Baby Bag

მოძალადე მამის მკვლელობაში ბრალდებულ დებ ხაჩატურიანებს ოცი წლით თავისუფლების აღკვეთა ემუქრებათ

მოძალადე მამის მკვლელობაში ბრალდებულ დებ ხაჩატურიანებს ოცი წლით თავისუფლების აღკვეთა ემუქრებათ

2018 წლის ივლისში, მოსკოვში საკუთარი სახლის კიბეზე მოკლული მიხეილ ხაჩატურიანის გვამი იპოვეს. მამაკაცს კისრისა და გულ-მკერდის არეში მრავლობითი დაზიანება აღენიშნებოდა. მკვლელობის დღეს მიხეილ ხაჩატურიანი ფსიქიატრიული კლინიკიდან გამოწერეს. სახლში დაბრუნებულმა მამამ გოგონების დასჯა გადაწყვიტა, რადგან ჩათვალა, რომ სახლი დალაგებული არ იყო. ის შვილებს სახეში წიწაკის სპრეის ასხურებდა. მიხეილ ხაჩატურიანის უფროსმა ქალიშვილმა, კრისტინამ, რომელსაც ასთმა აქვს, გონება დაკარგა. სწორედ ამ ღამით გადაწყვიტეს დებმა ხაჩატურიანებმა მამის მოკვლა. უფროსი კრისტინა ამ დროს ცხრამეტი წლის იყო, ანჯელინა თვრამეტის, მარია კი ჩვიდმეტის.

ქალიშვილები მძინარე მიხეილ ხაჩატურიანს თავს ჩაქუჩითა და სანადირო დანით დაესხნენ. ერთ-ერთი დის ავდოკატის განცხადებით, მკვლელობის ჩადენამდე გოგონებმა სხეულზე დაზიანებები თავადაც მიიყენეს, რათა ეთქვათ, რომ თავდაპირველად მათი მოკვლა მამამ სცადა, რის შემდეგაც თავის დაცვა გადაწყვიტეს. მამის მოკვლის შემდეგ გოგონებმა პოლიციაში დარეკეს და დახმარება ითხოვეს.

მკვლელობის ჩადენიდან მეორე დღეს გოგონები დააპატიმრეს. მაშინვე გაჟღერდა, რომ ისინი წლების განმავლობაში განიცდიდნენ მამის მხრიდან სექსუალურ, ფიზიკურ და ემოციურ ზეწოლას. გასულ ზაფხულს დებს ბრალი წინასწარგანზრახული მკვლელობისთვის წარუდგინეს, რითაც სასამართლომ სრულად უგულებელყო მათ მიმართ წლების მანძილზე განხორციელებული სექსუალური და ფსიქოლოგიური ძალადობის ფაქტები.

გოგონების მხარდასაჭერად მასობრივი საპროტესტო აქციები დაიგეგმა. ხალხი მათი ბრალის გადაკვალიფიცირებას და დების ძალადობის მსხვერპლებად აღიარებას მოითხოვდა. უფროსი დები, რომლებიც დანაშაულის ჩადენის დროს სრულწოვნები იყვნენ, სასამართლოს წინაშე ერთად წარსდგებიან, ხოლო უმცროსი, რომელიც მამის მკვლელობის დღეს არასწრულწოვანი იყო, განსხვავებული წესით გასამართლდება.

ოჯახური ძალადობის წინააღმდეგ მებრძოლი მემარჯვენე ჯგუფები აცხადებენ, რომ გოგონებს კანონი და სასამართლო ვერ იცავს. ისინი მოძალადე მამის ხელში სასიკვდილოდ იყვნენ განწირულები. დებს თავის დაცვა მხოლოდ საკუთარი ძალებით შეეძლოთ. აღსანიშნავია ისიც, რომ წინასწარგანზრახული მკვლელობისთვის სასჯელი ოცწლიან პატიმრობას ითვალისწინებს.

