Baby Bag

,,ეს ერთ-ერთი და უმნიშვნელოვანესი მიზეზია, თუ რატომ გვაქვს სიკვდილიანობის მაღალი მაჩვენებელი''

,,ეს ერთ-ერთი და უმნიშვნელოვანესი მიზეზია, თუ რატომ გვაქვს სიკვდილიანობის მაღალი მაჩვენებელი''
ექიმი-რეზიდენტი აკაკი ავალიანი სოციალურ ქსელში კორონავირუსით გამოწვეული სიკვდილიანობის მაღალი მაჩვენებლის მიზეზებზე წერს:

,,კოვიდ პანდემიამ კიდევ უფრო მეტად დაგვანახა საქართველოს ჯანდაცის სისტემის სისუსტე, სიკვდილიანობის მაღალი მაჩვენებელი მართლაც რომ სავალალოა ამ პატარა ქვეყნისთვის, ხშირად მისვამენ კითხვას თუ რა არის ასეთი მაღალი სიკვდილოანობის მიზეზი, ახლა შევეცდები მოკლედ აგიხსნათ. ეს ნამდვილად არ ეხება ექიმების კომპეტენციას ან იმას რომ რაიმეს არასწორად ვაკეთებთ და არასწორად ვმართავთ პაციენტებს, მთავარი მიზეზი ისევ ჯანდაცვის პირველი რგოლია, სუსტი პირველადი ჯანდაცვა განსაზღვრავს ქვეყანაში საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის სტატუს, იქიდან გამომდინარე რომ მოსახლეობსი უმეტეს ნაწილს არ აქვს შესაძლებლო(ზოგს სურვილი), რომ გეგმიურად იარონ კვლევებზე და სრულყოფილ ინფორმაციას ფლობდნენ საკუთარი ჯანმრთელობის შესახებ უამრავ პრობლეას ქმნის დღევანდელ სიტუაციაში, კლინიკაში მოხვედრილი პაციენტის კვლევა იწყება ნულიდან და გზადაგზა აღმოვაჩენთ, რომ უამრავი ქრონიკული დაავადების მატარებელია პაციენტი, რაც რათქმაუნდა განსაზღვრას მკურნალობის მიმდინარეობს, ეს პრობლემა მხოლოდ კოვიდის დროს არ წარმოქმნილა, ჩვენს ქვეყანაში აქამდეც , როდესაც პაციენტს ექმნებოდა რაიმე სერიოზული ჯანმრთელობის პრობლემა პირდაპირ რეანიმაციაში ხვდებოდა მიზეზი კი ის იყო რომ არასოდეს ყოფილა ექიმთან, არ იცოდა მისი დაავადებების შესახებ რამაც ერთიანად გამოიწვია სავალალო შედეგი და პაცინეტი მიიყვანა უმძიმეს მდგომარეობამდე.

ეს ერთ-ერთი და უმნიშვნელოვანესი მიზეზია თუ რატომ გვაქვს სიკვდილიანობის მაღალი მაჩვენებელი, ამის გამოსასწორებლად კი დღესვე უნდა დავიწყოთ მუშაობა.

გამოსავალი:

1. ყველა ადამიანს უნდა ჰქონდეს კერძო დაზღვევა, სახელმწიფომ უნდა დააფინასოს მხოლოდ ბავშვების, პენსიონრებისა და სოციალურად დაუცველების მკურნალობა.

2. გეგმიურად უნდა ვიკეთოთ კვლევები, არ მიყვარს სიტყვა „სავალდებულოს“ გამოყენება, თუმცა 6 თვეში ერთხელ ნამდვილად სავარდებულო უნდა იყოს გამოკვლევების ჩატარება.

3. ყველაზე მნიშვნელოვანი კი ჯანდაცვის პირველი რგოლის, ოჯახის ექიმის ინსტიტუტის გაძლიერებაა, რისთვისაც არაერთი გზა არსებობს, ამ ეტაპზე არ დავკონკრეტდები თუმცა ამის განხილვაც შეიძლება,'' - აღნიშნა აკაკი ავალიანმა. 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუ​ფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ღამე არ მეძინა ტკივილისგან, გაუსაძლისია...'' - ჟურნალისტი თეონა ცხომელიძე

,,ღამე არ მეძინა ტკივილისგან, გაუსაძლისია...'' - ჟურნალისტი თეონა ცხომელიძე
ჟურნალისტი თეონა ცხომელიძე კოვიდ დადებითია და უკვე მე-4 დღეა ვირუსს ებრძვის. გთავაზობთ მის პოსტს, რომელიც სოციალურ ქსელში გამოაქვეყნა. 

,,ღამე არ მეძინა ტკივილისგან, გაუსაძლისია. მეჩვენება რომ გრავიტაცია ჩემს სხეულზე 5-ჯერ ძლიერად მოქმედებს და ძალიან მაგრად ექაჩება სადღაც. განსაკუთრებით ფეხები და წელი ვერ უძლებს.
ცოტა მახველებს. როცა ინჰალატორია ჩართული, ყურსასმენებს ვიკეთებ, ვითომ არ მესმის. გადასხმა არ მჭირდება, ვსვამ პლაქვენილს. ყოველ დილით სისხლის აღება აუცილებელია, ექიმებთან კომუნიკაცია მინიმალური. მედდა ლალი ისევ ენერგიულად დაქრის, ან არ ეძინება ან არ იღლება?! სიცხე რომ არ გვაქვს, ისე გვაქებს, ვითომ ჩვენი თავდაუზოგავი შრომის შედეგია.
გვერდით ერთი წლის ბავშვია და ვერ ვიტან სავალდებულო პროცედურები რომ უწევს, ვერ იგებს რას ერჩიან, ბავშვები არ უნდა ხვდებოდნენ აქ!
ტელეფონი დამივარდა, რირშახის ტესტივითაა ეკრანზე უშველებელი ლაქა, ხან ღამურად აღვიქვამ, ხან გაბრაზებულ ზაზუნად (უნდა ვიკითხო ხომ მშვიდობა მაქვს), ვარაუდით ვწერ ტექსტებს.
ოთახის ერთი ბოლოდან მეორემდე 6 ნაბიჯია, ნახევარი ჩემია.
დილით 
Levan რეკავს ყავა მოგენატრებოდაო და ამომიგზავნა ნამცხვრებთან ერთად, გემო თითქოს გავიგე, მგონი ბრუნდება. ვიჯღნავლე- ლევანის ცოლი ექიმია აქ და თავზე აყრია საქმე, ამ დილით სამსახურში რომ მიდიოდა ორივე და ჩემი ყავა გაახსენდათ, კია საჯღნავლი.
აქ ზოგადად ძალიან გულჩვილი ხდები, დღეში რამდენჯერმე ვტირი გარანტირებულად. ხან მოწერილ გამამხნევებელ მესიჯებზე, ხან გარედან შემოსულ, ცოცხალი ქალაქის ხმაზე, ხან კირას კითხვაზე 'დე მალე მოხვალ თუ არა-მალე' და მე რომ უნდა ვუთხრა 'არა-მალე', ხან გაურკვევლობაზე. ვიკა ბუკიას ირინკამ მომიკითხა და ღნავილით მოვკვდი, რაღაცნაირი სევდიანი კავშირი რომ გვაქვს, მარტო ჩვენი, კორონული...
ჩემი კოვიდმეზობელი ნინო კარგადაა, თავისი კლასტერიდან დაურეკეს წეღან: '-კორონა როგორა ხარო?' იგუდებოდნენ სიცილით. მერე იმან იქედან თავისი კოვიდ მეზობელი გვაჩვენა 62 წლის ქალი, საწოლზე ყირაზე იდგა, ფეხები კედელზე შემოელაგებინა და იქნევდა - ვარჯიშობსო, ისევ ვიცინეთ.
უელბეკს ვკითხულობ, მაგრამ მინდა 'სამხრეთული სპილო' არ მქონდეს წაკითხული და ახლა, აქ ვკითხულობდე. ან გორგილაძეს ქონდეს რამე ახალი გამოცემულული. ქართული ამბები მინდა, ეს ევროპები ძალიან შორია ამ ნაცრისფერი პალატიდან.
კახელების იუმორი აქ რომ დავაფასე კი გითხარით. ნინო დგას გუშინ ფანჯარასთან, გარეთ იყურება... გამომხედა ცოტა ნაწყენმა 'დღესაც ღამდებაო' - ისევ ვუგუდებით... ასე ვიცინით, ვიდრე გაგვახსენდება რა საქმეზე ვართ აქ ორივე.''
წაიკითხეთ სრულად