გახდება, უკრაინაში ჩავალ და ომის დროს დაობლებული ბავშვის ან ბავშვების დედა გავხდები,“- წერს მაია ასათიანი.
„როდესაც საქმეს უყურებ შენი თავის განახლებით, ჩათვალე, რომ შენს ირგვლივ სამყარო განახლდება, შენი წილი ველი შეიცვლება. შენს ეზოში, სახლში რაღაც შეიცვლება ისე, რაც მომსვლელს გაახარებს. რაში გვჭირდება სახლი და სასახლეები, თუ იქ ვიღაც არ მოგვივა და არ გაიხარებს ამით ჩვენთან ერთად?!“
შალვა ამონაშვილის თქმით, ღმერთის მიმართ ჩვენი თხოვნები უნდა შევცვალოთ:
„ახალი წელი შეხვდება მას, ვინც განიახლებს თავს. განიახლებს იმით, რომ ახედავს ღმერთს და ეტყვის: „აქამდე ხომ გეხვეწებოდი: მომეცი ეს, მომეცი ის, დამიხსენი, მიშველე, ახლა გეუბნები: მე შენ ძალიან მიყვარხარ და აი, შემოგწირე ჩემი უხიაგი ხასიათი, შემოგწირე ჩემი წყენა, გულისწყრომები, ჩემი სიძულვილები მეზობლისა და ვიღაცის მიმართ... აღარ მინდა ეს მამძიმებდეს მე... შენ წაიღე.“ როგორ ფიქრობთ, როგორი საჩუქარი იქნებოდა ეს უფლისთვის?!“
„თუ ასეთი ლოცვით შევხვდებით ახალ წელს, ახალი წელი ყველაზე უკეთესი იქნება, ყველა წარსულ წელს გადააჭარბებს. თუ ახალი წელი გასულზე უკეთესი არ იქნება, მაშინ რა გვიცხოვრია ისეთი, რომ ვიამაყოთ იმით? ყოველი წელი უნდა აჭარბებდეს წასულს. ეს ისეა, როგორც მამა და შვილი. რაც უნდა კარგი იყოს მამა, შვილმა ცოტათი უნდა გადააჭარბოს მამას. ასე გაზრდილი შვილი იქნება ნამდვილი საჩუქარი ქვეყნისა,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა
წყარო: „ამონაშვილის აკადემია“