ინტერნეტში გავრცელდა სატელეფონო შეტყობინებები, რომლებსაც მამა ქალიშვილებს ხშირად უგზავნიდა. ის გოგონებს მოკვლით და გაუპატიურებით ემუქრებოდა:

„ყველაფრის გამო გცემთ, მოგკლავთ. თქვენ მეძავები ხართ და მეძავებივით მოკვდებით.“

ერთ-ერთი დის ადვოკატის თქმით, გოგონებს სხვა არჩევანი არ ჰქონდათ:

„ვფიქრობ, ისინი სხვანაირად ვერ მოიქცეოდნენ. მამამ ისინი სასოწარკვეთაში ჩააგდო, მთელი მათი ცხოვრება ჯოჯოხეთი იყო. მათ ვერ შევადარებთ ჯანმრთელ, სტაბილურ და მშვიდ ადამიანებს. მათ ფსიქიკური პრობლემები აქვთ, პოსტ-ტრავმული აშლილობით იტანჯებიან. საქმის გამოძიების პროცესში ეს არაერთხელ აღინიშნა.“

გასული ზაფხულის შემდეგ არაერთი აქცია გაიმართა, რომელთა მონაწილეები ყოველდღიურად აჟღერებდნენ სლოგანს: „მე არ მსურდა, მოვმკვდარიყავი.“ ისინი დების გათავისუფლებას და შეწყალებას მოითხოვდნენ. 2019 წელს ჩატარებული ერთ-ერთი კვლევით დადგინდა, რომ ქალების 47, ხოლო მამაკაცების 33 %-ს გოგონების ქცევა კანონიერად მიაჩნდა.

2017 წელს რუსეთში ტრადიციონალისტი ძალების ზეგავლენით კანონში ცვლილება შევიდა, რომლის მიხედვითაც ოჯახური ძალადობის მსუბუქი შემთხვევების დეკრიმინალიზაცია მოხდა. კანონის მიხედვით, თუ ოჯახში ძალადობა პირველად ვლინდება და მსხვერპლი სერიოზულ დაზიანებებს არ იღებს, მოძალადე არ ისჯება.

თავდაპირველად მასობრივი დემონსტრაციებისა და ხალხის მხარდაჭერის გავლენით საქმე დების სასარგებლოდ შემოტრიალდა. იანვარში პროკურატურამ აღიარა, რომ დები წლების მანძილზე ცემის, მუქარის, შანტაჟის, ფიზიკური და სექსუალური ძალადობის მსხვერპლები იყვნენ, რის გამოც მათი ქმედება თავდაცვით ხასიათს ატარებდა. პროკურორმა საქმის კვალიფიკაციის შეცვლა და დების წინასწარგანზრახული მკვლელობის ნაცვლად თავდაცვის მიზნით ჩადენილი მკვლელობის გამო გასამართლება მოითხოვა.

მაისში პროკურორმა გადაწყვეტილება შეცვალა და განაცხადა, რომ დები წინასწარგანზრახული ჯგუფური მკვლელობისთვის გასამართლდებოდნენ. მას განმარტებები არ გაუკეთებია, თუ რამ გამოიწვია მის მიერ მიღებული გადაწყვეტილების შეცვლა.

დების ადვოკატები აცხადებენ, რომ გოგონები სახელმწიფო პოლიტიკის მსხვერპლად იქცნენ. ისინი თვლიან, რომ რუსეთში უდანაშაულო ადამიანების დაკავება უკვე ნორმად იქცა, გამონაკლისს ამ შემთხვევაში არც დები ხაჩატურიანები წარმოადგენენ.

მომზადებულია ​edition.cnn.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბავშვის სწორად განვითარებას უშლის თუ არა ხელს, ხშირი შექება ან პირიქით კრიტიკა მშობლების მხრიდან და როგორ დავიჭიროთ ოქროს შუალედი?

ბავშვის სწორად განვითარებას უშლის თუ არა ხელს, ხშირი შექება ან პირიქით კრიტიკა მშობლების მხრიდან და როგორ დავიჭიროთ ოქროს შუალედი?
ბავშვის სწორად განვითარებას უშლის თუ არა ხელს, ხშირი შექება ან პირიქით კრიტიკა მშობლების მხრიდან და როგორ დავიჭიროთ ოქროს შუალედი? - ამ და სხვა საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი ნანა ფაცაცია.

- მშობლების მხრიდან შექებაზე მეტად ბავშვების გაკრიტიკება რამდენად ცუდია მათი ფსიქიკისთვის და უშლის თუ არა ხელს განვითარებაში?

- ზოგადად, ძალიან მნიშვნელოვანია ადეკვატური უკუკავშირი მშობლების მხრიდან ბავშვის ქცევაზე. რა თქმა უნდა, უმჯობესია აქცენტი დადებითზე გაკეთდეს, რათა უფრო მეტად განვამტკიცოთ მოზარდის პოზიტიური ქცევა. თუმცა, თუ ბავშვი იქცევა ისე, რომ მშობელს ან უფროს ადამიანს ეს არ მოსწონს, საჭიროა ფაქიზად მივცეთ უკუკავშირი, რასაც, მოდი, კრიტიკას ნუ დავარქმევთ. ავუხსნათ ბავშვს, რატომ არ არის ესა თუ ის ქცევა მისაღები მშობლისთვის, ანუ შედეგზე უნდა იყოს ორიენტირებული ჩვენი უკუკავშირი. მშობლის მხრიდან ყველაზე მნიშვნელოვანია ადეკვატური უკუკავშირი. ჩვენს რეალობაში ხშირად გვესმის მშობლებისგან, გადატვირთული გრაფიკის გამო, გადაღლილებს აღარ ჰყოფნით ენერგია ახსნისთვის, თუმცა აუცილებელია გამოვნახოთ დრო და რესურსი, რომ ბავშვებს კრიტიკის ნაცვლად, ადეკვატური უკუკავშირი მივცეთ. ის, რაც არ მოგვწონს, კი არ გავუკრიტიკოთ, არამედ ვუთხრათ, რატომ არის საზიანო კონკრეტული ქმედება მათთვის და რა შედეგს მისცემს. ამით არჩევანის წინაშე დავაყენებთ, თავად აირჩიონ ქცევა, რომელიც ნაკლებად საფრთხის შემცველი იქნება.

- თუ პირიქით, მეტად აქებენ და ნაკლებად აძლევენ შენიშვნებს, ხომ არ მოვადუნებთ მათ და დავუკარგავთ მოტივაციას, კრიტიკულად შეხედონ საკუთარ თავს?

- ამ შემთხვევაშიც, როდესაც ვამბობთ მეტად შექებას ან მეტად გაკრიტიკებას, ისევ არაადეკვატურ უკუკავშირთან გვაქვს საქმე. მნიშვნელოვანია, რისთვის ვაქებთ ბავშვს. ხშირად იმისთვის ვაქებთ, რაშიც წვლილი არ მიუძღვის, მაგალითად, სილამაზე. იქ, სადაც იზრდებიან ესმით ფრაზები: „რა კარგი ხარ, პრინცესა“, „რა ლამაზი ხარ“ და ა.შ. როდესაც იზრდებიან და გადადიან მიკროსოციუმიდან მაკროსოციუმში (ბაღი, სკოლა და ა.შ.) იქ უკვე იქმნება პრობლემები, რადგან იგივე უკუკავშირს საზოგადოების მხრიდან ვეღარ ხედავენ, რამაც დიდი ზეგავლენა შეიძლება მოახდინოს მათ თვითშეფასებაზე. ბავშვებს აუცილებელია დადებითი უკუკავშირი მივცეთ რაღაცის კეთებისთვის, ეს იქნება სწავლა თუ სხვა რამ. მეტად ან ზედმეტად შექება არასწორია, ყოველთვის მიზანშეწონილია ჩარჩოში, ზომიერების ფარგლებში ადეკვატური რეაქციები.

- როგორ დავიჭიროთ ოქროს შუალედი, შექებასა და კრიტიკას შორის?

- მშობლები კვალდაკვალ უნდა მივყვებოდეთ შვილების ქმედებებს. იმას, რაც ჩვენთვის მიუღებელია და მივუთითებთ, ახსნაც უნდა მოჰყვებოდეს, ეს კი მათ შედეგების გაანალიზების საშუალებას მისცემს. მნიშვნელოვანია ფრაზები, რომლებსაც მშობელი იყენებს კომუნიკაციის დროს. თუ ჩვენ მოკლე ფრაზებს ვიყენებთ, მაგალითად, „არ შეიძლება“, ბავშვს კითხვა უჩნდება, რატომ არ შეიძლება, აუცილებელია დასაბუთებულად ავუხსნათ. ასევე სიტყვა „რატომ“, რომელსაც იყენებენ მშობლები. ხშირად ბავშვს უნდა კონკრეტული რამ, თუმცა არ იცის, რატომ უნდა, შესაბამისად, ამაზე პასუხს ვერ გაგვცემს და მეტ გაუგებრობას შეუქმნის ბავშვს. ასე რომ, არსებობს ფრაზები ეფექტური კომუნიკაციისთვის, რაც მშობლებს დაეხმარება დაიჭირონ ოქროს შუალედი. ჩვენ უნდა ვიყოთ ადეკვატური ანარეკლი შვილების ქმედების.

​- რას ურჩევდით მშობლებს, როგორ ასწავლონ შვილებს იყვნენ თავდაჯერებულები და ამასთანავე არ შეწყვიტონ განვითარებაზე ზრუნვა?

- მნიშვნელოვანია ბავშვს და ზოგადად ნებისმიერი ასაკობრივი ჯგუფის ადამიანს, ჰქონდეს ადეკვატური თვითშეფასება. ჯერ დავიწყოთ იმით, თუ რა არის თვითშეფასება, ვინაიდან თავდაჯერებულობა პირდაპირ კავშირშია ამასთან. თვითშეფასება არის ინდივიდის სუბიექტური წარმოდგენა საკუთარ თავზე, უნარებზე, თვისებებზე. ეს ყალიბდება ზუსტად იმ უკუკავშირებით, რაზეც ზემოთ ვისაუბრეთ, ეს იქნება საკუთარი თავისგან, ოჯახისგან, მეგობრებისგან, თუ ნებისმიერი იმ სოციუმისგან მიღებული უკუკავშირი, სადაც უწევს ყოფნა, ასე ყალიბდება ადამიანის თვითშეფასება. შესაბამისად, ადრეული ასაკიდან უნდა ჩაეყაროს საფუძველი ბავშვის ადეკვატური თვითშეფასების ჩამოყალიბებას მისი ჯანსაღი განვითარებისთვის. ერიქსონის თეორიას გავიხსენებ, სადაც ის გამოყოფს ყველაზე მნიშვნელოვან პერიოდს თვითშეფასების ჩამოყალიბების პროცესში, 18 თვიდან 3 წლამდე. ამ დროს ძალიან დიდი როლი აქვთ მშობლებს. ეს ერთ-ერთი კრიზისის გადალახვის პერიოდია, როდესაც ბავშვი სწავლობს თვითონ კვებას, ჩაცმას, ნაბიჯების გადადგმას. ამ დროს თუ მშობელი იქნება მხარდამჭერი და ბავშვის ნებისმიერი ინიციატივა იქნება სწორად მხარდაჭერილი, ბავშვი სწავლობს თავდაჯერებულობას, საკუთარი ძალების რწმენას, ხოლო კრიზისი ილახება ჯანსაღად. თუ მშობელი ზემზრუნველია, ანუ არ აძლევს საშუალებას თვითონ გააკეთოს რამე, ასეთ დროს პატარას უყალიბდება ეჭვის განცდა საკუთარ თავის და შესაძლებლობების მიმართ. ამით შესაძლოა, საფუძველი ჩაეყაროს დაბალ თვითშეფასებას, რაც თავდაჯერებულობას უშლის ხელს. თუ 3 წლამდე კრიზისი ჯანსაღად გადაილახა, შემდეგი კრიზისის გადალახვა უფრო მარტივი იქნება მოზარდებისთვის, აქ უკვე შემოდის სკოლა, სადაც დიდი როლი აქვთ პედაგოგებს, თანატოლებთან ურთიერთობას.

ასევე მინდა აღვნიშნო, რომ თავდაჯერებულობა ფსიქიკური განვითარების პროცესში ძალიან მნიშვნელოვანია. ადეკვატური თვითშეფასება ეს არის სუიციდის საუკეთესო პრევენცია. თუ მშობლები (ოჯახის წევრები) და სააღმზრდელო დაწესებულებები სწორი უკუკავშირით ხელს შევუწყობთ, შვილები ჩამოყალიბდნენ თავდაჯერებულ პიროვნებებად, ეს მათთვის წარმატების საწინდარი იქნება. თავდაჯერებულობა გულისხმობს მუდმივ სწრაფვას თვითგანვითარებისკენ და თვითრეალიზაციისკენ.

წაიკითხეთ სრულად