Baby Bag

„თუ ომიკრონი გახდება დომინანტური, ჩნდება რისკი, რომ დროის ერთ მონაკვეთში დაგროვდეს 100 000-ზე მეტი პაციენტი,“ - ბიძინა კულუმბეგოვი

„თუ ომიკრონი გახდება დომინანტური, ჩნდება რისკი, რომ დროის ერთ მონაკვეთში დაგროვდეს 100 000-ზე მეტი პაციენტი,“ - ბიძინა კულუმბეგოვი

ალერგოლოგ-იმუნოლოგმა ბიძინა კულუმბეგოვმა საქართველოში ომიკრონის შტამის გავრცელების შემთხვევაში მოსალოდნელ შედეგებზე ისაუბრა:

„გავრცელების სისწრაფის გამო დროის მოკლე მონაკვეთში, თუ ჩვენ დიდი რაოდენობით ადამიანი ავად გაგვიხდება, მაინც დიდი რისკი გვიდგება ჰოსპიტალური სექტორის გადატვირთვის და სიკვდილობის დროის მოკლე მონაკვეთში გაზრდის. მაგალითად, დღეს ქვეყანაში დელტა ვარიანტია მთავარი, 25 000 ადამიანია ინფიცირებული, რომელიც ჯერ არ გამოჯანმრთელებულა. დაგროვდა ეს რაოდენობა. დაახლოებით, 5 770 ადამიანი არის კლინიკაში მოთავსებული.“

ბიძინა კულუმბეგოვის თქმით, ომიკრონის გავრცელების შემთხვევაში ომიკრონის გავრცელება ინფიცირების შემთხვევებს გაზრდის:

„თუ ომიკრონი იანვრის მეორე ნახევრიდან გახდება დომინანტური, ჩნდება რისკი, რომ დროის ერთ მონაკვეთში დაგროვდეს 100 000-ზე მეტი პაციენტი. მიუხედავად ჰოსპიტალიზაციის შემცირებული რისკებისა, ამ პროცენტიდან გამომდინარე ბევრი ადამიანი მოხვდება კლინიკაში.“

„ვაქცინების ეფექტიანობა, სამწუხაროდ, მკვეთრად შემცირებულია. ფაიზერის ორი დოზით აცრის შემთხვევაში ომიკრონის მანეიტრალიზებელი ძალის ეფექტიანობა ლაბორატორიულად ამ ეტაპზე არის მხოლოდ 33%. ბუსტერის დამატების შემთხვევაში 75%-მდე ადის ინფიცირებისგან თავის დაცვის შესაძლებლობა,“ - აღნიშნულ საკითხზე ბიძინა კულუმბეგოვმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად