Baby Bag

„ეს პოსტი უშუალოდ ბატონ ღოღობერიძეს ეხება! მიხედეთ USML ტრენინგებს და ონკოლოგიას,“ - გიორგი ფხაკაძე გიორგი ღოღობერიძეს

„ეს პოსტი უშუალოდ ბატონ ღოღობერიძეს ეხება! მიხედეთ USML ტრენინგებს და ონკოლოგიას,“ - გიორგი ფხაკაძე გიორგი ღოღობერიძეს

პროფესორ გიორგი ფხაკაძესა და ექიმ გიორგი ღოღობერიძეს შორის დაპირისპირება გრძელდება. გიორგი ფხაკაძემ სოციალურ ქსელში კიდევ ერთი პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც გიორგი ღოღობერიძეს მიმართავს:

„ეს პოსტი უშუალოდ ბატონ ღოღობერიძეს ეხება!

ამ ბოლო დროს ექიმებიც იქცევიან, როგორც პოლიტიკოსები. ხალხს ექცევიან, როგორც ელექტორატს...ამბობენ იმას, რაც უმრავლესობას მოსწონსდა არა იმას, რაც სწორია ...ჰიპოკრატეს ფიცი სადაა?

მე რასაც ვსაუბრობ, არის კონკრეტულ ფაქტებზე (იხილეთ ჩემი პოსტები პირველადი წყაროებით) დაფუძნებული. ყველა ჩემი პოსტი, რეკომენდაცია ეფუძნება უშუალოდ კონკრეტულ მტკიცებულებებს, ასევე მას ემატება ჩემი 25-წლიანი გამოცდილება. სად და როგორ ვმუშაობდი, იხილეთ საიტზე.

როგორც ახალგაზრდა ონკოლოგს, წარმატებებს გისურვებთ, მაგრამ რაც შეეხება საზოგადოებრივ ჯანდაცვას, თქვენ საკმაოდ დიდი ზიანი მიაყენეთ საქართველოს. კონკრეტულად, თქვენი რამდენიმე პოსტი და სატელევიზიო გამოსვლა ვნახე, სადაც კოვიდზე საუბრობთ და ვაქცინის მნიშვნელობაზე ლაპარაკობთ ისე, როგორც ანტივაქსერი. ანუ ან არ ახსენებთ, ან „როგორც გინდათ, ისე მოიქეცითო” და ბოლო გამოსვლებმა ხომ საერთოდ... -ის, რომ თითქოს „ომიკრონი” ჩვეულებრივი სეზონური გრიპივით არის, ყოველგვარ საზღვარს გადააჭარბა. თქვენ გგონიათ, გარედან არ ჩანს, რომ თქვენ ცდილობთ ანტივაქსერების გულების მოგებას?!

და ბოლოს, უშუალოდ პოსტკოვიდზე… არ იცით, კოვიდი რას უშვრება ორგანიზმს?! არ იცით, რომ კოვიდი სეზონური გრიპი არ არის?! არ იცით, რომ კოვიდგადატანილი ადამიანების დაახლოებით 60% სხვადასხვა პოსტკოვიდური გართულება ემართაბათ და დიახ, კოვიდგადატანილ მამაკეცების დაახლოებით 37%-ში სპერმის „ხარისხი” ქვეითდება.

საჯარო პოსტების წერა და ასე შეურაცხყოფაზე გადასვლა ახალგაზრდა ექიმს ნამდვილად არ შეეფერება.

თქვენგან განსხვავებით, მე ლაიქები, ფოლოვერები და რეიტინგები არ მაინტერესებს. თქვენგან განსხვავებით, მე ჩემს „სერვისებს” არ ვყიდი არც ტელევიზიებში, არც სხვაგან.პატარა ბავშვები არ ვართ.

დრო გადის, მე რასაც ვამბობ, ზუსტად ხდება. ისე. მე ვაკრიტიკებ კოლეგებს და ვიღებ კრიტიკას, ეს არის ნორმალური პროცესი და პირადში სულ ვსაუბრობთ. ერთი პატარა რჩევა, რეიტინგები პოპულარობა დღეს გაქვს და ხვალ -არა, მაგრამ დაუსაბუთებელი კრიტიკა და, მით უმეტეს, შეურაცხყოფა ეს თქვენს ბიოგრაფიაზე დიდი ლაქაა.

მიხედეთ USML ტრენინგებს და ონკოლოგიას. ონკოლოგები ქვეყანას სჭირდება.

დიდი იმედგაცრუება, დიდი …“ - წერს გიორგი ფხაკაძე.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არიან ბავშვები, რომლებიც ისეთ სასათბურე პირობებში იზრდებიან, რომ არ წაქცეულან არასდროს,“- ფსიქოლოგი ანა მიქიაშვილი

„არიან ბავშვები, რომლებიც ისეთ სასათბურე პირობებში იზრდებიან, რომ არ წაქცეულან არასდროს,“- ფსიქოლოგი ანა მიქიაშვილი

ფსიქოლოგმა ანა მიქიაშვილმა ბავშვისთვის დამოუკიდებელი უნარ-ჩვევების ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„დიდ ასაკში, როდესაც ადამიანები არიან სრულწლოვანები, დამოუკიდებლები, მათ ბევრი ფსიქოლოგიური სირთულე აქვთ იმის გამო, რომ ზედმეტად დამოკიდებულები არიან მშობლებზე. დამოუკიდებლობა შეიძლება იყოს ფინანსური, სოციალური, გადაწყვეტილებებში დამოუკიდებლობა, ფსიქოლოგიური დამოუკიდებლობა, მშობლებისგან გამოცალკევება. დამოუკიდებლობასთან დაკავშირებით ზუსტ ზღვარს ვერ გავავლებთ. 18 წელი არ არის ის საზღვარი, რომლის გადაბიჯების შემდეგ მეორე დღეს ფინანსურად დამოუკიდებელი უნდა იყოს ადამიანი.

დამოუკიდებელი ცხოვრებისთვის მომზადება იწყება სრულიად პატარა ასაკიდან. ფსიქოლოგიაში სხვადასხვა მიდგომა ითვალისწინებს იმას, რომ თუნდაც საკუთარი საწოლიდან დამოუკიდებლად ჩამოსვლა ვასწავლოთ ბავშვს, მას ისეთი საწოლი ან სათამაშო კუთხე მოვუწყოთ, სადაც მაქსიმალურად დამოუკიდებელი იქნება. დამოუკიდებლობის ხელშეწყობა ძალიან პატარა ასაკიდან იწყება, თუნდაც წარუმატებლობის შიშთან გამკლავება. ბავშვს პატარა ასაკიდანვე უნდა ჰქონდეს გამოცდილებაში ის, რომ დაეცა და ადგა თავისით. არიან ბავშვები, რომლებიც ისეთ სასათბურე პირობებში იზრდებიან, რომ არ წაქცეულან არასდროს, არ გაფუჭებიათ არაფერი, არ გახევიათ არაფერი, იმდენად ჰიპერმზრუნველები არიან მის მიმართ ოჯახში. „ოღონდ შენ არაფერი დაგემართოს,“ „ოღონდ შენ პირში არ ჩაიდო,“ „ცუდად არ გახდე,“ - როდესაც ზედმეტ მზრუნველობას იჩენენ მშობლები ბავშვის მიმართ, მოზრდილ ასაკში პატარ-პატარა წარუმატებლობისთვის მზად არ არის ადამიანი.

შეიძლება ასეთ ადამიანს გაუჭირდეს ისეთ რისკზე წასვლა, როგორიც არის სამსახურის შეცვლა, პროფესიის შეცვლა, ახალი რამის მოსინჯვა. ისინი არ არიან მიჩვეული დამოუკიდებლად გადაწყვეტილების მიღებას. მშობლებისთვის ძალიან კომფორტულია როდესაც თვითონ იღებენ ბავშვებისთვის გადაწყვეტილებას. ბავშვი როდესაც ძალიან დამჯერია, ითვლება, რომ ის არის საოცრად კარგი შვილი. სამწუხაროდ, თავად ამ ბავშვისთვის მოზრდილ ასაკში მეტი სირთულეა ხოლმე. მან არ იცის საკუთარი აზრი როგორ დაიცვას, როგორ გამოხატოს. ზოგ შემთხვევაში მას აღარც აქვს საკუთარი აზრი, იმიტომ, რომ მშობლები წყვეტენ მის ნაცვლად ცურვაზე იაროს თუ კალათბურთზე, როგორი შარვალი მოსწონს და ა.შ.“- მოცემულ საკითხზე ანა მიქიაშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად