Baby Bag

როგორ ვმართოთ ბინაზე Covid-19 დადებითი ბავშვები

როგორ ვმართოთ ბინაზე Covid-19 დადებითი ბავშვები
როგორ ვმართოთ ბინაზე Covid-19 დადებითი ბავშვები - აღნიშნულ თემაზე ექიმი ნანა სხილაძე წერს. გთავზობთ მის პ​ოსტს უცვლელად:

CDC და ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაცია (WHO) გვაწვდის ინფორმაციას , თუ როგორ უნდა დავაკვირდეთ და შეგვეძლოს სიტუაციის სწორად შეფასება ბავშვებში, რომლებსაც აქვთ დადასტურებული კოვიდ 19 ვირუსი მაგრამ მსუბუქი სიმპტომების გამო ექვემდებარებიან სახლში მკურნალობას რაც თავის მხრივ მოიცავს იზოლაციასაც!

ეს სიმპტომებია:

♦️ ცხელება - რომელიც ექვემდებარება მედიკამენტების მოქმედებას.
♦️ ხველა - მაგრამ არა სპაზმური რომელსაც ვერ ვხსნით.
♦️ ფარინგიტი - ხასიათდება მწვავედ განვითარებული ყელის ტკივილით; ცხვირის გაჭედვით.
♦️ ლარინგიტი -. მწვავე ლარინგიტის დროს ავადმყოფს აქვს ყელში ჩახეხვის, სიმშრალის შეგრძნება.
♦️ რინიტის- ცხვირის ლორწოვანი გარსის ანთება - ახასიათებს ჭარბი ექსუდატის გამოყოფა ცხვირიდან.
♦️ უმადობა და სისუსტე მაგრამ მიღებულ საკვებს ითვისებს. არ აღენიშნება მრავალჯერადი ღებინება.
♦️ გემოსა და სუნის დაკარგვა და სხვა.

P.S რათქმაუნდა ამ ჩამონათვალში არ შედის ქრონიკული დაავადების მქონე ბავშვები ‼️(ასთმა, თირკმლის უკმარისობა , გულის ქრონიკული უკმარისობა და ა.შ.) ასეთი პაციენტის ბინაზე მკურნალობა დიდი რისკია საჭიროა სიფრთხილე და მუდმივი მეთვალყურეობა❗

სიმპტომური მკურნალობა ბინაზე მკურნალობის პირობებში (რათქმაუნდა ექიმთან მუდმივი კომუნიკაციასთან ერთად) მსგავსია სხვა რესპირატორული დაავადებების.

მაგალითად: მივაღებინოთ ბავშვს დღის განმავლობაში ბევრი სითხე!

♦️ ჯანსაღი საკვები ყველანაირი ხილი და ბოსტნეული!
♦️ რძე და რძის პროდუქტები
♦️ ზღვის პროდუქტები
♦️ აუცილებელია ფიზიკური აქტივობა! (თამაში ვარჯიში)
♦️ სუფთა ჰაერზე გასეირნება! კერძო სახლის შემთხვევაში! ან ოთახის ხშირი განიავება!

არ მისცეთ უფლება ბავშვს მთელი დღით იყოს უმოძრაოდ ( კომპიუტერთან ჯდომა ტელეფონი ტელევიზორი) შეამცირეთ მაქსიმალურად!

დაიმახსოვრეთ!

მედიკამენტოზური მკურნალობის თვითნებურად დაწყება (სიცხი დამწევი პრეპარატის. ტკივილგამაყუჩებელის გარდა) დანაშაულია‼️ ამან შეიძლება გამოიწვიოს მდგომარეობის გაუარესება ‼️‼️

მშობლები ხშირად ასმევენ პატარებს დექსამეტაზონს, რაც ყოვლად დაუშვებელია მითუმეტეს კოვიდთან მიმართებაში! ‼️მას მხოლოდ ექიმი დანიშნავს საჭიროებისას.

შეგვიძლია მივცეთ D ვიტამინიმ რომლის როლი კოვიდთან მიმართებაში დიდია . მონაცემები აჩვენებს რომ D ვიტამინის დეფიციტის მქონე პირებში, კოვიდ ინფექცია უფრო რთულად მიმდინარეობდა ვიდრე იქ, სადაც მისი დეფიციტი არ იყო. 

ხშირად :

გაუზომეთ ტემპერატურა! არ მისცეთ სიცხის დამწევი პრეპარატი 38.5 მდე !
დაუთვალეთ ძილში სუნთქვა ! ბავშვების სუნთქვის სიხშირე ასაკთან ერთად იცვლება.

ახალშობილის სუნთქვა: წუთში - 40-60
0-3 თვე : 35-40 წუთში
4-12 თვემდე : 35
1-3 წლამდე 25-30
5 წლის : 25
10 წლის : 20
15 წლის - 18
მოზარდი - 16

♦️ თუ გაქვთ სატურატორი (პულსოქსიმეტრი) გაუზომეთ ჟანგბადის შემცველობა თუ შეატყობთ ქოშინს. ნორმა (92% დან 99%) უფრო დაბალი სატურაცია ჰიპოქსიის მანიშნებელია და აუცილებლად მიმართეთ კლინიკას! სატურატორის არ ქონის შემთხვევაში შეაფასეთ ბავშვის ზოგადი მდგომარეობა. სუნთქვის გაძნელება ხომ არ აქვს ციანოზი (სილურჯე) ხომ არ აღენიშნება . როგორ ხასიათზეა.
♦️ ერთ-ერთი სიმპტომი, რაც ბავშვებში ხშირად ვლინდება ფაღარათია. დიარეის დროს სითხესთან ერთად ელექტროლიტებსაც კარგავენ რაც უნდა შეივსოს აუცილებლად ბევრ სითხესთან ერთად პირობითად ჰუმანას ელექტროლიტებით რომ არ მოხდეს გაუწყლოება!

