Baby Bag

ტეხასში დააკავეს მასწავლებელი, რომელიც სკოლაში ცეცხლსასროლი იარაღით მივიდა

ტეხასში დააკავეს მასწავლებელი, რომელიც სკოლაში ცეცხლსასროლი იარაღით მივიდა

ტეხასში 62 წლის მასწავლებელი დააკავეს, რომელიც სკოლაში ცეცხლსასროლი იარაღით მივიდა. ის თანამშრომლებისადმი ნეგატიურ განწყობას ღიად გამოხატავდა და მათი მისამართით მუქარის შემცველ განცხადებებს აკეთებდა. მარკ ალან დევისი ტეხასის ერთ-ერთ ლუთერანულ სკოლაში სოციალურ თეორიებსა და თეოლოგიას ასწავლიდა. პოლიციამ მასწავლებელი იარაღის აკრძალულ ადგილას გამოყენების გამო დააკავა. სკოლაში იარაღის შეტანა კანონდარღვევაა. მარკ ალან დევისს ბრალი ორი დანაშაულის: სკოლის ტერიტორიაზე იარაღის შეტანის და მუქარის შემცველი განცხადებების გაკეთების გამო წაუყენეს. მასწავლებელს გირაოს სახით 50 500 $-ის გადახდა მოუწევს.

ერთ-ერთმა პედაგოგმა სკოლის უსაფრთხოების სამსახურს მასწავლებლის უკანონო ქმედების შესახებ აცნობა. მან აღნიშნა, რომ დევისი სკოლაში უჩვეულოდ გაღიზიანებული და გაბრაზებული მოვიდა. მასწავლებლის თქმით, ის სკოლის დირექტორისადმი უკმაყოფილებას ღიად გამოხატავდა. დევისი აღნიშნავდა, რომ დირექტორმა ერთ-ერთ სკოლას წერილი მისწერა, რომელშიც მასწავლებელს ნეგატიურად აფასებდა. გაბრაზებული პედაგოგის თქმით, მას აგრესიული ქმედებისკენ სწორედ დირექტორმა უბიძგა.

დევისი სკოლის ბეისბოლის მწვრთნელის მიმართაც აგრესიული იყო. მისი თქმით, მწვრთნელი მისდამი დისკრიმინაციულ დამოკიდებულებას ხშირად ავლენდა, რის გამოც მას სკოლის სპორტულ ცხოვრებაში ჩართვის საშუალება არ ეძლეოდა.

დევისმა სკოლის ერთ-ერთ პედაგოგს გაანდო, რომ შაშხანის შეძენას გეგმავდა. მან მასწავლებელს ისიც უთხრა, რომ სკოლაში ცეცხლსასროლი იარაღით იყო მოსული. დევისის თქმით, მას იარაღი ერთ-ერთ საკლასო ოთახში ჰქონდა გადამალული. დევისი იმასაც აღნიშნავდა, რომ მედიკამენტების მიღება დაიწყო. მან არაერთხელ გაიმეორა, რომ თანამშრომელთა მხრიდან დისკრიმინაციის მსხვერპლი იყო.

პედაგოგმა, რომელსაც დევისი გულახდილად გაესაუბრა, სკოლის უსაფრთხოების სამსახურს მიაკითხა. დაცვის ერთ-ერთმა წევრმა ცეცხლსასროლი იარაღი დევისის პორტფელში აღმოაჩინა.

სკოლის ადმინისტრაციამ მასწავლებელს იარაღი ჩამოართვა და მას სასწავლებლის ტერიტორიის დაუყოვნებლივ დატოვებისკენ მოუწოდა. დევისმა იარაღის სკოლაში მიტანის მთავარ მოტივად მოსწავლეების უსაფრთხოებაზე ზრუნვა დაასახელა. სკოლის უსაფრთხოების სამსახურმა დევისის იარაღი პოლიციას გადასცა. მოგვიანებით მასწავლებელი დააკავეს.

მარკ ალან დევისს იარაღის ტარების უფლება ჰქონდა, თუმცა მისი სკოლაში მიტანა არ შეეძლო, რადგან სასწავლო დაწესებულებაში ცეცხლსასროლი იარაღის შეტანა უკანონო ქმედებად ითვლება.

„აღნიშნული ტიპის ქმედებებები ტეხასის კანონმდებლობას ღიად უპირისპირდება. ჩვენ მსგავს ინციდენტებს ყოველთვის სიფრთხილით ვეკიდებით, რადგან ეს სერიოზული შემთხვევაა. ჩვენი ლუთერანული სკოლისთვის მოსწავლეების, მასწავლებლების და თანამშრომლების უსაფრთხოება ყველაფერზე მაღლა დგას,“ - ნათქვამია სკოლის წარმომადგენელთა განცხადებაში.

დევისმა, რომელიც სასამართლოს წინაშე უკვე წარსდგა, სასამართლოს მიერ დანიშნული ადვოკატის დახმარება მოითხოვა. სასამართლოს გადაწყვეტილებით, მასწავლებელს იარაღის ტარების უფლება დროებით შეუჩერდა და ლუთერანულ სკოლასთან მიახლოება აეკრძალა. დევისის ადვოკატმა მისი დაცვის ქვეშ მყოფისთვის 2 500$ გირაოს დაკისრება მოითხოვა სისხლის სამართლის დანაშაულისთვის, ხოლო 500 $-ის სკოლის კანონმდებლობის დარღვევისთვის. ადვოკატის მტკიცებით, დევისს აღნიშნულ შემთხვევამდე დანაშაული არასდროს ჩაუდენია და მას კრიმინალური მიდრეკილებები არ აქვს. სასამართლომ ადვოკატის მოთხოვნა არ დააკმაყოფილა.

„სასწავლო დაწესებულებაში იარაღის შეტანა დაუშვებელია. არ აქვს მნიშვნელობა, რისთვის იყენებს ესა თუ ის ადამიანი ამ იარაღს. მოსწავლეთა და თანამშრომელთა სიცოცხლეს საფრთხე ემუქრება. გადახედეთ ჩვენს წარსულ გამოცდილებას. მასობრივ სროლებში მონაწილე ადამიანები, რომლებმაც ბავშვები დახოცეს, კრიმინალური წარსულის მქონე მოქალაქეები არ ყოფილან. მათ რომ რაიმე სახის დანაშაული თავდასხმების მოწყობამდე ჩაედინათ, ცხადია, ისინი ვეღარ შეძლებდნენ მსგავსი მასშტაბის დანაშაულის ჩადენას, რადგან პოლიცია მათ იარაღის ტარების უფლებას აღარ მისცემდა,“ - ნათქვამია სასამართლოს წარმომადგენლის ოფიციალურ განცხადებაში.

ლუთერანულ სკოლაში მომხდარ ინციდენტამდე ერთი კვირით ადრე ტეხასის ერთ-ერთ საშუალო სკოლაში მოსწავლეს გულ-მკერდის არეში ესროლეს, რის შედეგადაც ის გარდაიცვალა. სასამართლოს გადაწყვეტილებით, სეზარ კორტესი ერთ-ერთმა 16 წლის მოსწავლემ უნებლიე გასროლის შედეგად მოკლა, რის გამოც ის წინასწარი განზრახვის გარეშე მკვლელობის მუხლით გაასამართლეს.
მომზადებულია houstonchronicle.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„2011 წლის ერთ საღამოს, კახა ბენდუქიძემ მომწერა: ,,ეგებ მნახოთ, სასწრაფოდ!" მაშინ თავისუფალ უნივერსიტეტში ვასწავლიდი..“

„2011 წლის ერთ საღამოს, კახა ბენდუქიძემ მომწერა: ,,ეგებ მნახოთ, სასწრაფოდ!" მაშინ თავისუფალ უნივერსიტეტში ვასწავლიდი..“

„2011 წლის ერთ საღამოს, კახა ბენდუქიძემ მომწერა: ,,ეგებ მნახოთ, სასწრაფოდ!" მაშინ თავისუფალ უნივერსიტეტში ვასწავლიდი და ეს საქმე ადრეც მოვყევი, უბრალოდ ახლა სხვა ამბის პროლოგად მჭირდება. ჰოდა, რადგან სასწრაფო გამოდგა, პირველივე ტაქსი გავაჩერე და წავედი. მანქანა მოკრძალებული იყო, მძღოლი ნაკლებად - დიდად მოსაუბრე კაცი გამოდგა, რა გასაკვირია და. 


თუმცა არც გამაღიზიანებელი და არც ზერელე საუბარი ყოფილა ეს ლაპარაკი - წლობით მეზღვაურად ნამუშევარი, დიდი ჭირის მნახველი და დამძლევი, წიგნების მცოდნე და მკითხველი გამოდგა ბატონი გოგი - ჰემინგუეიო, თომას მანიო, ვაჟა-ფშაველაო და სხვანი. გემის თავგადასავლები - ცალკე რომანები. მხოლოდ ნაწილი. დაგელოდები და დანარჩენს მერე მოგიყვებიო. მე ვუთხარი; აბა როგორ, ბენდუქიძესთან შეხვედრა საათებს ნიშნავს. არაო, აქვე ვიტრიალებ და აუცილებლად დამირეკეო.


კახა ბენდუქიძემ მაშინ მითხრა, რომ პარლამენტს ეროვნული ბიბლიოთეკის დირექტორის ადგილას ჩემი თავი შესთავაზა შესაბამის კომიტეტს. რავარია. 27 წლის ვიყავი. ამ სიმაღლისთვის პირტიტველა. კი, რაღაც გამეკეთებინა მანამდეც ამ სფეროში, მაგრამ მაინც. ჰოდა, ვიფიქრებ მეთქი და კარგიო. გამოვედი და დავურეკე ბატონ გოგის. ვიფიქრე, მეტყვის, ვიღაცამ გამომიძახა და წავედი, ან რამე ამდაგვარი. ჰოდა, დავუყვები დაღმართს ფეხით. ბატონი გოგი იქვე იდგა. ჩავჯექი და მოვუყევი. რა ვქნა მეთქი? დათანხმდიო! რატომ მეთქი? ჩემი ხათრით დათანხმდიო!


სახლში რომ მიმიყვანა, მითხრა, აწი ლექციების წასაკითხად რომ წახვალ, მე წაგიყვანო. თვეები ლამის ნახევარ ფასად დავყავდი. გზაზე ძველ ოპელში კი არა - აღმართზე გაზიდან ბენზინზე გადართვა რომ ჭირდებოდა - უზარმაზარ გემში ვიჯექით და აფრიკის სანაპიროს ვუახლოვდებოდით, კუბისკენ მივიწევდით და იაპონელებს ხელს ვუქნევდით. დიდი, დიდი თხრობები. დაუვიწყარი. ამასობაში დირექტორობას დავთანხმდი და დაველოდე. გაირკვა 2012 წლის 3 მარტს და 5 მარტს, დილით, როცა პირველი მისვლა-შეხვედრა დაიგეგმა ახალ, საოცარ და უზარმაზარ სამსახურში, ბატონ გოგის დავურეკე და წამიყვანა. 


ვღელავდი. მთელი გზა ხმა არ ამომიღია. არც მას. ისიც ღელავდა. ცოტა შორს ჩამომსვით მეთქი. კინო რუსთაველთან გააჩერა და ფეხით გავეშურე. იმის მერე გავიდა ერთი, ორი, სამი, ოთხი, ხუთი, ექვსი, შვიდი, რვა წელი. ბატონი გოგი არ მენახა. პირველი ორი თვე ჩემი ბრალი იყო - გიგანტური საქმის პროლოგმა თავისი წაიღო და მერე ტელეფონმა აურია - ნომრები გაქრა. რა აღარ ვეცადე და ამაოდ. დავნებდი. ორიოდ თვის წინ ქუჩაში გამოვედი რაღაც გაუგებარი კონფერენციიდან მობეზრებული და სიგნალი მესმის. მივიხედე და რას ვხედავ, ბატონი გოგი. ვახ, გავცოცხლდი! იქვე მივდიოდი, მაგრამ ჩავჯექი და სხვა მისამართი ვუთხარი. როგორ ვამაყობ შენითო, სულ ცრემლები მომდის, კარგი ამბები რომ მესმისო. ვიჯექი, ასე გახარებული და დარცხვენილი და მეც ცრემლები მომდიოდა. ახლა, სანამ ამ ამბავს დავწერდი, დავურეკე და ვუთხარი, თქვენზე უნდა დავწერო მეთქი. facebook-ი არ აქვს ბატონ გოგის, მაგრამ მეუღლე წაუკითხავს. 


ჰოდა, მივესალმოთ დიდ მეზღვაურსა და მწიგნობარს, ბატონ გოგის! მე თუ ბიბლიოთეკარი ვარ, ეს მისი ,,ბრალიცაა". უკვე გუშინ კი ბიბლიოთეკარების დღე იყო. ეს ამბავიც ამ დღეს დავამთხვიე, რადგან ხვალ და ზეგ და მაზეგ, მერწმუნეთ, ბატონი გოგის ხათრით, ჩვენ საქართველოს საბიბლიოთეკო ქვეყნად ვაქცევთ.

გილოცავთ!“


ავტორი: გიორგი კეკელიძე ​

წაიკითხეთ სრულად