Baby Bag

„ყველაზე მთავარი, რაც უნდა შეიცვალოს არის რეცეპტისა და დანიშნულების პოლიტიკა,“ - კონკურენციის ეროვნული სააგენტოს თავმჯდომარე ირაკლი ლიქვინაძე

„ყველაზე მთავარი, რაც უნდა შეიცვალოს არის რეცეპტისა და დანიშნულების პოლიტიკა,“ - კონკურენციის ეროვნული სააგენტოს თავმჯდომარე ირაკლი ლიქვინაძე

საქართველოს კონკურენციის ეროვნული სააგენტოს თავმჯდომარემ ირაკლი ლიქვინაძემ ფარმაცევტულ ბაზარზე ახალი წესების დამკვიდრების პროცესის შესახებ ისაუბრა:

„ჩვენს შუალედურ ანგარიშში წარმოდგენილია 11 რეკომენდაცია. ეს მნიშვნელოვნად გააჯანსაღებს, უფრო კონკურენტუნარიანს და გამჭვირვალეს გახდის ფარმაცევტულ ბაზარს. რამდენიმე მნიშვნელოვანი საკითხია. ბაზარზე გვაქვს რამდენიმე კომპანიის დომინანტური მდგომარეობა. მეორე არის ჰოლდინგური სისტემები. ჩვენთან არიან კომპანიები, რომლებსაც იმპორტის დონიდან დაწყებული, საცალო ქსელი, კლინიკები დაზღვევა, მსვილი ჰოლდინგული ჯგუფებია. ჩვენი დაკვირვებით ეს რგოლები უფრო მეტად კომერციული ინტერესის მატარებელია, ვიდრე მომხმარებლისთვის საუკეთესო გადაწყვეტილების მიმცემი. ისინი მომხმარებლებს ძირითადად საკუთარ პროდუქციას სთავაზობენ.“

ირაკლი ლიქვინაძის თქმით, მთავარი პრობლემა არსებული რეცეპტებისა და დანიშნულების პოლიტიკაა:

„ჩვენ ვხედავთ მთავარ პრობლემას და გვგონია, რომ ამ ნაწილის მოწესრიგებით უნდა დავიწყოთ. ეს არის დღეს არსებული რეცეპტისა და დანიშნულების პოლიტიკა. როდესაც ადამიანს დანიშნულებას აძლევენ, ძირითადად არის კონკრეტული მითითება კონკრეტულ მედიკამენტზე, რაც მოქალაქეს არ უტოვებს სხვა არჩევანს. ამ დანიშნულ მედიკამენტს გააჩნია ბევრი ჩამნაცვლებელი მედიკამენტი, რომელიც ფასით განსხვავებულია. პირობითად, ერთი დანიშნული მედიკამენტი თუ არის 50 ლარიანი, შეიძლება მისი ათლარიანი ჩამნაცვლებელი ბაზარზე რეალურად არსებობდეს და ჰქონდეს იგივე სამკურნალო ეფექტი.“

„აქ მნიშვნელოვანია ექიმის მიდგომის საკითხიც. ექიმს უნდა ჰქონდეს გარკვეული მკურნლობის პროტოკოლი და მისი მკურნალობის მეთოდებთან ეს უნდა იყოს თანხვედრაში. ერთ-ერთი ყველაზე მთავარი, რაც უნდა შეიცვალოს არის რეცეპტისა და დანიშნულების პოლიტიკა. ოთხ წელიწადში მხოლოდ ერთი ჯგუფის მედიკამენტიდან სამი კომპანიის მაგალითზე მოქალაქე დაზოგავდა 16 მილიონ ლარს, რომ ჰქონოდა არჩევანის საშუალება. რეცეპტი საქართველოში უნდა იყოს ელექტრონული, რაც უზრუნველყოფს მის გამჭვირვალობას და უზრუნველყოფს მაკონტროლებლის მხრიდან ეფექტურ კონტროლს ამ მხრივ. ეს რეცეპტი არ უნდა იყოს ერთ კონკრეტულ მედიკამენტზე ორიენტირებული. მასში უნდა იყოს რამდენიმე ალტერნატივა,“ - აღნიშნულ საკითხზე ირაკლი ლიქვინაძემ Euronews Georgia-ს ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ Euronews Georgia