საყურადღებო და მეტ ნაკლებად საგანგაშო სიმპტომებია:

♦️ ქოშინი
♦️ ტუჩების გარშემო სილურჯე (ციანოზი)
♦️ ცენტრალური ციანოზი!!!
♦️ კანის აჭრელება !
♦️ სუნთქვის გაძნელება
♦️ დაბნეულობა
♦️ შარდის შემცირება ან არარსებობა 24 საათში !
♦️ გულისცემის აჩქარება !

P.S გულისცემის სიხშირე ასაკთან ერთად იცვლება:

მოსვენებულ მდგომარეობაში:
ახალშობილი წუთში: 135-140
1 წლის : 120-125
2წლის : 110-115
3-4 წლის წუთში : 80-120
5-6 წლის : 75-110
7-9 წლის : 70-110
10 - 16 წლის: 60-100

მნიშვნელოვანია რომ კოვიდ 19 ასოცირებული სიკვდილიანობის 33 % მოდიოდა სახლში დამძიმებულ და კლინიკაში დაგვიანებით შეყვანილ პაციენტებში. 
ამიტომ ვიყოთ ყურადღებით და ყველაფერი კარგად იქნება!

ჯანმრთელობას გისურვებთ !

ნ.სხილაძე


არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯ​გუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ აკრძალვებს მივმართეთ, მოვა თუ არა პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი,“ - ნანა ჩაჩუა

„თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ აკრძალვებს მივმართეთ, მოვა თუ არა პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი,“ - ნანა ჩაჩუა

​​ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ორიდან ოთხ წლამდე ასაკის ბავშვების ქცევის თავისებურებების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ეს ბავშვის ცხოვრებაში ჯიუტობის ხანაა:

„ორი წლიდან ოთხ წლამდე ბავშვი აცნობიერებს, რომ „მე ვარ მე.“ ამიტომ ეს არის ჯიუტობის ხანა. ბავშვს უნდა, რომ ყველას ყველაფერი წაართვას, თვითონ არაფერი არ მისცეს. მშობლები შეწუხებულები არიან, იმართლებენ თავს, ამბობენ: „არ არის ასეთი ძუნწი. ეს აუცილებლად ასე უნდა გააკეთოს ბავშვმა. ამ დროს ბავშვი აცნობიერებს, ვინ არის. ბავშვი ფიქრობს: „მე ვარ მაშინ, როდესაც ეს ჩემია.“ ამიტომ უნდა, რომ მას ჰქონდეს ეს. ბავშვებმა ამ ასაკში იციან: „დედა ჩემია, არ მოკიდო ხელი.“ არ აძლევს ნივთს სხვას. იმიტომ კი არა, რომ ეს ნივთია მისთვის მნიშვნელოვანი, უბრალოდ აცნობიერებს, რომ თუ ეს ჩემია, ე.ი. მე ვარ.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, გარდამავალ ასაკამდე ბავშვებს მშვიდი, ლატენტური პერიოდი აქვთ და ისინი მშობლებს ემორჩილებიან:

„გარდამავალ ასაკამდე, გოგონებთან ეს ასაკი 9-10 წელია, ბიჭებთან 10-11 წელი, ეს ასაკი ლატენტური, ფარული პერიოდია და მშვიდად მიმდინარეობს. თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ ავკრძალეთ, კი ბატონო, დაგემორჩილება, მეტი რა გზა აქვს ბავშვს. ყველანაირი ძალა მშობლის მხარესაა. ფარულ პერიოდში მორჩილება კი ჩანს და ​მშობელი აღფრთოვანებულია, რომ რასაც ეტყვის ბავშვს, ყველაფერს აკეთებს. მოვა თუ არა უკვე პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი.“

„დავუშვათ ბავშვს არაფერი არ ავუკრძალეთ და ყველაფრის ნება დავრთეთ. შედეგი არის იგივე. ​სად გადის ზღვარი და რა არის ოქროს შუალედი? ცოდნაა მთავარი. „ხერხი სჯობია ღონესა, თუ კაცი მოიგონებსა.“ ღონეზე უფრო მნიშვნელოვანი ხერხია. ამ ხერხებზეა აქ ლაპარაკი. უნდა ვიცოდეთ, როგორ დავუშალოთ ბავშვს, როგორ ვუთხრათ: „არა, ეს არ შეიძლება.“ ვთქვათ გვაქვს ოჯახისთვის ძვირფასი ლარნაკი. ჩვენ ბავშვს ვეუბნებით ხელით, არავერბალურად: „არა, ეს არ შეიძლება.“ ამას ვამბობთ მტკიცედ, მაგრამ ეს არ არის საყვედური, ეს არ არის ბრაზი, ეს არ არის ხმის ტონის აწევა. მერე უნდა ახსნა, რატომ არ შეიძლება ლარნაკით თამაში. „ეს გატყდება და მერე აღარ იქნება.“ მესამე საფეხურია, რომ უნდა შესთავაზო ალტერნატივა, რომ მოდი, ამით ვითამაშოთ, ნახე, რა ლამაზია.ჩვენ იმ წინააღმდეგობაში, რომელსაც ვუწევთ ამ დროს ბავშვებს, მეტ დროს ვხარჯავთ. მშობელი აღზრდის პროცესში ზრდის არამარტო თავის შვილს, არამედ საკუთარ თავსაც,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნანა ჩაჩუამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად