Baby Bag

ლოლის სიურპრიზის პოპულარულ თოჯინებს მშობლები ბოიკოტს უცხადებენ

ლოლის სიურპრიზის პოპულარულ თოჯინებს მშობლები ბოიკოტს უცხადებენ

ლოლის სიურპრიზის ახალი თოჯინების ჩაცმულობამ მშობლების აღშფოთება და გაღიზიანება გამოიწვია. დედები ხმამაღლა აცხადებენ, რომ ლოლის სათამაშოებს ამიერიდან შვილებისთვის არასდროს შეიძენენ.

მშობლები ბავშვებისთვის სათამაშოების შერჩევისას ყოველთვის უდიდესი სიფრთხილით გამოირჩევიან. ისინი ყურადღებით აკვირდებიან, რითი თამაშობენ მათი შვილები. ყველა დედა ცდილობს, რომ ბავშვმა მისი ასაკისა და განვითარების დონის შესაფერისი თოჯინებით ითამაშოს. არავის სურს, რომ სათამაშომ ბავშვს რაიმე სახის ზიანი მიაყენოს და მასზე ნეგატიურად იმოქმედოს.

ლოლის სიურპრიზის თოჯინები ბავშვებში უდიდესი პოპულარობით სარგებლობს. პატარა გოგონებს, ზოგჯერ ბიჭებსაც, ლოლის თოჯინებით თამაში ძალიან უყვართ. ბავშვებს თოჯინასთან თამაში, მისი ჩაცმა და მასთან ერთად გართობა შეუძლიათ. მათი ნაწილი ინტერაქციულია. ზოგიერთი თოჯინა წყალში ჩასმისას ტირის, ახველებს ან სხვა სახის აქტივობას ახორციელებს. კომპანიამ ისეთი თოჯინებიც გამოუშვა, რომლებიც წყალში ჩადების შემდეგ ფერს იცვლიან.

ლოლის სიურპრიზის ერთ-ერთი უახლესი თოჯინა კი წყალში ჩასმის შემდეგ ტანსაცმლით იმოსება. მთავარი პრობლემა იმაში მდგომარეობს, რომ თოჯინის ტანსაცმელი ქალის სექსუალური თეთრეულის ანალოგია.

მშობლების უდიდესი ნაწილი ლოლის თოჯინის ახალ ტანსაცმელს პროტესტს უცხადებს. ისინი თვლიან, რომ მცირეწლოვანი ბავშვებისთვის მსგავს ტანსაცმელში გამოწყობილი თოჯინით თამაში შეუფერებელი და სახიფათოა.

მშობლების დიდი ნაწილი თოჯინის მეტისმეტად გამოკვეთილ ანატომიურ აგებულებასაც იწუნებს და ამბობს, რომ აღნიშნული თოჯინა მცირეწლოვანი ბავშვებისთვის შესაფერისი არ არის. სოციალური მედია აღშფოთებული მშობლების კომენტარებმა მოიცვა. ისინი აცხადებენ, რომ აღნიშნული ბრენდის თოჯინებს არასდროს შეიძენენ და მას ბოიკოტს უცხადებენ.

მომზადებულია ​moms.com - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 


არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე
წაიკითხეთ სრულად