Baby Bag

„უცებ ამას ჩავუარეთ საპირისპირო მხრიდან და თავში ჩაარტყა...“ - რას იხსენებს ფეისბუქმომხმარებელი ქალზე, რომელმაც 3 წლის ბავშვი დაჭრა

„უცებ ამას ჩავუარეთ საპირისპირო მხრიდან და თავში ჩაარტყა...“ - რას იხსენებს ფეისბუქმომხმარებელი ქალზე, რომელმაც 3 წლის ბავშვი დაჭრა

ფეისბუქმომხმარებელი ნიკოლოზ ჰუმანოიდი სოციალურ ქსელში იმ ქალის შესახებ წერს, რომელმაც პეკინის ქუჩაზე სამი წლის ბავშვი ​დაჭრა. გთავაზობთ მის პოსტს უცვლელად:

„​დაახლოებით 2-3 წლის წინ, აბანოებთან ვასეირნებდი ლუკას (იქ ვცხოვრობდით) ლუკა ხელით მეჭირა, რადგან ბაღამდე წვრილი ტროტუარი იყო. უცებ ამას ჩავუარეთ საპირისპირო მხრიდან და თავში ჩაარტყა. უცებ ვერ მივხვდი რა მოხდა. ლუკამ თავზე რომ მოიკიდა ხელი, არაუშავს ძაან არ მეტკინაო მეუბნება. ალბათ წარმოგიდგენიათ რა დამემართა. მივვარდი, ხელი ვკარი და აბანოს აგურზე მიგორდა და ტაქსისტები რომ არ ყოფილიყვნენ ალბათ გავგუდავდი. მერე ცოტა აზრზე მოვედი და ბავშვთან მივარდი, ეგეთი სახე ალბათ არ უნახავს. მამშვიდებდა. არაუშავს, არ მეტკინაო. ძააან დიდი ტრამვით დადის და ძაან სახიფათო ნაღმია. და, რამდენი ეგეთი მონსტრი მოძრაობს.“

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,სამივეს გვინდა სიცოცხლე ძალიან და რას არ მივცემდით ახლა აცრილები რომ ვიყოთ!''

,,სამივეს გვინდა სიცოცხლე ძალიან და რას არ მივცემდით ახლა აცრილები რომ ვიყოთ!''

,,ავი­ა­კო­მუ­ნი­კა­ტო­რის" პრე­ზი­დენ­ტი თა­მუ­ნა თან­დაშ­ვილი მეორედ დაინფიცირდა კორონავირუსით. ის ამჟამად კლინიკაში იმყოფება და იქ არსებულ სიტუაციას პოსტში აღწერს:

,,20 დღეა კორონას ვებრძვი

მეორე შტამს, უფრო ვერაგსა და საშიშს, ვიდრე პირველი იყო.

ისევ რეანიმაციაში ვარ, დაფრიალებენ შავი პარკები, რეანიმაციებში კივიან აპარატები, ყველას სუნთქვა უნდა, მაგრამ ულიმიტო არ არის ადგილები ((( სიცოცხლეც რა ცოტა ყოფილა.

37 წლის მე, 65 წლის ვულკანი ქალი ინეზა და სასულიერო პირი- მამაო. ერთად ვცდილობთ გადარჩენას.

ვინ რა იცის ვინ ვიზე კეთილი, ლაღი, მკაცრი თუ თავისებური ადამიანები ვართ, რა გაგვიკეთებია ან რა უნდა გავაკეთოთ,

სამივეს გვინდა სიცოცხლე ძალიან და რას არ მივცემდით ახლა აცრილები რომ ვიყოთ!

სამივე ვიბრძვით დაუნდობლად, ექიმების ხელში ვართ, გულიკო ქილიფთარი მთელი თავისი გუნდით სიკვდილის დარაჯია, კლანჭებით უჭირავს ჩვენნაერი მშიშრები.

აცრილები რო ვიყოთ, ესე მძიმედ არ ვიქნებოდით. ინეზა მღერის, შვილიშვილი ელოდება, არ დათმობს არაფერს. ესეთი სევდიანი და ოპტიმისტური მელოდია აჩუმებს აგუგუნებულ აპარატებს ((((

არ მოგიწოდებთ, გთხოვთ რომ აიცრათ და აქ არ მოხვდეთ,'' - აღნიშნავს თამუნა თანდაშვილი. 

წაიკითხეთ სრულად