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ხანდაზმულ პაციენტს სამ პრეპარატზე მეტი არ უნდა დაენიშნოს,“ - გერიატრი დინარა რამიშვილი
​გერიატრმა დინარა რამიშვილმა ხანდაზმულ ადამიანებში მედიკამენტების მოხმარების წესების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ გარკვეული მედიკამენტები ხანდაზმულებზმა სიფრთხილით უნდა გამოიყენონ:„​არის ისეთი მე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ აკრძალვებს მივმართეთ, მოვა თუ არა პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი,“ - ნანა ჩაჩუა

„თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ აკრძალვებს მივმართეთ, მოვა თუ არა პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი,“ - ნანა ჩაჩუა

​​ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ორიდან ოთხ წლამდე ასაკის ბავშვების ქცევის თავისებურებების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ეს ბავშვის ცხოვრებაში ჯიუტობის ხანაა:

„ორი წლიდან ოთხ წლამდე ბავშვი აცნობიერებს, რომ „მე ვარ მე.“ ამიტომ ეს არის ჯიუტობის ხანა. ბავშვს უნდა, რომ ყველას ყველაფერი წაართვას, თვითონ არაფერი არ მისცეს. მშობლები შეწუხებულები არიან, იმართლებენ თავს, ამბობენ: „არ არის ასეთი ძუნწი. ეს აუცილებლად ასე უნდა გააკეთოს ბავშვმა. ამ დროს ბავშვი აცნობიერებს, ვინ არის. ბავშვი ფიქრობს: „მე ვარ მაშინ, როდესაც ეს ჩემია.“ ამიტომ უნდა, რომ მას ჰქონდეს ეს. ბავშვებმა ამ ასაკში იციან: „დედა ჩემია, არ მოკიდო ხელი.“ არ აძლევს ნივთს სხვას. იმიტომ კი არა, რომ ეს ნივთია მისთვის მნიშვნელოვანი, უბრალოდ აცნობიერებს, რომ თუ ეს ჩემია, ე.ი. მე ვარ.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, გარდამავალ ასაკამდე ბავშვებს მშვიდი, ლატენტური პერიოდი აქვთ და ისინი მშობლებს ემორჩილებიან:

„გარდამავალ ასაკამდე, გოგონებთან ეს ასაკი 9-10 წელია, ბიჭებთან 10-11 წელი, ეს ასაკი ლატენტური, ფარული პერიოდია და მშვიდად მიმდინარეობს. თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ ავკრძალეთ, კი ბატონო, დაგემორჩილება, მეტი რა გზა აქვს ბავშვს. ყველანაირი ძალა მშობლის მხარესაა. ფარულ პერიოდში მორჩილება კი ჩანს და ​მშობელი აღფრთოვანებულია, რომ რასაც ეტყვის ბავშვს, ყველაფერს აკეთებს. მოვა თუ არა უკვე პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი.“

„დავუშვათ ბავშვს არაფერი არ ავუკრძალეთ და ყველაფრის ნება დავრთეთ. შედეგი არის იგივე. ​სად გადის ზღვარი და რა არის ოქროს შუალედი? ცოდნაა მთავარი. „ხერხი სჯობია ღონესა, თუ კაცი მოიგონებსა.“ ღონეზე უფრო მნიშვნელოვანი ხერხია. ამ ხერხებზეა აქ ლაპარაკი. უნდა ვიცოდეთ, როგორ დავუშალოთ ბავშვს, როგორ ვუთხრათ: „არა, ეს არ შეიძლება.“ ვთქვათ გვაქვს ოჯახისთვის ძვირფასი ლარნაკი. ჩვენ ბავშვს ვეუბნებით ხელით, არავერბალურად: „არა, ეს არ შეიძლება.“ ამას ვამბობთ მტკიცედ, მაგრამ ეს არ არის საყვედური, ეს არ არის ბრაზი, ეს არ არის ხმის ტონის აწევა. მერე უნდა ახსნა, რატომ არ შეიძლება ლარნაკით თამაში. „ეს გატყდება და მერე აღარ იქნება.“ მესამე საფეხურია, რომ უნდა შესთავაზო ალტერნატივა, რომ მოდი, ამით ვითამაშოთ, ნახე, რა ლამაზია.ჩვენ იმ წინააღმდეგობაში, რომელსაც ვუწევთ ამ დროს ბავშვებს, მეტ დროს ვხარჯავთ. მშობელი აღზრდის პროცესში ზრდის არამარტო თავის შვილს, არამედ საკუთარ თავსაც,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნანა ჩაჩუამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად